بخش فرهنگی انقلاب اسلامی نیازمند توجه بیشتر مسئولان نظام است

سید مصطفی احمدی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری آنا با تبریک فرارسیدن دهه فجر انقلاب اسلامی با بیان اینکه انقلاب اسلامی سال 1357 به دلیل ماهیت و جوهر دینی و معنوی خود، انقلاب و تحولی ارزشی بود تصریح کرد: «از این رو آنچه در جامعه ایران رخ داد، تحول و رویدادی فرهنگی، اخلاقی و اعتقادی بود.»

به گفته مدیر فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی، انقلاب اسلامی ایران انقلابی فرهنگی است که به نسبت نظام ها و انقلاب های دیگری که تاکنون به وقوع پیوسته به گونه ای خود را به جهانیان نشان داده است.

احمدی با بیان اینکه این انقلاب، خارج از مدار نظام سرمایه داری غرب و نظام کمونیستی شرق، زمانی که ماهیت و ساختار نظام بین الملل، تفکر سوّمی را برای حیات سیاسی جوامع بسته بود با شعار «استقلال آزادی»، خود را به جهانیان معرفی کرد ادامه داد: «این انقلاب بر خلاف سایر انقلاب هایی که تا پیش از آن اتفاق افتاده بود و بیشتر بستر اجتماعی، اقتصادی یا سیاسی داشت بر عامل فرهنگ تاکید می کرد. این مسئله از آغازین روزهای پیروزی انقلاب و حتی پیش از آن مد نظر اندیشمندان و مبارزان قرار داشت.»

به گفته این مسئول فرهنگی مهم ترین هدف در آرمان های انقلاب اسلامی ایران، نهادینه شدن ارزش های اسلامی در جامعه بود؛ چراکه آنچه پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در جامعه ایران حاکم بود، همان فرهنگ و ارزش های غربی بود. از این رو، بعضی شعار مهم امام خمینی (ره)، مبنی بر «جمهوری اسلامی» ایران، بدون یک کلمه کم یا زیاد را در این راستا تفسیر می کنند.

مدیر فرهنگی واحد آیت الله آملی با تشریح دلایلی که مردم ایران را در سال 57 به قیام و انقلاب واداشت تصریح کرد: «شیوه و روش رژیم گذشته در تغییر ارزش های دینی بود که با ارزش های اصل اسلامی فاصله داشت؛ برای نمونه می توان به سخت گیری بر روحانیون و نیروهای مذهبی، کشف حجاب، انتشار مفاسد اخلاقی و مواردی از این دست اشاره کرد.»

احمدی ادامه داد: «به همین دلیل، چون مردم ایران اعتقاداتی اسلامی و دینی داشتند و جامعه را از فرهنگ و هویت خویش دور می دیدند در پی مقابله با آن برآمدند.»

به گفته احمدی، جامعه ایران پیش از انقلاب اسلامی، دچار نابسامانی در نظام ارزشی خود شده بود که مردم علت را در عمل حاکمان سیاسی مشاهده می کردند. در واقع آنچه بیش از مشکلات اقتصادی روی مردم تأثیر می گذاشت، تغییر ساختار فرهنگی و اجتماعی ایران بود که تحت تأثیر سلطه فرهنگی غرب، معیارهای مذهبی، اخلاقی و فرهنگی ایران را مورد تاخت و تاز قرار می داد.

مدیر فرهنگی واحد آیت الله آملی با اشاره به عوامل نارضایتی اجتماعی که زمینه را برای انقلاب اسلامی فراهم کرده بود اظهار کرد: «بی توجهی به ارزش های مسلط مذهبی و بی تفاوتی در قبال خواسته های رهبران مذهبی، آزادی و بی بند و باری زیاد و بیش از حد، رواج فساد و فحشا و عدم مراعات عفت عمومی، تغییر تاریخ اسلام و بازگشت به ارزش ها و سنت های قبل از اسلام و ترویج آنها، موجبات جریحه دار شدن احساسات مذهبی جامعه ایران را فراهم کرد.»