نت‌های بزرگداشت پرویز تناولی نواخته می‌شود
نشست خبری کنسرت بزرگداشت پرویز تناولی، صبح امروز با حضور کریستف رضایی، بهزاد حاتم، مازیار یونسی و رامین صدیقی مدیر نشر هرمس در تالار وحدت برگزار شد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، رامین صدیقی در ابتدای این نشست به برپایی کنسرت بزرگداشت پرویز تناولی در 12 و 14 تیرماه تالار وحدت خبر داد و در بخش دیگری از سخنانش عنوان کرد که کریستف رضایی، پیمان یزدانیان و مازیار یونسی، آهنگسازی این کنسرت را برعهده داشتند.
وی همچنین اعلام کرد که در کنسرت بزرگداشت پرویز تناولی شیرهای ایرانی استاد پرویز تناولی به همت بنیاد پری صفا به سرپرستی بهزاد حاتم در موزه هنرهای معاصر تهران نشان داده می‌شوند و در همین راستا نیز کنسرت در روزهای 12 و 14 تیرماه در تالار وحدت برپا می‌شود.
حاتم درخصوص شکل‌گیری این رویداد تشریح کرد: «از دو سال پیش قصد تشکیل این بنیاد به یاد همسر درگذشته‌ام که نویسنده موسیقی بود را داشتم. او همواره می‌خواست برای آفرینش موسیقی کمک کند. بر همین اساس، سال پیش که تناولی من را برای بازدید نمایشگاه بزرگش دعوت کرد، با توجه به اینکه هنرمند محبوب من و همسرم بوده است، فکر کردم بهتر است اولین کار بنیاد این باشد که کنسرت بزرگداشت وی را برگزار کنیم که موسیقی هم به وجود آید. بنابراین از سه هنرمند برجسته برای آهنگسازی دعوت کردیم.»
سالن تخصصی موسیقی مدرن
وی ادامه داد: «هدف بنیاد این است که کمک مستقیم و مالی نداشته باشیم بلکه برای به وجود آمدن موسیقی یاری‌رسانی کنیم. ما در این نوع فعالیت، یک سالن تخصصی موسیقی مدرن را خواهیم ساخت و برای آن هم زمینی در ونک خریداری کرده‌ایم که سال‌های آینده ساخته می‌شود تا خانه‌ای برای کسانی باشد که در زمینه موسیقی فعالیت می‌کنند.»
وی با اشاره به استعدادهایی که در موسیقی آوانگارد وجود دارد، عنوان کرد: «وقتی پیشنهاد آهنگسازی داده شد، همگی دوستان با جان و دل پذیرفتند و در همین‌باره دو دیدار خوشایند با تناولی نیز برگزار کردیم.»
کریستف رضایی عنوان کرد: «این قضیه 4 ماه پیش شروع شد و ذهنیت برای ساخت این کار مسیرهای مختلفی داشت که بسیار جذاب بود. شناخت از تناولی دورادور و از روی آثارش بود. او جذابیت کارها و پرسوناژی که داشت باعث شد تا در هنر بسیار تاثیرگذار باشد. دیدن تناولی هم کمک کرد تا شخصیت این آدم را بیشتر لمس کنیم و بشناسیم. در حقیقت برای من اثرات تناولی کافی بود تا منبع الهام چنین قطعه‌هایی را پیدا کنم.»
وی بیان کرد: «در آهنگسازی قطعات این اجرا بیشتر بر روی هنرمند متمرکز شدند. هنرمندی که قرار است خلق کند را به مجسمه کلمه هیچ وصل کردم؛ بنابراین قطعه‌ای که نوشته‌ام در دو موومان است که هیچ و کمان نام دارد.»
رضایی تاکید کرد: «با این ایده که هنرمند جرقه خلق را از هیچ شروع می‌کند و به کمال می‌رسد و یا گاه از کمال به هیچ می‌رسد، در نظر گرفتم و این موومان با وجود هیچ که تبدیل به سکوت شده بازی کردم. جنبه طرح از درون هنرمند است که چه تنهایی می‌تواند داشته باشد و چقدر هنرمند می‌تواند از جامعه هم تنها باشد. در موومان دوم بر روی مجسمه شیرهای تناولی متمرکز شدم که پیچیدگی ریتمیک در قطعه را به وجود آوردند که ابهت شیر را نشان می‌دهد؛ ضمن اینکه شیر در تاریخ ما سابقه زیادی دارد. سختی این کار این است که سابقه شنیداری از این قطعات برای کسی وجود ندارد، بنابراین مدیریت چنین کارهایی بسیار سخت است.»
حاتم نیز عنوان کرد: «موضوع نمایشگاه تناولی که در موزه برگزار خواهد شد، درباره شیرهای ایرانی است که چندین سال پیش نسل آن منقرض شده است. تناولی کلکسیون زیادی از فرش و قفل که نقش شیر روی آن وجود دارد به نمایش می‌گذارد. این آثار در کنار چیزهایی که در موضع رضا عباسی و موزه ملی وجود دارند، عرضه می‌شود. بنابراین آهنگسازان ترکیبی از شیر و تناولی را در ذهن دارند.»
