دومینوی پیروزی احزاب راست افراطی اروپا + تصاویر
گروه بینالملل خبرگزاری آنا-مهدی خلسه؛ نتایج انتخابات پارلمانی ایتالیا برای بسیاری از تحلیلگران سیاسی معنایی به جز رشد و تقویت روزافزون احزاب راستگرای افراطی در اروپا نداشت و گویا قرار است مساله مهاجرت و انتقاد تند علیه سیاستهای اقتصادی اتحادیه اروپا در سالهای اخیر به عنوان مهمترین اولویتهای کشورهای اروپایی شناخته شود.
براساس نتایج انتخابات پارلمانی ایتالیا، جنبش پنج ستاره که مهمترین حزب سیاسی راستگرایی ایتالیا بود و قبل از برگزاری انتخابات، کمپینهای موافق و مخالف زیادی را پیرامون خود ایجاد کرده بود، توانست ۳۲ درصد آرا را کسب کند. از سوی دیگر حزب خارجیستیز و ضد مهاجرت لیگ هم توانست ۱۷ درصد آرا را به دست آورد.
اکنون گسترش خشونت علیه اقلیتها و آزار و اذیت مهاجران در چارچوب ترویج بیگانه هراسی به درجات متفاوت از سوی احزاب رسمی و غیر رسمی راستگرای اروپایی دنبال میشود. به همین دلیل جریانهای راستگرای افراطی به یک تهدید امنیتی جدی برای اروپا تبدیل شدهاند.
برخی کارشناسان سیاسی در اروپا، پیروزی نیروهای راستگرای افراطی و ضد اتحادیه اروپا را نتیجه سیاستهای دولت آلمان میدانند. بیکاری جوانان و فقر در ایتالیا هم که موجب بالا رفتن شگفتانگیز طرفداران احزاب دست راستی شده است، حاصل اعمال سیاست صرفهجویی اقتصادی آلمان در اتحادیه اروپا میدانند.
همچنین با انتخاب ترامپ در آمریکا رویکردهای راست افراطی فرصت مناسبی برای حضور سیاسی پررنگتر در اروپا را پیدا کردند. ترامپیسم و تندرویهای سیاسی چیز غریبی در قاره اروپا نبوده است و اکنون در کشورهای اروپایی همین دیدگاه بروز کرده است.
نشریه اکونومیست چندی پیش در گزارشی مدعی شد که از نگاه آمریکاییها، ترامپ بیشتر شبیه یک پازل است که در یک دست پیشنهادهایی در مورد کاهش مالیات و مقررات زدایی از تجارت را دارد و در دست دیگرش آرزوهایی همچون بیمه درمانی برای همه را ابراز میکند.
در این گزارش به معرفی کوتاه مهمترین احزاب راستگرای اروپایی میپردازیم:
آلمان
طبق قانون اساسی آلمان هرگونه هواداری و تبلیغ به نفع نازیها که به نژادپرستی معروفاند، ممنوع است. البته هنوز به طور رسمی هیچ یک از احزاب راستگرای افراطی، اعلام حمایت از نازیها نکردهاند اما در سالهای اخیر تعدادی از گروههای دست راست منحل و غیرقانونی اعلام شدهاند.
اکنون معروفترین حزب راستگرای افراطی در آلمان، حزب آلترناتیو برای آلمان است. این حزب از سیستم ارز یورو انتقاد میکند و همچنین خواهان بیشتر شدن نقش سنتی خانوادهها در تربیت کودکان، سختگیری در طلاق، سختگیری یا ممنوعیت سقط جنین، جلوگیری از ورود مهاجران، محدود کردن فعالیت مسلمانان، راهاندازی نیروگاههای اتمی و عدم سرمایهگذاری در رابطه با گرمایش زمین، سربازی اجباری برای مردان، ایجاد رسانههای دولتی و حق نگهداری و حمل اسلحه است.
