توسعه‌دهنده اپلیکیشن‌های نوین:
دانشگاه‌های خارج از تهران نه تنها از دانشجو حمایتی نمی‌کنند بلکه انگیزه‌ای هم باقی نمی‌گذارند
مهدی قاسمی، تحصیل‌کرده رشته علوم سیاسی، در زمینه توسعه اپلیکیشن‌های نوین فعالیت می‌کند. اپلیکیشن ایران جزوه یکی از کارهای او است که اخیرا رونمایی شده و با استقبال خوبی نیز مواجه شده‌است.
گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، مهدی قاسمی متولد 1367 در تهران است و مدرک کارشناسی علوم سیاسی خود را از دانشگاه آزاد قم دریافت کرده است. وی اپلیکیشن ایران جزوه را توسعه داده است که به عنوان اولین شبکه اجتماعی کشور شناخته می‌شود. با وجود این که قاسمی در حال حاضر مشغول به خدمت سربازی است اما در عین حال کارهای توسعه و تجاری‌سازی اپلیکیشن ایران جزوه را هم انجام می‌دهد. همچنین در حال آماده‌سازی دو پروژه دیگر برای آینده است.
اپلیکیشن ایران جزوه محصول شرکت طراحان ایده‌پرداز کاسپین است و تمامی هزینه‌های توسعه و راه‌اندازی آن شخصی بوده است. ایران جزوه پتانسیل این را دارد که بستری برای ارتقای علمی کشور باشد. این اپلیکیشن می‌تواند بستری را ایجاد کند که همه افراد حتی در نقاط دورافتاده نیز فعالیت‌های علمی و پژوهشی انجام دهند.
همچنین در راستای هوشمندسازی مدارس، قرار است کتب درسی مدارس نیز به ایران جزوه اضافه شود. همچنین 15000 جلد کتاب صوتی نیز در ایران جزوه بارگذاری شود.
در ادامه مصاحبه ما را با این توسعه‌دهنده نرم‌افزار می‌بینید:
تا به حال چند طرح یا اختراع داشتید؟
در همکاری با خواهرم، سمیه قاسمی، روی طرح میکروسنسور دیگوکسین کار کردیم که ثبت بین‌المللی شده است. این میکروسنسور که ظاهری شبیه به دستگاه قند خون دارد، تنها با چند قطره خون، دیگوکسین در بدن بیمار را اندازه‌گیری می‌کند.
باوجود این که پیشنهادهای زیادی داشتیم که این میکروسنسور را در کشورهای دیگر تولید کنیم اما از ابتدا قصد داشتیم که این محصول را در ایران تولید کنیم. باوجود این که مشکلات زیادی وجود داشت و تکنولوژی تولید این میکروسنسور را داخل کشور نداشتیم اما در نهایت موفق شدیم به هدفمان برسیم و در حال حاضر این محصول در مراحل ابتدایی تجاری‌سازی قرار دارد.
اپلیکیشن ایران جزوه که به‌تازگی در نمایشگاه رسانه‌های دییجتال رونمایی شد، از دیگر دستاوردهایم است. در این برنامه جزوه‌های تمامی دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی، از جمله دانشگاه سراسری، آزاد، پیام نور و علمی کاربری، به تفکیک واحد به واحد گردآوری شده است. هدف از توسعه این اپلیکیشن راه‌اندازی یک شبکه اجتماعی علمی کامل و جامع برای قشر فرهنگی، دانشجویان، دانش‌آموزان، معلمان و اساتید بود که قادر به اشتغال‌زایی هم باشد.
یک اپلیکیشن برای تغییر دکوراسیون داخلی هم توسعه داده‌ایم که با یک سیستم مدرن فعالیت می‌کند. در حال حاضر کارهای راه‌اندازی آن انجام می‌شود که جنبه اشتغال‌زایی و کارآفرینی هم دارد. قرار است که این اپلیکشن تا یک سال و نیم دیگر در دسترس کاربران قرار بگیرد. در این سیستم از تولیدکنندگان داخلی و صنایع دستی ایران حمایت می‌شود. همچنین با رایزنی‌هایی که شده قرار است این طرح در کشورهای دیگر هم اجرا شود که این بستر صادرات محصولات ایرانی را ایجاد خواهد کرد.
