استعفاهایی که «دردی» از فدراسیون بحران‌زده تکواندو درمان نمی‌کند؛ جای خالی بزرگان در راس هرم
بعد از ناکامی که در المپیک ریو نصیب مردان تکواندوکار کشورمان شد حذف از مسابقات جام جهانی باکو پازل این ناکامی ها و شکست ها را کامل کرد.
به گزارش خبرنگار ورزشی آنا، قبل از رقابت‌های المپیک اهالی ورزش به مدال آوری تکواندوکاران کشورمان در این رقابت‌ها امیدوار بودند. کارشناسان تکواندو بر این باور بودند نسلی در تکواندوی ایران روی کار آمده که به طور حتم در المپیک مدال آور خواهد بود. البته که فدراسیون هم این موضوع را بیشتر از همه باور کرده بود و همه خوشبینانه المپیکی‌ها را راهی برزیل کردند تا «نابودگر» و «سونامی» دست پر به ایران برگردند اما این اتفاق نیفتاد. تکواندوکاران به قدری ضعیف ظاهر شدند که در همان راند اول یارای مقابله با حریفان را نداشتند و یکی پس از دیگری بر روی «شی هاپ چانگ» ناک اوت شدند.
بعد از این اتفاق مسئولان فدراسیون تکواندو روزه سکوت در پیش گرفتند و تنها به این جمله بسنده کردند که نتایج المپیک ریو اتفاقی بود. کلمه «اتفاق» واژه خوبی بود تا ناکامی تکواندوکاران تا حدی نادیده گرفته شود اما شکست در جام جهانی باکو و حذف تیم ملی در همان دور اول و کسب تنها یک مدال از مسابقات گرند پری دیگر اتفاقی نبود.
بعد از این ناکامی در تکواندوی ایران دو اتفاق افتاد؛ یکی اینکه «محمد پولادگر» رئیس فدراسیون مثل همیشه سکوت کرد و با وجود انتقادهای فراوان به هیچ یک پاسخی نداد و دومین اتفاق هم استعفای «بیژن مقانلو» و «حسن ذوالقدر» سرمربی و مدیر تیم های ملی بود که با موافقت رئیس فدراسیون همراه شد.
بیژن مقانلو سرمربی مستعفی تیم ملی تکواندو بعد از کناره گیری با بیان اینکه آقایان اجازه کار را به او ندادند و حواشی آشکار و پنهانی در تیم ملی باعث شد تا رشته کار را از دست بدهد به نوعی به دنبال توجیه شکست‌ها و ناکامی‌های اخیرش در تیم ملی تکواندو بود. البته مقانلو در بخش‌هایی از صحبت هایش اذعان داشته است که طی سه سالی که در تیم ملی تکواندوی ایران کار کرده است از هر مسابقه ای با دست پر بازگشته است اما از سال 2015 حاشیه های وارد تیمش شد و همین ذهنیت تکواندوکاران را خراب کرد و دست آنها را از مدال کوتاه کرد.
دومین فرد مستعفی در فدراسیون تکواندو حسن ذوالقدر یار غار محمد پولادگر بود. او که به مدت 20 سال همپای پولادگر در راس فدراسیون تکواندو فعالیت می کرد این بار از مدیریت‌های تیم‌های فنی استعفا داد و پولادگر هم با استعفای او موافقت کرد. ذوالقدر ناکامی های بعد از ریو را به گردن کادر فنی انداخته بود و در صحبت هایش بعد از شکست در المپیک ریو گفته بود:« کادر فنی و ورزشکاران در این امر مقصر هستند و باید پاسخ گوی این مساله باشند چرا که ما تلاش کردیم در المپیک ریو بهترین نتیجه را کسب کنیم. ما با شرکت در تورنمت های مختلف و قهرمانی رنکینگ دنیا را به دست آوردیم و بعد از قرار گرفتن در این سطح هدف ما کسب مدال های رنگارنگ در المپیک ریو بود که تحقق نیافت. البته این را هم نباید فراموش کنیم که المپیک 2016 ریو یک المپیک نادر و تعجب آور برای جامعه تکواندو و دیگر رشته های ورزشی بود. زیرا کسانی که در رنک یک دنیا قرار داشتند و با آمادگی وارد این مسابقات شدند از رسیدن به مدال باز ماندند.»
