جای خالی سلبریتیهای صنعت و اقتصاد در رسانه ملی
به گزارش گروه رسانههای دیگر خبرگزاری آنا، رسانه ملی در سالهای متمادی که اقتصاد به عنوان شعار سال در نظر گرفته شده و علیالقاعده باید محوریترین دستور کار این رسانه باشد تا چه اندازه موفق بوده است، چه تعداد افراد موفق در این عرصه را به جامعه معرفی کرده، چه مقدار با برنامههای متنوع توانسته پای جوانان و نخبگان فعال در عرصه اقتصاد و صنعت را به این رسانه باز کند و با عمومی کردن و جهت دادن به مشکلات آنها یا الگوسازی روش و منش آنها به جامعه جهت داده و باری از مشکلات صنعت و اقتصاد کشور را بردارد. جوانانی که رسانه ملی را انتخاب میکنند از تماشای برنامههای پربینندهای چون دورهمی چه پیامی دریافت میکنند؛ برنامه هایی که اگر چه در جذب مخاطب به واسطه سرگرمیسازی موفق عمل میکنند اما با دعوت صرف از مشاهیر عرصه هنر و ورزش موفقیت را در فوتبال و سینما خلاصه میکنند. آیا رسانه ملی در سال حمایت از کالای ایرانی و در دورهای که اقتصاد محور اصلی مشکلات کشور است این پیام را به مخاطبان جوان مخابره نمیکند که هنر و ورزش تنها یا سادهترین راه نیل به موفقیت هستند.
هدفی که فراموش شده است
اگر گفته شود که برنامههای پربیننده تلویزیون دقیقاً چه مفاهیمی را به مخاطبان انتقال میدهند به طور قطع عنوان خواهد شد که در این برنامهها شامل خندوانه و دورهمی در بعد آگاهسازی مخاطب نسبت به مسائل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی با اهرم طنز فرهنگسازی صورت میگیرد اما آیا این سطحیترین و پیشپاافتادهترین کاری نیست که یک برنامه پربیننده میتواند انجام بدهد؟ اینکه مثلاً به مردم تفهیم شود دولت در بسیاری از ابعاد ناتوان است (که البته ناتوان است) تا چه اندازه میتواند باری از روی دوش کشور بردارد، اینکه فلان سلبریتی کارش را از تئاتر آغاز کرده یا از سینما تا به حال عاشق شده یا نه در جذب بیننده اثرگذار است اما رسالت رسانه ملی که باید به فرموده امام راحل دانشگاه باشد این نیست. اینکه مردم ستاره، فلان عدد را به فلان شماره ارسال کنند تا ماشین شاسی بلند برنده شوند، میتواند مخاطب انبوه را به دنبال داشته باشد اما از دل این جذب مخاطب آیا قرار نیست اتفاقی هم برای اقتصاد بیمار کشور رقم بخورد؟
سلبریتیهای صنعت کجا هستند؟
رسانههای موفق در کشورهای پیشرفته هیچگاه جذب مخاطب را صرفاً برای جذب مخاطب نمیخواهند. کارویژه اصلی رسانههای قدرتمند در کشورهای پیشرفته صرفاً سرگرم کردن مردم برای رقابت با رسانههای دشمن نیست. رسانهها اهرمهای اساسی و بزرگی هستند برای جریانسازی جهت رفع مشکلات کشور. آن زمان که رسانه ملی هدف خود را به اندازه جذب مخاطب داخلی برای جهت رقابت با شبکههای ماهوارهای خارجی تعریف کرده باشد هیچگاه جریانی به نفع رفع مشکلات کلان کشور از دل آن ایجاد نخواهد شد. تا زمانی که سلبریتیهای اقتصادی و صنعتی در رسانه ملی به مردم معرفی نشوند و به عنوان چهرههای موفق این عرصه تصاویر این افراد همتراز بازیگران و ورزشکاران روی بیلبوردهای شهری و نمایشگرهای خانگی دیده نشود و اقدامات و فعالیتهای این اقشار الهامبخش جامعه نباشد، کشور در معرض تغییر و شکوفایی اقتصادی و صنعتی قرار نمیگیرد. آیا در کشور هیچ جوان موفقی در عرصههای مختلف صنعتی و اقتصادی موجود نیست که رسانه ملی به عنوانی الگوهایی الهامبخش به جامعه معرفی کند؟ آیا بازیگر شدن و خواننده شدن و تشویق و تهییج جوانان به شهرت از طریق استندآپ کمدی کشور را صنعتی میکند و آیا این رویه و پیام غلط به جامعه کشور را در سالهایی که شعار اقتصادی باید محور اقدام و عمل مسئولان باشد به جلو خواهد برد؟
سلبریتیزدگی معضلی است که روز به روز ابعاد بیشتری در رسانه ملی پیدا میکند. در واقع رسانه ملی به جای استفاده از سلبریتیها برای جریانسازی به نفع نیازهای ملی صرفاً از این افراد جهت درآمدزایی استفاده میکند. گویی قرار است نیاز دوسویه این افراد و رسانه ملی برطرف شود و در این میان نیز مردم سرگرم شوند تا به سمت ماهواره نروند. متأسفانه صرف جذب مخاطب برای رسانه ملی هدف محسوب میشود و توقف در همین مسئله باعث شده کمتر بتواند جریانساز باشد.
وقتی سرگرمی هدف میشود
اصلیترین مشکلی که همواره رسانه ملی از آن رنج میبرد نداشتن عمق لازم در نسبت با مفاهیمی است که در برنامهسازی به آنها پرداخته میشود. اینکه شعار سال در برنامههای مختلف صرفاً به عنوان یک شعار تکرار شود، چه حاصلی برای کشور خواهد داشت؟
اگر دولت به برخی وظایف خود عمل نمیکند یا ناتوان از اقدام و عمل مناسب است، وظیفه رسانه ملی ایجاد تحرک، ارائه ایده، جریانسازی و حمایت از نیروهایی است که توان آنها در صنعت و اقتصاد نادیده گرفته شده و گیروگورهای بوروکراتیک آنها را به ورطه ناامیدی کشانده است. رسانه ملی موظف است از ایدهها افکار، توانمندیها و مطالبات فعالان مختلف عرصه صنعت و اقتصاد در قالب برنامه هایی پرمخاطب حمایت نماید. سلبریتیهای عرصه بازیگری و ورزش باید اهرمی برای پیشبرد اهداف کلان کشور باشند. جذب مخاطب نباید صرفاً هدف باشد بلکه باید گذرگاهی برای رسیدن به اهداف باشد. امسال سال حمایت از کالای ایرانی است و باید ببینیم رسانه ملی مانند گذشته به طور سطحی و شعاری به این مسئله ملی میپردازد یا طرحی نو درخواهد انداخت. هرگاه رسانه ملی از مرحله «هدف- سرگرمی» به مرحلهای رسید که سرگرمی را یک وسیله برای رسیدن به هدف تعریف کند و در این مسیر به جریانسازی روی آورد و در ارتقای صنعت و اقتصاد کشور و تولید ملی اثرگذار باشد، میتوان عنوان کرد این رسانه رسالت خود را شناخته و در آن مسیر قدم برمیدارد.
منبع: جوان
انتهای پیام/