اپلیکیشن بعدی هم که در دست توسعه داریم، در زمینه فروشگاه آنلاین مواد غذایی است. این اپلیکیشن بسیار جامع‌تر و کامل‌تر از اپلیکیشن‌های کنونی است و قرار است تا هشت ماه آینده آماده شود. این فروشگاه آنلاین پتانسیل این را دارد که 10000 شغل ایجاد کند.
برای ثبت اختراع یا تجاری‌سازی با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم کردید؟
ثبت اختراع میکروسنسور یک سال و نیم طول کشید. روند کند ثبت اختراع و رفت و آمدهای زیاد و آزمایش‌های مکرر یکی از سختی‌های کار ثبت اختراع است. در زمینه تجاری‌سازی هم متاسفانه چون فناوری مورد نیاز برای تولید این محصول را در ایران نداریم، سختی‌های زیادی را تحمل کردیم. مجبور بودیم یک قطعه را 500 بار تولید کنیم تا شاید یکی از آنها درست کار کند و بتوانیم از آن استفاده کنیم.
از نظر شما فضای آموزشی دانشگاه‌ها از نظر نوآوری یا کمک به بروز ایده‌ها چگونه است؟
به نظرم در این زمینه باید طبقه‌بندی بین دانشگاه‌های پایتخت و شهرهای دیگر انجام شود. چرا که در دانشگاه‌های خارج از تهران حمایتی از طرح‌ها و ایده‌ها نمی‌شود. فعالیت دانشجو در دانشگاه‌های آزاد جدی گرفته نمی‌شود.
برای مثال در دانشگاه آزاد قم مدیر مسئول یک مجله شدم که در چهار شماره این مجله 10 مقام کشوری و استانی بردم اما متاسفانه هیچ حمایتی نشد و شرکت در نمایشگاه‌ها هم بر عهده خودمان بود. اما در دانشگاه‌های دولتی مانند شریف، تهران و امیر کبیر و حتی دانشگاه‌های آزاد تهران از طرح‌ها و ایده‌ها استقبال می‌شود و مورد حمایت قرار می‌گیرند. متاسفانه دانشگاه‌ها در شهرهای دور نه تنها حمایتی نمی‌کنند، بلکه انگیزه‌ای هم برای دانشجو ایجاد نمی‌کنند.
دوست دارید برای کار یا انجام تحقیقات پژوهشی به خارج از کشور بروید؟
بله، برای عملیاتی کردن یک طرح دوست دارم به کشورهای خارجی بروم چون در کشور همراهی و همکاری نداریم. برای مثال رئیس دانشگاه گرجستان در دیدار از غرفه ایران جزوه در نمایشگاه رسانه‌های دیجیتال از ما دعوت کرد به گرجستان برویم و چنین طرحی را برای دانشگاه‌های آنجا هم پیاده‌سازی کنیم. حتی اصرار داشتند که این اپلیکیشن را دو زبانه کنیم تا مردم گرجستان هم بتوانند از آن استفاده کنند و بار علمی پژوهشی کشورشان بالا برود.
در صورتی که دانشگاه‌های ایرانی در ابتدا موافقت می‌کنند که در این طرح همکاری کنند اما وقتی کار به مرحله اجرایی برسد، دیگر شور و اشتیاق‌شان را از دست می‌دهند و به اصطلاح دبه درمی‌آورند.
حرف آخر؟
کشور ما پر از ایده‌های نو و خلاق است. اگر از ایده‌های جدید حمایت شود، قطعا کشور پیشرفت‌های زیادی می‌کند. اگر مسئولان بتوانند روی استارتاپ‌های خلاق سرمایه‌گذاری کنند و از ایده‌ها و طرح‌های جدید حمایت کنند، به‌خصوص در حوزه فرهنگ، به‌راحتی می‌توانیم با کشورهای خارجی مقابله به مثل کنیم و نیاز رفتن به خارج از کشور برای پیاده‌سازی ایده‌های نو را به‌کلی از میان برداریم.
گفت‌وگو از هانا حیدری
انتهای پیام/