حسن ذوالقدر که امروز مدیر مستعفی فدراسیون تکواندو نام دارد در گفت و گو با خبرنگار آنا درباره علت ناکامی های تکواندو در رقابت های جام جهانی باکو تنها به این چند جمله اکتفا کرد:« من 20 سال است در تکواندو هستم و زمانی که باید حرف می زدم این کار را انجام داده ام حالا دیگر قصد ندارم از تکواندو و مشکلاتی که این رشته دارد صحبت کنم وقصد دارم در سکوت خبری به سر ببرم.»
اعتماد به امتحان پس داده‌ها تا کی؟!
از نظر مدیر تیم های ملی کادر فنی در ناکامی المپیک ریو مقصر بوده است، فدراسیون برای آنها تورنمنت و مسابقات مختلف در نظر گرفته بود که بهترین نتیجه را به دست بیاورند اما آنها ضعیف کار کردند اما با همه این تفاسیرباز هم فدراسیون تکواندو به رغم همه انتقادها و ضعف ها باز هم به کادر فنی اعتماد کرد و تکواندوکاران در مسابقات گرندپری و جام جهانی زیر نظر بیژن مقانلو مربی تیم اعزام شدند.
حالا سوال اصلی اینجاست اگر فدراسیون و از جمله مدیر تیم های ملی معتقد بودند مقصر علت ناکامی تکواندوکاران در المپیک ریو کادر فنی است پس چرا دوباره به آنها اعتماد کردند و به جای تغییرات اساسی باز هم روند گذشته را پیش گرفتند؟! اعتماد به امتحان پس داده‌ها در فدراسیون تکواندو تا کی ادامه دارد؟!
بزرگان تکواندو در کجای فدراسیون جای دارند؟
در ایران کم نیستند افرادی که در تکواندو نام و آوازه بلند دارند. هادی ساعی، یوسف کرمی، محمد باقر معتمدی، مرتضی کریمی، بهزاد خداداد، محمد افلاکی، فریبرز عسگری و رضا مهماندوست بزرگان تکواندوی ایران هستند که البته هیچ کدام در فدراسیون فعلی جایگاهی ندارند. اگرچه در این سال ها پولادگر پیشرفت‌های در فدراسیون تکواندو داشته است اما در سال های اخیر با دور شدن نفرات شاخص از تکواندو، این رشته را در حاشیه فرو برده و حالا زمان آن رسیده است که وزارت ورزش سکوتش را بشکند و برای این رشته چاره ای بیاندیشد.
به طور حتم ناکامی‌های فدراسیون تکواندو تنها با استعفای دو عضو این فدراسیون تمام نمی‌شود و اگر امروز بیژن مقانلو و حسن ذوالقدر از سمت‌های خود کناره گیری کرده‌اند به این معنی نیست که حال و روز تکواندو از این به بعد بهتر خواهد شد. در حال حاضر تیم تکواندو باز هم بدون مربی مانده این درحالی است که مسابقات قهرمانی جهان سال آینده در راه است و اگر برای تکواندوی ایران که حالا در باتلاق ناکامی ها فرورفته است کاری انجام نشود این شکست ها ادامه خواهد داشت به کار گرفته شدن فکر و ایده جدید در این فدراسیون لازم است باید تغییرات اساسی زودتر انجام شود. امیدواریم که وزارت ورزش نیز به این رشته که از امیدهای همیشگی کسب مدال بوده است ورود کند تا تکواندو از این ناکامی و بهت خارج شود.
انتهای پیام/
