به پایان یک ترم تحصیلی دیگر رسیدیم؛ دانشجویان یک ترم دیگر، مجموعهای از کتب و دروس را گذرانده و به اطلاعات خود اضافه کردهاند و تلاش و کوشش استادان و دانشجویان، آخر این ترم است که به ثمر خواهد نشست.
اما بخشی از دغدغه ما به عنوان استادان دانشگاه به حوزه خیلی مهم و بااهمیت «آموزش» برمیگردد که دانشجویان در کلاس بتوانند مطالب درسی را به نحو مطلوب و علمی، آموزش ببینند و در مراحل مختلف زندگی، استخدام یا در دورههای تحصیلی بالاتر به کار بندند.
در این باره یکی از راهکارهای اصلی برای دریافت نتیجه مناسب در طول ترم بهروز بودن اطلاعات علمی و روش تدریس استادان است چراکه استادان دانشگاه باید همیشه اطلاعات بهروز داشته باشند تا از دنیای علم عقب نمانند و علاوه بر کار و سایر فعالیتها و نقشهای اجتماعی که دارند، بخشی از وقت خود را نیز به مطالعه اختصاص دهند و این امر یکی از دغدغههای اساسی و روزمره آنان باشد.
یکی از موارد مهمی که میتواند در روند یادگیری و آموزش دانشجویان تاثیرگذار باشد، مشکلات و دغدغههای آنان به لحاظ خانوادگی، مالی، نگرانی از آینده شغلی و ... بوده که ممکن است همراه با افت تحصیلی باشد. حال استاد باید در صورت وجود مشکل بتواند به این قشر از دانشجویان کمک کند، چراکه آینده آنان برای استادان حائز اهمیت بوده و همیشه دغدغه شاگردان خود را دارند.
یکی از این دغدغهها «کار» دانشجویان در کنار تحصیل است که دانشجو زمان کافی برای آموزش و یادگیری نداشته باشد. برای این امر و کاهش دغدغهها و رسیدن به یک دانشگاه آرمانی، استادان با همکاری حوزههای مختلف دانشگاه و بویژه استفاده از مدیرگروههای روانشناسی باعث به وجود آمدن بستر مناسب در دانشگاه برای رشد و تعالی دانشجویان میشوند.
در کنار رسیدگی به این دغدغهها، آماده کردن دانشجویان برای برخورد با سوالات علمی و رسیدن به جواب از طریق تحقیق و پژوهش میتواند محیط مناسبی را به وجود بیاورد. دانشجویان میتوانند در حوزه فعالیتهای صنفی دانشگاه تربیت شوند. این دانشجویان اگر در دانشگاه تمرین ورود به جامعه را انجام دهند، مسلماً در برخورد با مشکلات بعد از تحصیل به راحتی میتوانند تصمیم مناسب بگیرند.
اهمیت به دانشجویان همراه با ایجاد انجمنهای علمی زیر نظر استادان، برگزاری سمینارهای دانشجویی و کنفرانسها، فعالیتهای نشریهای و رسانهای باعث به وجود آمدن این پتانسیل بالا میشود. در این مسیر وظیفه دانشگاه و استادان در به وجود آمدن این فضای علمی خیلی مهم است و کوتاهی و قصور باعث از بین رفتن پتانسیل قوی دانشجویان و استفاده نامناسب جامعه از دانشجویان بااستعداد خواهد بود و به تبع آن مدیران آینده ما از جسارت فکر و کار خلاقانه بهره کمی خواهند برد.
*عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی
انتهای پیام/