«مالاریا» پشت در بسته حوزه هنری/ غلامرضا موسوی: ارشاد میتواند مانع خودسریها شود
به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، تحریم فیلمهای سینمایی توسط حوزه هنری از سال ۹۱ شروع شد؛ زمانی که محسن مومنیشریف، رییس حوزه هنری که زیرمجموعه سازمان تبلیغات اسلامی است، اعلام کرد فیلمهای غیرارزشی که در مسائل اخلاقی و عفت عمومی از خطوط قرمز تجاوز میکنند در سینماهای زیرمجموعه حوزه هنری اکران نخواهند شد. صحبتهای مومنیشریف همراه شد با تحریم «گشت ارشاد» به کارگردانی سعید سهیلی و «زندگی خصوصی» به کارگردانی محمدحسین فرحبخش و آغازگر تنشهای جدی میان اهالی سینما و مدیران حوزه هنری و البته رئیس وقت سازمان سینمایی که معمولا از ماجرا عقبتر هستند و نظارهگر.
سینماهای بیشمار تحت اختیارحوزه هنری
پس از «گشت ارشاد» و «زندگی خصوصی» نوبت به فیلمهای «خوابم میآد» به کارگردنی رضا عطاران، «بیخود و بیجهت» به کارگردانی عبدالرضا کاهانی، «پل چوبی» به کارگردانی مهدی کرمپور، «برف روی کاجها» به کارگردانی پیمان معادی، «پذیرایی ساده» به کارگردانی مانی حقیقی، «من همسرش هستم» به کارگردانی مصطفی شایسته و «من مادر هستم» به کارگردانی فریدون جیرانی رسید تا حوزه از سالنهای بیشماری که در اختیار دارد، محرومشان کند. سینماگران مقابل این مواضع، تصمیم گرفتند به حوزه هنری فیلم ندهند و در واقع قید فروش در سینماهای حوزه را زدند اما تعداد بیشمار سینماهای حوزه در شهرستانها _ حوزه هنری بیش از 30 درصد سینماهای کشور را در اختیار دارد _ باعث شد تا این تصمیم سینماگران دوام نیاورد و همهچیز به حالت قبل بازگردد.
جوابهای تکراری
عوامل «لانتوری» اما بیکار ننشستند و با برچسب فیلم تحریمی حوزه تبلیغات گستردهای برای فیلم ترتیب دادند تا «لانتوری» با فروش 1 میلیارد تومان در هفته اول، کنار «فروشنده» به کارگردانی اصغر فرهادی پرفروشترین فیلم چرخه اکران باشد. مدیران حوزه هم با پاسخهای تکراری از این دست که سالنها پر است و فروش فیلمهای روی پرده بالاست، از به کار بردن کلمه تحریم برای «لانتوری» سر باز زدند، اما واقعیت چیز دیگری بود و بعضی از فیلمهای اکران شده در سینماهای حوزه حتی با فروش 1 میلیون تومان، یک هفته را پشت میگذاشتند.
وقتی سیاست یک بام و دو هوا جواب نداد
رفتار ضد و نقیض حوزه هنری درمورد «فروشنده» کمی جالب است. از طرفی حوزه هنری نتوانست این فیلم را تحریم کند و تعداد کمی از سالنهایش از جمله سالنهای سینمای اصلی خود را در اختیار «فروشنده» قرار داد اما این تصمیم حوزه چه از طرف حامیانش و چه از طرف مخالفان سینماییاش با انتقاد همراه شد. حامیان حوزه ادعا میکردند که مدیران حوزه مقابل سینماگران تسلیم شدند و با رفتاری شبهروشنفکرانه به اکران فیلمی مغایر با ارزشهای اخلاقی، دینی، فرهنگی و غیرتستیز تن دادند. از طرفی سینماگران و بسیاری از علاقهمندان سینما هم به اکران نشدن این فیلم در سالنهای زیاد حوزه هنری در شهرستانها اعتراض کردند تا سیاست یک بام و دو هوای حوزه هنری در این مورد به خصوص، جواب ندهد.
در ادامه صحبتهای برخی از سینماگران درمورد تصمیمهای حوزه هنری را میخوانید.
اگر حوزه مدیر کاربلدی داشت با سینماهای مصادرهشده خرجش را در میآورد
غلامرضا موسوی، رئیس شورای عالی تهیهکنندگان سینمای کشور و یکی از جدیترین منتقدان مدیران حوزه هنری در گفتوگو با آنا میگوید: «حوزه هنری زیر نظر سازمان تبلیغات اسلامی است و سیدمهدی خاموشی میتواند براساس قانون روی حوزه اعمال نظر داشته باشد. فارغ از این، وزارت فرهنگ و ارشاد میتواند جلوی خودسریهای حوزه هنری و مدیرانش را بگیرد. میتواند جلوی کمکها و بودجههای گزاف حوزه را بگیرد و آن را قطع کند.»
