جعل و تحریف دادهها و سرقت علمی، بیشترین آمار در رفتارهای سوء پژوهشی
معاون پژوهش و فناوری واحد شیراز درباره برگزاری این کارگاه به خبرنگار آنا گفت: «بحث سرقت علمی و رعایت اخلاق پژوهشی به ویژه در نگارش پایاننامههای تحصیلات تکمیلی و مقالات علمی بسیار حائز اهمیت است. یکی از مشکلاتی که اعضای هیأت علمی و دانشجویان تحصیلات تکمیلی با آن روبهرو هستند، آگاهی نداشتن نسبت به مجلات و کنفرانسهای نامعتبر و قوانین مرتبط با سرقت علمی در فعالیتهای پژوهشی است، بنابراین ضرورت دارد با برگزاری کارگاه های تخصصی لازم، دانشجویان، اعضای هیأت علمی و مسئولان امور پژوهشی با شناخت کافی در این باره، دقت کافی به منظور بررسی دقیق علمی اینگونه فعالیتهای پژوهشی داشته باشند.»
دکتر محمدمهدی جباری افزود: «یکی دیگر از اهداف این کارگاه، کیفی سازی پایان نامه های کارشناسی ارشد و رساله های دکتری تخصصی بوده و لازم است مدیران گروه، روسای دانشکدهها و کارشناسان پژوهشی دقت کامل و لازم را در بررسی علمی و اصالت پایان نامه دانشجویان داشته باشند.»
به گزارش آنا، مدرس این کارگاه با برشمردن شاخص هایی برای شناسایی مقالات و مجلات و کنفرانس های نامعتبر گفت: «فرض بر این است که همه پژوهش ها درست انجام می گیرند ولی باید مواظب بود که سودجویان از دستاوردهای علمی سوءاستفاده نکنند.»
دکتر ولی بریم نژاد تصریح کرد: «در ارزیابی ها باید به اصطلاحات تقلبی، هایجک شده، بی اعتبار و با اعتبار توجه کرد که هر کدام تعاریف خود را دارد و نشریه علمی داخلی معتبر، باید دارای مجوز از وزارتین باشد و در بعد خارجی نشریه ای معتبر است که امتیاز آن متناسب با درجه اعتبار آن توسط هیات ممیزه تعیین میشود.»
وی با برشمردن برخی از رفتارهای سوء پژوهشی افزود: «جعل دادهها، تحریف دادهها و سرقت علمی بیشترین آمار در رفتارهای سوء پژوهشی است.
بریمنژاد نقش استاد راهنما و داور را در تشخیص اصالت پایان نامه بسیار با اهمیت توصیف و اظهار کرد: « سرقت علمی دزدیدن و به کار بردن کلمات و ایدههای دیگران به نام خود و یا استفاده از محصولات و آثار و نوشتههای دیگران بدون نام ذکر منبع است.»
وی معضل امروز علم کشور را رواج پایان نامه نویسی توسط شرکت های خصوصی به صورت کپی برداری از نسخه اصلی و کسب مبالغ هنگفت از متقاضیان، دانست.
انتهای پیام/