مازیار یونسی تصریح کرد: «به تناولی در دو بخش می‌توان فکر کرد. یکی آثاری که خلق کرده و دوم تحقیقاتش در زمینه هنر بومی ایران. نزدیک شدن به آثار وی همیشه برایم یکسری المان داشته که باعث خاص شدن این کارها می‌شود، چرا که وی هنر بومی را در کار عقده نمی‌کند و این تاثیری بوده که همواره سعی کرده‌ام در کارهایم از آن استفاده کنم.»
شیرهای دشت اژن و تمثال و نمودها
وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش به موومان اول به نام ارژن که دشتی در جنوب ایران است و آخرین شیرهای ایرانی در آنجا رؤیت شده‌اند، اشاره کرد و افزود: «من این نامگذاری را کردم تا به جای تمرکز مستقیم بر روی آثار وی، با بک گراند شیوه تفکر وی به این موضوع بپردازم که نوع نگرش تناولی برای خلق آثار چیست. در این موومان شیوه تفکر و وارد شدن آن به بخش صوتی را مورد توجه قرار دادم.»
وی افزود: «ممکن است اثری با این ایده خلق کنم که من را یاد چیزی بیندازد و دیگری را یاد چیزی دیگر؛ اما آنچه که مهم است تاثیری است که آرتیست برای خلق اثر می‌گیرد.»
وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش به تمثال و نمودها به عنوان دومین موومان اشاره کرد و گفت: «در این موومان به تاثیرات خودم از پرویز تناولی پرداخته ام. المان‌های موسیقی ایرانی در کارم وجود دارد، اگرچه سعی نکردم خیلی آنها را نشان دهم یا روی آنها تاکید داشته باشم.»
وی همچنین ضمن اظهار خرسندی از اینکه در این کنسرت ارکستر آی سو به عنوان یکی از مجموعه های باسابقه خصوصی در عرصه ارکستر های سمفونیک اجراکننده کار است اعلام کرد: «موضوعی که برای ما کار بسیار سختی بود البته درباره نوازندگان ارکستر هم باید بگویم که ما به دلیل حجم گسترده آثار تعدادی از نوازندگان انتخاب و به مجموعه اضافه کردیم تا صدای ارکستر با توجه به اینکه قرار است ضبطی هم از کار صورت گیرد، ارتقا پیدا کند.»
صدیقی در خصوص نوع آهنگسازی پیمان یزدانیان که در این نشست حضور نداشت تشریح کرد: «پیمان امشب به ایران می‌آید. او یک سمفونی نوشته است و راوی داستانی است که پیوستگی دارد. در یک بخش از کار که آهنگسازی تمام شد، اسم موومان‌ها را برداشت، چرا که قصدش این بود که موزیک را از بدو امر لو ندهد تا مخاطب این برداشت را بدون پیش‌زمینه ذهنی تجربه کند.»
مسیر هویت شیر را در تاریخ
وی اعلام کرد: «کریستف با نگاهی به شخص هنرمند آهنگسازی را شروع می‌کند، مازیار با پدیده تناولی وارد می‌شود و پیمان با نماد هویتی؛ بنابراین مسیر هویت شیر را در تاریخ ما نشان می‌دهند. چرا که در برهه‌ای شیر نماد هویتی بوده است و وی با نگاه به آن به عنوان سمبل به بحران هویت پرداخته که همیشه همراه ما بوده است.»
وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش به سختی فعالیت تندیس‌سازان بعد از انقلاب اسلامی اشاره کرد و افزود: «شاید تناولی همان شیری باشد که در اینجا شاهد هستیم، چرا که او نگذاشت مجسمه‌سازی از میان برود.»
صدیقی در خصوص ضبط این کنسرت نیز تاکید کرد: «ما امکانات بسیار محدودی داریم و من بعید می‌دانم ضبط تصویری از کار برای ارائه آن به مخاطب به صورت زنده داشته باشیم اما اگر کیفیت ارکستر به لحاظ صدایی قابل توجه باشد تصمیماتی داریم که کار را در استودیو ترمیم کنیم اما در حال بررسی برای ضبط کار در استودیوهای مجهز موسیقی کشورهای اروپایی هستیم که امیدواریم بتوانیم به نتیجه مورد نظر دست پیدا کنیم.»
حاتم نیز بیان کرد: «در طول تاریخ تعدادی هنرمند بزرگ زندگی می‌کنند ولی بیشتر مردم از وجودشان خبر ندارند، برای اینکه با فرهنگ روز ارتباطی ندارند. آدم‌هایی که با فرهنگ سروکار دارند، اگر به شناخته شدن هنرمندان و فرهنگ کمک کنند، به پیشرفت مردم و تمدن کمک کرده‌اند. برای من همیشه مهم است که هنرمندان را بزرگ بداریم.»
کریستف رضایی نیز عنوان کرد: «خیلی جذاب است که هنرمندی از هنرمند دیگر تشکر کند و برای من جالب این بود که به چنین فردی نزدیک شوم و بحث‌های خلاق داشته باشیم و نتیجه آن به چنین اجرایی منجر شود. جرقه اول در همکاری این اجرا کاملا دلی و براساس احساس بود.»
انتهای پیام/