نکته شگفتآور این بود که در جریان انتخابات پارلمانی سال 2017 آلمان، بیش از 12 درصد رأیدهندگان، به حزب آلترناتیو برای آلمان رای دادند و برای نخستین بار در تاریخ آلمان، یک حزب راستگرا به پارلمان این کشور راه یافت. این حزب با ۹۴ کرسی از ۷۰۹ کرسی پارلمان آلمان، سومین حزب پرقدرت پارلمان آلمان، پس از دو حزب متحد دموکرات مسیحی و سوسیال مسیحی و همچنین حزب سوسیال دموکرات است. پیروزی حزب آلترناتیو برای آلمان نشان داد که آلمان در برابر خطر راستگرایی افراطی مصون است و سیستمهای کنترل سیاسی برای مهار آن را در اختیار دارد.
همچنین حزب آلترناتیو برای آلمان، دارای گرایش شدید اسلامستیزی است. بزرگنمایی خطر اسلام در اظهارات رهبران این حزب، این تداعی را در ذهن ناظران اروپایی به وجود آورد که دو موضوع اسلامستیزی و امنیت داخلی، مهمترین اولویتهای حزب آلترناتیو برای آلمان است.
فرانسه
حزب جبهه ملی در فرانسه به رهبری مارین لوپن، حزب محافظهکار اجتماعی، ملیگرا و راستگرای افراطی است که از جمله سیاستهای اصلی آن رویکرد بدون مماشات در قبال مسایل مربوط به نظم و قانون و مخالفت با مهاجرت است. جبهه ملی به عنوان حزب مخالف اتحادیه اروپا، از زمان تأسیس اتحادیه اروپا در سال 1993 با آن مخالفت کرده است.
البته برخی رسانههای فرانسه از حزب جبهه ملی به عنوان راستگرای افراطی یاد نمیکنند و بر این باورند که این حزب از یک حزب راستگرای افراطی و خارجی ستیز، به یک جریان ملی گرا، مدافع حمایت گری اقتصادی تبدیل شده است.
جبهه ملی هم معتقد به بازگشت به ارزشهای سنتی از جمله سختتر یا غیرقانونی شدن سقط جنین و حتی برقراری مجدد مجازات اعدام است. جبهه ملی پیگیر موضوع پایان دادن به مهاجرتهای غیر اروپاییها و مخالفت با مهاجرت مسلمانان از شمال آفریقا، غرب آفریقا و منطقه خاورمیانه است.
حزب جبهه ملی به رهبری مارین لوپن در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در سال 2017 در یک رقابت تنگاتنگ با سایر احزاب اصلی فرانسه، توانست به دور دوم انتخابات راه یابد و در دور دوم انتخابات و با ائتلاف برخی گروههای سیاسی دیگر فرانسه علیه جبهه ملی، از راهیابی به الیزه بازماند.
سوئد
در سوئد حزب دموکراتها به رهبری جیمی اکسون در یک نظرسنجی توانست 17 درصد آراء را کسب کند که از میزان محبوبیت 25درصدی این حزب در ماه نوامبر سال 2016 بسیار کمتر است. سوئد در سال 2018 انتخابات پارلمانی خود را برگزار میکند.
راستگرایی افراطی درسوئد پدیدهای جدید است و همچون کشورهای دیگر اسکاندیناوی بر پایه اعتقاد افراطی به برتری نظام رفاهی کشور ایجاد شده است.
احزاب راستگرای افراطی سوئد مردم را میترسانند که وجهه و موقعیت کنونیشان را در سطح برتر کشورهای اروپایی از دست خواهند داد و عامل آن را نیز طبق معمول دیدگاههای این دسته از احزاب، مساله مهاجران معرفی میکنند.
سوئد تاکنون حزب بزرگی با گرایش راستگرای افراطی نداشته است ولی حزب دموکرات این کشور در این جهت به حرکت درآمده است. مرکز آمار سوئد از محبوبیت احزاب افراطی در سوئد را تایید میکند.
انگلیس
در بریتانیا بازتاب شعارهای ترامپ در سخنان رهبران پوپولیست ملیگرا شنیده میشود. نایجل فاراژ رهبر پیشین حزب یوکیپ در انگلیس از جمله این رهبران پوپولیست هستند. فاراژ از مهمترین افرادی بود که تبلیغاتش نقش مهمی در رای مردم به خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا داشت.
