پناهجویان، مهاجران و یک بحران انسانی

گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا؛ شاید نتوانیم نقطه شروع مهاجرت‌های مردم مناطق مختلف آسیا و آفریقا به اروپا را به طور دقیق مشخص کنیم. اما حداقل از سال 2010 که بهار عربی در منطقه آغاز و بعد از آن آتش چند جنگ شعله‌ور شد، مردم کشورهای درگیر به مرور زمان به سمت اروپا سرازیر شدند. آن‌طور که رسانه‌ها می گویند این بحران در سال 2015 به اوج خود رسید و هنوز ادامه دارد. زمانی که هزار و دویست نفر از آن‌ها در دریا غرق شدند، توجه رسانه‌ها به آب‌های مدیترانه جلب شد.

در واقع هر جنگی که در می‌گیرد، آوارگان و پناه‌جویانی هم به دنبال خود دارد. البته مهاجرت از جهان سوم به کشورهای پیشرفته اروپایی همیشه وجود داشته و اوج و فرود آن متفاوت بوده است. با شروع جنگ در سوریه موج پناه‌جویان پرقدرت‌تر شد و همواره از کشورهای دیگر مثل کشورهای فقیر آفریقایی هم به این موج پیوستند.

قایق‌ها و مرزهای پر از انسان

به دنبال بالا گرفتن جنگ‌ها در منطقه، موج پناه‌جویان بیشتر به سمت اروپا حرکت کرد. یعنی موج ابتدایی سوری‌هایی بودند که با یورش تروریست‌های القاعده دنبال پناهی می‌گشتند. آن‌هایی که می‌توانستند خودشان را به سواحل غربی سوریه می‌رساندند تا سوار بر قایق‌های لاستیکی به ترکیه و اروپا بروند. آن‌هایی که نتوانستند از میان تروریست‌ها بگذرند، راهشان را زمینی ادامه دادند تا برسند به ترکیه و از آن مسیر، مرزهای اروپا را رد کنند.

با غرق شدن چندین باره قایق‌های حامل پناه‌‌جویان توجه جهانی به این پدیده جلب شد. تصاویر هوایی از کشتی‌های مملو از انسان که از آسیا و آفریقا به اروپا پناه می‌بردند دست به دست در سایت‌ها و خبرگزاری ها، صفحه یک روزنامه‌ها و روی جلد مجلات می‌چرخید. مرگ آلان کردی کودک سه ساله سوری در ساحل ترکیه خیلی از مردم دنیا را در ماتم فرو برد اما موج مهاجرت فروکش نکرد. سه سال بعد از اوج گرفتن این پدیده، قایق‌های پناه‌جویان هنوز از دریای مدیترانه می‌گذرد و همچنان غرق می‌شوند. تقاضای مهاجران برای سفر غیرقانونی به کشورهای اروپایی بهشتی برای قاچاق‌چیان انسان ساخته است و همین سبب می‌شود بعضی به طمع پول بیشتر، 200 نفر را سوار قایق‌های 50 نفره کنند که فرجام آن سفر احتمالاً غرق شدن است.

اوضاع مرزهای زمینی نیز به همان بدی وضعیت آب‌های اروپایی‌ست. حوادث اردوگاه یا همان جنگل کاله در شمال فرانسه که هر بار حمله به آن چندین زخمی بر جا می‌گذاشت، یا درگیری پناهجویان اریتره‌ای و افغان که فوریه سال جاری میلادی اتفاق افتاد گوشه‌ای ناچیز از وقایعی‌ست که در این سال‌ها بر پناهجوها گذشته است. وضع قوانین و نیاز کشورهای اروپایی به نیروی کار در این سال‌ها همواره اوضاع پناهجویان را بازیچه قرار داده است.

اکنون اسپانیا و ایتالیا مقصد جدید پناهجویان هستند. پناه‌جویانی که از راه دریا می‌آیند و بر اساس گزارش رسانه‌ها، بیشتر از مردم آفریقا هستند که از طریق مناطق شمالی قاره سیاه با قایق‌ها خودشان را به سواحل اروپا می‌رسانند. از آنجایی که روی نقشه، ایتالیا نزدیک‌ترین نقطه به شمال آفریقاست در سال اخیر میلادی کشتی‌ها و قایق‌های لاستیکی حامل پناهجویان آفریقایی راه خود را به این سمت کج می‌کنند.

مهاجر به جای پناهجو

ایتالیا مقصد جدید پناهجویان، رویکردی کاملا ضدمهاجرتی دارد. در مواردی حتی پیش آمده که قایق حامل مهاجران که اغلب مراکشی بودند دو هفته روی آب‌ها بوده و گارد ساحلی ایتالیا اجازه ورود شناور به بندر خود را نداده است. در این مورد در نهایت اسپانیا پذیرای این پناهجویان شد. انتخابات اخیر در ایتالیا جوزپه کانته را به قدرت رساند. سیاستمدار مستقلی که نگاهش مخالفت با پذیرش پناهجویان است، اجازه ورود پناهجویان به کشورش را نمی دهد. در عوض سیاست‌مداران دولت جدید ایتالیا به دنبال خنثی کردن سیاست‌های مهاجرتی اتحادیه اروپا هستند.

اسپانیا اکنون جور دیگر کشورهای اتحادیه اروپا را می‌کشد و طبق گزارش‌ها از ابتدای سال جاری میلادی تا کنون بیش از 28 هزار نفر مهاجر بیشتر از آفریقا وارد این کشور شده‌اند. در آخرین اخبار مربوط به مهاجران و پناهجویانی که خود را به خطر انداختند و برای رهایی از مشکلات اقتصادی و ناامنی‌های قاره آفریقا به اروپا رساندند، مردم کشورهایی مثل گامبیا، ساعل عاج، گینه، مالی و مراکش و دیگر کشورهای کشورهای آفریقایی بودند.

در واقع آمار نشان می‌دهد که اروپایی‌ها اکنون با مهاجران مواجه‌اند تا پناه‌جویان. موج پناه‌جویان بیش‌تر مربوط به شرایط جنگی در غرب آسیا و بحران‌های داخلی در آفریقابود. زمانی که تروریست ها با پیشروی شبانه‌روزی یکی بعد از دیگری روستاهای عراق و سوریه را ویران می‌کردند. نه امروز که جنگ در عراق تمام شده و تروریست‌ها در سوریه با روزهای اوج‌شان در سال‌های 2011 به بعد زمین تا آسمان فاصله دارند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که امروز آن‌ها که سوار قایق‌ها به سمت اروپا می‌روند نه به خاطر شرایط جنگی که به خاطر وضعیت اقتصادی قاره آفریقا به دنبال یک زندگی بهتر به اروپا می‌روند. و بحرانی انسانی به وجود آورده‌اند.

انتهای پیام/4077