غزه زیر آوار، ارتش اسرائیل در بحران انسجام؛ تصویری دوگانه از فروپاشی در سایه جنگ فرسایشی
به گزارش خبرگزاری آنا، میدان جنگ، تصویر دوگانهای از فروپاشی را روایت میکند. در یک سو نوار غزه قرار دارد؛ سرزمینی ویرانشده که زیر هر ویرانهاش پیکری مانده، خاطرهای دفن شده و خانوادهای چشمبهراه است. تنها یک دستگاه حفاری در منطقه الوسطی فعالیت میکند؛ رقمی دور از نیاز واقعی برای کشف هزاران شهید که همچنان زیر آوارهای برجایمانده از حملات اسرائیل خفتهاند.
در سوی دیگر، اسرائیل گرفتار بحران درونی است: هزاران افسر و نظامی در حال ترک ارتش، جوانانی که از امضای قراردادهای خدمت دائمی سر باز میزنند، و فرماندهانی که از فرسودگی شدید نیروها در جنگی طولانی در هفت جبهه خبر میدهند. تحلیلگران عبری این وضعیت را یک تهدید وجودی برای انسجام ارتش و ساختار سیاسی رژیم توصیف میکنند.
این دو تصویر، روایتی از یک معادله نامتقارن است: فشار انسانی و فاجعه انسانی در غزه، و فشار ساختاری و اخلاقی در ارتش اسرائیل.
بحران انسانی غزه؛ ۱۰ هزار پیکر زیر آوارها
محمود بَصَل، سخنگوی سازمان امداد و نجات غزه، اعلام کرده است که با وجود نیاز فوری به تجهیزات سنگین برای کشف پیکرهای دفنشده، تنها یک دستگاه حفاری در منطقه الوسطی مستقر شده و آن هم قادر به پوشش وسعت و حجم ویرانیها نیست. او تأکید میکند که این کمبود، روند یافتن پیکرهای شهدا را بهطرز خطرناکی کند کرده و خانوادههای بیشماری هر روز در جستوجوی خبر از فرزندانشان به مراکز امدادی مراجعه میکنند.
برآورد اولیه نشان میدهد که حدود ۱۰ هزار پیکر شهدا هنوز زیر آوار مانده است؛ آماری که به دلیل شرایط امنیتی و نظامی دقیقسازی آن غیرممکن است.
پرونده مفقودین، از نظر امدادگران، نه یک مسئله فنی بلکه یک بحران انسانی، روانی و اجتماعی است؛ بحرانی که بُعدی از نسلکشی طبقهبندیشده و سیستماتیک اسرائیل را نمایان میکند.
ریزش گسترده در ارتش اسرائیل؛ ساختاری که از درون میپوسد
در حالی که غزه با بحران انسانی روبهروست، ارتش رژیم صهیونیستی نیز با بحرانی بیسابقه در نیروی انسانی دستوپنجه نرم میکند.
ژنرال احتیاط اسحاق بریک با هشدار نسبت به «فروپاشی نیروی انسانی»، اعلام کرده که هزاران افسر و نیروی درجهدار ارتش را ترک کردهاند و هزاران نفر دیگر قصد خروج دارند. جوانان اسرائیلی نیز از امضای قراردادهای خدمت دائمی خودداری میکنند؛ نشانهای از بحران مشروعیت و کاهش انگیزه خدمت در ارتشی که خود را درگیر جنگی بیپایان میبیند.
روزنامه عبری «معاریو» نیز گزارش داده که ارتش اسرائیل با کمبود ۱۲ هزار نیرو مواجه است؛ از جمله ۹ هزار نیروی رزمی و ۳ هزار نیروی پشتیبانی. تحلیل روزنامه این است که ارتش عملاً یک لشکر کامل کم دارد و در سال ۲۰۲۶ مجبور خواهد شد نیروهای ذخیره را ۶۰ روز کامل فراخوان کند.
فرماندهان ارتش این وضعیت را «وخیم و خطرناک برای آینده توان عملیاتی» توصیف کردهاند.
تقابل سیاست، بحران مشروعیت و آینده نتانیاهو
در سطح سیاسی، فشار بر بنیامین نتانیاهو به اوج رسیده است. درخواست نخستوزیر اسرائیل برای «عفو و بخشش» از سوی رئیس رژیم با واکنشهای تند مقامات و رسانههای عبری مواجه شده است.
تحلیلگران داخلی اسرائیل این اقدام را نه نشانه عقبنشینی بلکه مقدمهای برای تکمیل برنامه تضعیف نهاد قضایی و رسانهها میدانند. شبکههای عبری شروط اسحاق هرزوگ برای اعطای عفو را نیز منتشر کردهاند: کنارهگیری از سیاست، تعیین زمان انتخابات و توقف قوانین تضعیفکننده دستگاه قضایی.
این کشمکش، تصویر رژیمی را آشکار میکند که در میانه جنگ خارجی، با یک جنگ داخلی بر سر مشروعیت و آینده خود نیز درگیر است.
بنبست طرح امنیتی ترامپ و شکست راهکارهای بینالمللی
روزنامه «واشنگتنپست» گزارش داده که طرح دولت ترامپ برای استقرار نیروهای بینالمللی در غزه و خلع سلاح حماس با بنبست مواجه شده است. کشورهای مدعی مشارکت، از جمله اندونزی، در حال کاهش تعهدات نظامی خود هستند و همچنان پرسشهای جدی درباره «خلع سلاح غزه» و امکانپذیر بودن آن وجود دارد.
در واقع، جامعه جهانی نیز در برابر حجم و عمق بحران، به وضعیتی از تردید و عقبنشینی کشیده شده است.
واکنش منطقهای؛ اردوغان علیه نقض آتشبس و سکوت جهانی
رجب طیب اردوغان، رئیسجمهور ترکیه، بار دیگر اسرائیل را به نقض مکرر آتشبس و کشتار غیرنظامیان متهم کرده و سکوت رسانههای جهانی در قبال شهادت بیش از ۲۷۰ خبرنگار را دلیل دیگری بر استاندارد دوگانه غرب دانسته است.
در همین حال، پاپ لئون چهاردهم نیز در سفر به لبنان تأکید کرده که تشکیل کشور فلسطین «پیشنیاز اصلی صلح» در منطقه است.
به گزارش آنا، آنچه در دو سوی این معادله دیده میشود، فرسایش همزمان ساختار انسانی غزه و ساختار نظامی اسرائیل است؛ اما با یک تفاوت بنیادین: فروپاشی در غزه نتیجه تهاجمی بیرونی است، اما فروپاشی در اسرائیل ترکیبی از بحران درونی، خستگی اجتماعی، نزاع سیاسی و جنگی فرسایشی است که نظام را از درون میجَوَد.
اسرائیل نهتنها زیر فشار خارجی بلکه زیر فشار نیروهای ذخیره، افسران مستعفی، ساختار سیاسی در حال فروپاشی و بحران مشروعیت سیاسی قرار دارد. این وضعیت، نشانهای روشن از گذار رژیم به دورهای از ناپایداری عمیق است.
در مقابل، غزه با وجود فاجعه انسانی نشان میدهد که انسجام اجتماعی و مقاومت مردمی همچنان حفظ شده و همین تفاوت سبب شده جنگ بهجای آنکه ظرفیت فلسطینیان را بشکند، انسجام داخلی اسرائیل را فرسوده کند.
انتهای پیام/