تمرکز اصلی حزب یوکیپ بر شکاکیت سرسختانه نسبت به اروپا و دعوت به خروج از اتحادیه اروپا بوده است. یوکیپ اکنون سیاستهای ضد اروپایی را با سیاستهای ملی گرایانه و از نظر اقتصادی لیبرال آمیختهاست. این حزب در سال ۱۹۹۳ توسط اعضای اتحادیه ضد فدرالیست با هدف اصلی تأمین امنیت خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا تأسیس شدهاست.
اتریش
انتخابات اکتبر سال 2017 در اتریش زیر سایه شعارهای ضد مهاجرت شکل گرفت و حزب تندرو آزادی شعار اصلیاش را مخالفت با مهاجرت و ورود مهاجران تعیین کرده بود.
احزاب و گروههای راستگرای افراطی وعده داده بودند که به محض آغاز به کار، مانع از اجرایی شدن قانون ممنوعیت کامل استعمال دخانیات در رستورانهای اتریش میشوند.
پس از انتخابات در این کشور نیز سباستین کورتس رهبر حزب پبروز در انتخابات، با اتئلاف با حزب راستگرایان افراطی، به عنوان جوانترین نخست وزیر اروپا به قدرت رسید. کورتس که رهبر حزب محافظهکار مردم است با رهبران حزب آزادی، از احزاب راستگرای افراطی برای تشکیل کابینه ائتلاف کرده است.
هلند
حزب آزادی هلند از جمله احزاب راستگرای افراطی در اروپاست که در سالهای اخیر و متاثر از تحولات داخلی این کشور، دچار انشقاق شد و از درون آن حزب جدیدی شکل گرفت که به تعبیر برخی از کارشناسان سیاسی بسیاری از مشخصات احزاب تندرو دست راستی در ساختار سیاسی اروپا را با خود دارد.
حزب راستگرای افراطی آزادی که در حال حاضر جایگاه و تاثیرگذاری قابل توجهی در تحولات هلند دارد، در سال 2005 ایجاد شد . رئیس آن خیرت ویلدرز پس از اخراج از حزب مردمی برای دموکراسی و آزادی در سپتامبر 2004، حزب آزادی را ایجاد کرد که از آن سال به بعد در تمام انتخاباتهای هلند شرکت کرد و توانست به نتایج بهتر و موفقیت بیشتری برسد.
حزب آزادی هلند مخالف اتحادیه اروپا، طرفدار سیاست محدودکننده و سخت گیرانه نسبت به اقلیتها، مخالف ضدهلندیها، دارای روحیه اسلامهراس و مخالف با ورود نیروی کار از کشورهای مسلمان است. اسلام هراسی، ملی گرایی و نژادپرستی مهمترین مشخصههای این حزب است.
مطالعات دیگری در این ارتباط عنوان میکند که این حزب برخی شاخصه های احزاب راست گرای افراطی را دارد. اسلام هراسی و بیگانه ستیزی و مخالفت با مهاجران غیرغربی، مهمترین شاخصههایی است که این حزب از احزاب راست گرای افراطی گرفته است.
حزب آزادی هلند در انتخابات سال 2017 توانست با رشد 5 درصدی نسبت به انتخابات قبلی، رای 13 درصد شرکتکنندگان هلندی را به دست آورد.
از نگاه برخی تحلیلگران سیاسی اروپا، وضعیت قبل از انتخابات سال 2017 هلند، با آمریکا و خیرت ویلدرس با دونالد ترامپ مقایسه میشد. ویلدرس دلیل شرایط بحران اقتصادی و کم شدن رفاه اجتماعی را به گردن مهاجران و به ویژه مهاجران و پناهجویان مسلمان میاندازد.
در عین حال حزب راستگرای آزادی و دموکراسی مستقیم در جمهوری چک، توانست در یک نظرسنجی، به محبوبیت 8درصدی برسد که رکورد بیسابقه برای این حزب است. با این حال، حزب میانهروی آنو که از احزاب طرفدار اتحادیه اروپا است و محبوبیت 28درصدی دارد، همچنان پیشتاز است. همچنین پوپولیسم راستگرای اروپا اکنون این اتحادیه را در نقطه عطف حساسی قرار داده است. حتی در کشورهای مجارستان، لهستان و اسلواکی هم نگاه راست افراطی رو به تقویت است.
انتهای پیام/