موسوی در ادامه میگوید: «تهیهکنندهها میتوانند با ندادن فیلمهایشان به حوزه جلوی این رفتارها را بگیرند. قبلا این اتفاق رخ داده و در حال حاضر هم در حال فراهم کردن پیشنیازهای این کار هستیم.»
موسوی درمورد سهیم بودن شهرداری و حوزه هنری در سینماهای تهران و ضعف شهرداری در تصمیمگیری هم میگوید: «شهرداری به شدت کمکاری کرده و در این مورد کند رفتار کرده است. شورای شهر و شهرداری باید درست تصمیمگیری کنند چون پردیس آزادی متعلق به شهرداری است که در اختیار حوزه هنری قرار گرفته و محمدباقر قالیباف باید واکنش درستی نشان بدهد.»
غلامرضا موسوی درمورد بودجه حوزه هنری هم گفت: « بودجه امسال حوزه هنری 71 میلیارد تومان یعنی بیش از یک سوم بودجه سازمان سینمایی است و اگر مدیر کاربلدی در حوزه وجود داشت، با یک سوم سینماهای کشور که به آنها واگذار شده نصف خرج شان را در میآوردند.»
موسوی در آخر هم گفت: «خوشبختانه دیگر حوزه مثل قبل در شهرستانها قدرت ندارد و در شهرهایی مثل شیراز سالنهای جدید راهاندازی شده که شخصی است.»
حوزه هنری نگاهی سودجویانه و سلیقهای دارد
یکی از تهیهکنندههای سینما که فیلم خودش هم توسط حوزه تحریم شده اما ترجیح داد نامش آورده نشود در این مورد به آنا میگوید: «حوزه هنری قانون و قاعده تعریف شدهای ندارد و مدیران حوزه خوب میدانند اگر قانون خاصی را برای پذیرفتن فیلمها اعلام کنند، ضرر خواهند کرد. چرا که حوزه فیلمهای پرفروش را میخواهد و به سود خود فکر میکند. برای مثال خیابان ولیعصر، خط ویژه است و عبور ماشینهای شخصی ممنوع است. این قانونی مشخص است و همه میدانند، اما حوزه سیاست مشخصی ندارد و نگاهی سودجویانه و سلیقهای دارد. مدیران حوزه به فکر سینما نیستند و با تصمیمهای ناآگاهانهشان به سینماگران و سرمایهای که برای ساخت یک فیلم صرف میشود لطمه میزنند. در حال حاضر فیلم سینماهای اصلی سینماهای حوزه هنری را ببینید؛ این فیلم هیچ شباهتی با سیاسیتهای حوزه هنری ندارد اما از آنجایی که فیلم پرفروشی است، حوزه سینماهای اصلی خود را در اختیارش قرار داده است.»
اگر قرار است از شما هم لیست ممیزی بگیریم، بفرمایید!
پرویز شهبازی، کارگردان «مالاریا» که فیلمش به عنوان تازهترین اثر تحریمی حوزه بدون سالنهای در اختیار حوزه هنری در روزهای آینده اکران خواهد شد، با انتقاد از سیاستهای مدیران حوزه هنری گفته است: «فکر میکنم تنها دلیل تحریم فیلم من، نشان دادن صحنههایی از شادی مردم در جشن هستهاى است. تصاویری که مستند هستند. هر چه فکر میکنم، دلیل دیگری به ذهنم نمیرسد؛ آخر «مالاریا» چه دارد که تحریمش کردهاید؟ فصل خوب اکران را که از ما گرفتید؛ 10 مورد اصلاحیه ارشاد را هم اعمال کردیم؛ دیگر چه کار کنیم؟ جشن هستهای را هم دربیاوریم؟ اگر قرار است از این به بعد، از حوزه هم لیست بگیریم، بفرمایید! »
خودخواهى مدیریتى
مسعود ردایى، تهیهکننده فیلم «مالاریا» درمورد تحریم این فیلم توسط حوزه هنری گفته بود: «محروم کردن تماشاگران سینما از فیلمهاى تحریمى نوعى خودخواهى مدیریتى است.»
حرف آخر
حوزه هنری بیش از 30 درصد سینماهای کشور را در اختیار دارد و با دریافت معادل 30 درصد از بودجه سازمان سینمایی، 71 میلیارد تومان، تبدیل به نهادی قدرتمند شده که با تصمیمهای سلیقهای در جریان سینما تاثیر میگذارد و به گفته برخی از سینماگران قصد دارد کمکاریاش در حوزه تولید را با هیاهو و جنجال پنهان کند. باید منتظر ماند و دید آیا حوزه هنری موضعش را مقابل «مالاریا» تغییر میدهد و یا به بهانه نداشتن سالن از اکران این فیلم سر باز میزند.
انتهای پیام/