«خانه»؛ فیلمی جشنواره‌پسند
«خانه» به کارگردانی اصغر یوسفی‌نژاد، فیلمی تجربی بود که در تمام مدت در خانه‌ای می‌گذشت که صاحبش مرده بود و خانواده بالای جنازه‌اش دعوا می‌کردند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، فیلم آذری‌زبان «خانه» ساخته کارگردان ناشناخته‌اش، اصغر یوسفی‌نژاد، توانست توجه مخاطبان را جلب کند؛ فیلمی که لوکیشنی ثابت دارد و داستان دختری را روایت می‌کند که پس از 6 سال به خانه بازمی‌گردد و با جنازه پدرش مواجه می‌شود. پدری که وصیت کرده جنازه‌اش را به دانشگاه پزشکی ببرند و برای دانشجویان تشریح کنند. دختر با این تصمیم به شدت مخالف است و پس از رجوع یکی از مسئولان دانشگاه برای بردن جنازه، جنجال شروع می‌شود و داستان پیش می‌رود...
فیلم با پلان‌های طولانی و حرکت دوربین در خانه‌ی کوچک میان و چرخشش میان شخصیت‌های متعدد در خانه، رسالت سختی بر دوش دارد و ناشناس بودن بازیگران و در عین حال بازی‌های خوب، ارزش هنری فیلم را بالا می‌برد.
«خانه» با زیرکی تماشاگر را دنبال خود می‌کشاند و با شوخی‌های غیرمستقیم و در عین حال جدی شخصیت‌هایش، فضا را در مواقعی می‌شکند و در انتها با رو کردن برگ اصلی، مخاطب را غافل‌گیر می‌کند. جایی که قاتلان پدر، همان‌هایی هستند که از همه ناراحت‌ترند و مخاطب اصلا فکرش را هم نمی‌کرد.
این فیلم که فضایی بسیار نزدیک به فیلم‌های هنر و تجربه دارد، می‌تواند منتقدان جشنواره را تا حدودی راضی کند اما برای مخاطب عام و کسانی که سینما را به عنوان سرگرمی می‌شناسند، خوراک مناسبی نیست. به نظر می‌رسد سازندگانش هم هنگام ساخت فیلم به تماشاگر و فروش گیشه فکر نکرده‌اند و هدف‌شان جشنواره‌های بین‌المللی است.
«خانه» نسبت به دیگر فیلم‌های اکران شده در روز اول جشنواره فضایی متفاوت داشت و پس از فیلم ضعیف «خانه دیگری» و کمدی «ایتالیا ایتالیا»، اثری قابل قبول به شمار می‌آید.
انتهای پیام/
