دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
20 بهمن 1395 - 14:30
در دیدار رئیس دانشگاه آزاد اسلامی همدان تشریح شد:

سرگذشتی از برادران «دیباج»، شهدای انقلاب اسلامی/ از التماس‌های مادر تا دفن ناشناس در بهشت زهرا

رئیس دانشگاه آزاد اسلامی همدان گفت: شهدای مبارز قبل از انقلاب که در اوج خفقان به مبارزه پرداختند در شجاعت و رشادت از شهدای ممتاز انقلاب هستند و باید الگوی امروزی ما دانشگاهیان شوند.
کد خبر : 157464

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، سعید جامه بزرگی در دیدار با خانواده شهیدان دیباج از شهدای مبارز قبل از انقلاب اظهار کرد: «دیدار با خانواده‌های شهدا مصداقی از تذکر است که مورد تأکید قرآن کریم است واین برای همه ما مفید است که راه را گم نکنیم و در مسیر اسلام و انقلاب حرکت کنیم.»


وی افزود: «حضور دانشگاهیان در منازل شهدا و دلجویی از خانواده‌های ایشان سنتی بسیار پسندیده است و سبب کسب روحیه مثبت برای تلاش و ادامه خدمت بهتر به کشور و نظام مقدس جمهوری اسلامی می‌شود.»


دبیر هیات امنای دانشگاه آزاد اسلامی همدان بیان کرد: «امروز به برکت خون شهیدان ایران اسلامی در اوج اقتدار است و خانواده‌های معظم شهدا میراثی گران‌بها و الگو برای انقلاب اسلامی به شمار می‌روند و دیدار از این خانواده‌ها موجب عزت و پالایش روح انسان می‌شود.»



جامه بزرگی گفت: «خانواده شهیدان دیباج از معدود خانواده‌هایی است که قبل از پیروزی انقلاب دو شهید گران‌قدر را تقدیم به نهال مقدس جمهوری اسلامی ایران کردند.»


برادر شهیدان دیباج نیز در این دیدار ضمن تبرک ایام‌الله دهه فجر گفت: «راه زندگی ما باید براثر تحقیق باشد نه تقلید زیرا شهدا ابتدا هدف خود را مشخص کرده و با آگاهی از عاقبت کار خود در این مسیر گام گذاشته و با انتخاب خود سعی کردند رضایت خدا را جلب کنند.»


سید مرتضی دیباج، برادر شهیدان دیباج از شهدای برجسته همدان در انقلاب اسلامی که دوران نوجوانی و جوانی‌اش با مبارزات انقلابی گره‌خورده است، ادامه داد: «ساواکی‌ها نیمه‌شب برای دومین بار به منزل ما هجوم آورده و «حسین» را بردند؛ آن موقع تصور نمی‌کردم که دیگر هرگز نتوانم برادرم را ببینم.»


وی افزود: «الفبای مبارزه را از دوران نوجوانی و دوشادوش برادرانم «سید رضا» و «سیدحسین» آموختم؛ پدرم هم روحانی و اهل مبارزه بود و نهال زندگی‌ام در چنین محیطی ریشه دوانید.»


دیباج با توجه به خاطراتی از چگونگی دستگیری برادرانش اظهار کرد: «برادر بزرگم سیدرضا متولد 1327 و دانشجوی سال چهارم روانشناسی بود که دستگیر شد.»


وی اضافه کرد: «او از دوران نوجوانی، فردی فعال در زمینه درسی، علمی، اخلاقی و تربیتی و نسبت به هم سن و سالانش بسیار بالاتر و جزء شاگردان مطرح دبیرستان بود.»



این برادر شهید گفت: «در دانشگاه شیراز تحصیل می‌کرد و همان‌جا فعالیت‌های انقلابی و مذهبی داشت. پیش از دستگیری همسر و دختر 9 ماهه‌اش را به همدان آورد و به ما گفت که می‌خواهد دوباره به شیراز برگردد، اما همان شب ساواکی‌ها به منزل ما آمده و شروع به گشتن وسایلش کردند، اما چیزی پیدا نکردند و سید رضا را به بهانه سوال پرسیدن بردند.»


دیباج اضافه کرد: «ما تا مدت‌ها از وضعیت او بی‌خبر بوده و زندان‌های مختلف را جستجو می‌کردیم، اما چیزی به ما نمی‌گفتند؛ در حالی‌ که برادرم را 17 تیر 51 دستگیر کرده و به زندان عادل‌آباد شیراز فرستاده بودند زیرا پیش از او، دوستانش را که یک گروه چهل نفره می‌شد؛ دستگیر کرده بودند.»


برادر شهیدان دیباج اظهار کرد: «سید رضا 4 مرداد همان سال زیر شکنجه به شهادت رسیده و پیکرش را به‌صورت ناشناس در تهران دفن کرده بودند و پس از یک و سال نیم جستجو سرانجام به ما گفتند شناسنامه‌اش را باطل کنید، اما از محل دفن چیزی نگفته و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، اسناد ساواک لو رفت و اسامی شهدای انقلاب که همگی به‌صورت ناشناس در بهشت‌زهرا (س) تهران دفن کرده بودند در روزنامه به چاپ رسید و بیش از هزار نفر بودند.»


سید مرتضی دیباج درباره چگونگی دستگیری و شهادت برادر دیگرش سیدحسین هم گفت: «او متولد متولد 1330 در کربلا و دانشجوی سال سوم راه و ساختمان در دانشگاه امیرکبیر بود. 20 اردیبهشت 53 به همدان برگشت و همان شب، ساواکی‌ها به منزل ما ریخته و با خشونت شروع به جستجو کردند و چیزی به‌دست نیاوردند. وقتی می‌خواستند حسین را ببرند؛ مادرم که خاطره دستگیری رضا برایش تداعی شده بود؛ مقاومت می‌کرد و نمی‌گذاشت او را ببرند، اما مأموران به‌زور، حسین را از مادرم جدا کردند.»


وی ادامه داد: «مادرم پشت سر آن‌ها می‌دوید و با تمام قوا فریاد می‌زد تا همسایه‌ها متوجه شوند؛ من و خواهرم هم به دنبال او می‌رفتیم. کوچه در محاصره مأموران بود، ناگهان یکی از آن‌ها تفنگش را روی سینه مادرم گذاشت و گفت: اگر جلو بیایی می‌زنم؛ من که وخامت اوضاع را دیدم مادرم را آرام کرده و به خانه بردم.»



دیباج افزود: «آن موقع 17 سال بیشتر نداشته و تصور نمی‌کردم که دیگر هرگز نتوانم برادرم را ببینم. حسین 8 روز بعد از دستگیری براثر شکنجه شدید به اغما رفته و در بیمارستان تهران به شهادت رسیده بود. ما تا پس از پیروزی انقلاب خبری از او نداشتیم تا اینکه متوجه شدیم؛ او هم در قطعه 33 بهشت‌زهرا به‌صورت ناشناس دفن شده است.»


این مبارز انقلابی به جوانان توصیه کرد: «با الگو گرفتن از شهدا مسیر زندگی خود را تعریف کرده و در هر مقطع و شرایطی، انتخاب‌گر باشند نه اینکه بگذارند برایشان انتخاب کنند.»


دیباج افزود: «امروز جوانان ما باید جهاد اکبر که خودسازی در همه ابعاد علمی، سیاسی و معنوی است داشته و در جهاد اصغر نیز که مبارزه با طاغوتیان و مستکبران زمان است؛ شرکت کنند.»


در ادامه لوح سپاس از سوی ستاد کنگره شهدای دانشجو استان همدان توسط سعید جامه بزرگی به این خانواده شهید اهدا شد.



در این دیدار سعید جامه بزرگی را علی‌اکبر حائری موحد معاون دانشجویی و فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی همدان، علی طاهری مدیرکل فرهنگی دانشگاه، علیرضا حسین زاده مسئول ستاد شاهد دانشگاه، حجت‌الاسلام صدرالدین محمودی معاون دفتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه، مرتضی پور نجفی مسئول بسیج کارمندی دانشگاه، مهدی صفرزاده مدیر روابط دانشگاه آزاد اسلامی همدان و جمعی از کارکنان حوزه روابط عمومی و فرهنگی دانشگاه همراهی می‌کردند.



انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب