دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
11 شهريور 1397 - 00:54
دارنده مدال طلای سنگ‌نوردی در گفتگو با آنا:

نخستین حضورم با رکوردشکنی و مدال طلا همراه شد‌/ بی‌توجهی مسئولان بی‌انگیزه‌ام کرد

قهرمان طلایی جاکارتا گفت: خوشحالم در نخستین حضورم در بازی‌های آسیایی جاکارتا علاوه بر کسب مدال طلا، رکوردشکنی هم کردم.
کد خبر : 307803

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، سنگ‌نوردی در اولین حضورش در بازی‌های آسیایی جاکارتا به نشان خوش‌رنگ طلا رسید. رضا علیپور مرد عمودی ایران در ماده سرعت این‌بار هم برای ایران افتخارآفرینی کرد و نامش را در صدر جدول حفظ کرد. علیپور در ماده سرعت با رکورد 5 ثانیه و 63 صدم ثانیه نه‌تنها مدال طلای بازی‌های آسیایی را از آن خود کرد بلکه رکورد این رقابت‌ها را هم شکست. مرد خستگی‌ناپذیر ایران بلافاصله پس از رسیدن به ایران تمرینات خود را برای رقابت‌های جهانی آغاز کرده و این روزها سخت مشغول تمرین است تا بتواند در جهان هم مدال‌آور باشد.


متن صحبت‌های رضا علیپور سنگ‌نورد طلایی ایران در گفتگو با خبرنگار آنا به شرح زیر است:


ابتدا از بازی‌های آسیایی شروع می‌کنیم سطح رقابت‌ها چطور بود؟


سطح بازی‌های آسیایی مثل رقابت‌های جهانی بود. کشورها با آمادگی کامل به این رقابت‌ها آمده بودند، از این‌رو فشار زیادی بر روی سنگ‌نوردان بود.‌ خدا را شکر من توانستم با رکورد 5 ثانیه و 63 صدم ثانیه به مدال خوش‌رنگ طلا برسم.


فکر می‌کردید به مدال طلا برسید؟


من از ابتدا هدفم کسب مدال طلا بود و برای آن‌هم شب و روز تلاش کردم. ما برای نخستین بار به بازی‌های آسیایی اعزام شده بودیم و همه هدفم این بود که تأثیر ویژه‌ای در رتبه‌بندی کاروان ورزشی ایران داشته باشم و خدا را شکر این اتفاق هم افتاد.


شما در امدادی هم در ترکیب تیم بودید، چرا نتوانستید در این ماده به مدالی برسید؟


متأسفانه ما خیلی زود به اندونزی اعزام شدیم و همین موضوع هم در روند کارمان تأثیر گذاشت. اگر دو روز مانده به رقابت‌ها اعزام می‌شدیم شرایط بهتر بود.


یعنی زود اعزام شدن شما در روند کارتان اختلال ایجاد کرد؟


بله، سنگ‌نوردی رشته‌ای نیست که بتوانیم در همه‌جا تمرینات خودمان را اجرا کنیم. بنابراین اعزام شدن ما باعث شد از بخشی از تمریناتمان عقب بمانیم و همین موضوع هم در روند کار ما ثأثیر گذاشت. دیوارهایی که ما روی آن تمرین می‌کنیم، 15 متر ارتفاع دارد و هرجایی هم پیدا نمی‌شود، به همین دلیل یک روز عقب ماندن از برنامه تمرینی، ما را از آمادگی دور می‌کند. برخی کشورها که توانستند در تیمی مدال‌آور باشند یک روز مانده به رقابت‌ها به اندونزی اعزام شدند و تا آخرین لحظه تمرین کردند. آن‌ها خودشان را از شرایط آمادگی دور نکردند، اما ما 10 روز مانده به بازی‌ها اعزام شدیم و عملاً چند روز تمرینات را از دست دادیم.


چرا برنامه‌ریزی به این صورت بود که شما 10 روز مانده به مسابقه به اندونزی اعزام شدید؟


از طرف فدراسیون با ما تماس گرفتند و برنامه این‌گونه چیده شده بود.


در حال حاضر تمرینات را شروع کردید؟


بله، من 10 روز دیگر باید در رقابت‌های قهرمانی جهان شرکت کنم و وقت زیادی ندارم، به همین دلیل باید هر چه سریع‌تر تمرینات را شروع می‌کردم.


نیاز به استراحت نداشتید؟


به استراحت نیاز داشتم اما فعلاً وقت استراحت نیست، رقیبانم در حال حاضر در بهترین شرایط هستند و آمادگی خوبی برای این رقابت‌ها دارند، اما من به خاطر بازی‌های آسیایی چند روزی از تمرینات دور شدم و این وقتی را که از دست دادم باید هر چه سریع‌تر جبران کنم. امیدوارم که در این بازی‌ها هم به مدال برسم.



گویا از وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک هم ناراحت بودید؟


ناراحت نیستم اما توقعاتی از آنها داشتم که متأسفانه برآورده نشد. در سال 2017 بازی‌های جهانی برای رشته‌های غیر المپیکی هر چهار سال یک‌بار برگزار می‌شود که من توانستم در آن مسابقه هم رکوردشکنی کنم و هم به مدال خوش‌رنگ طلا برسم. ناگفته نماند این مدال بعد از 40 سال به دست آمد، انتظار داشتم با کسب این مدال به من توجه کنند و به قول‌هایی که داده بودند عمل کنند، اما متأسفانه هیچ واکنشی از سوی مسئولان صورت نگرفت.


به شما وعده پاداش داده بودند و عملی نشد؟


بله، همان‌طور که گفتم من این مدال را بعد از 40 سال به دست آوردم. اگر بازی‌های آسیایی در بین سنگ‌نوردان آسیایی برگزار می‌شود، بازی‌های جهانی در بین همه سنگ‌نوردان جهان است و به‌مراتب کار سخت‌تر است. اما خدا را شکر توانستم به مدال برسم و رکوردشکنی کنم ولی پاداشی از سوی مسئولان ندیدم.


پس حسابی به خاطر این بدقولی بی‌انگیزه شدید؟


دقیقاً همین‌طور است. من بعد از اینکه وعده مسئولان محقق نشد خیلی بی‌انگیزه شدم. به نظر خودم حتی اگر 10 مدال دیگر هم بگیرم هیچ‌کدام به اندازه مدال بازی‌های جهانی به من نمی‌چسبد. این مدال بعد از 40 سال به دست آمد و واقعاً ارزشمند بود، اما متأسفانه به آن بی‌توجهی کردند. امیدوارم در کنار پاداش بازی‌های آسیایی مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک، مدال‌آوری من در بازی‌های جهانی را هم مدنظر قرار دهند و پاداش آن را هم پرداخت کنند. مگر من با دیگر ورزشکاران چه تفاوتی دارم؟! خوشحالم که توانستم دل مردم را شاد کنم و به مدال بازی‌های آسیایی برسم اما امیدوارم مسئولان هم من را حمایت کنند و شرایطی به وجود نیاید که باعث بی‌انگیزگی‌ام شود.


و حرف پایانی؟


هدف بعدی من کسب عنوان قهرمانی جهان و مدال طلا این رقابت‌هاست که با برنامه‌ریزی و تلاش به آن خواهم رسید.


انتهای پیام/4057/


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب