11:06 13 / 07 /1404

نقش نهج‌البلاغه در شخصیت‌سازی؛ چرا نامه ۳۱ کاربردی‌ترین بخش برای جوانان است؟

نقش نهج‌البلاغه در شخصیت‌سازی؛ چرا نامه ۳۱ کاربردی‌ترین بخش برای جوانان است؟
مسئول نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه آزاد اسلامی استان یزد با استناد به نامه ۳۱ نهج‌البلاغه گفت: یکی از کاربردی‌ترین نامه‌های نهج‌البلاغه در رابطه با جوان‌هاست و در آن نکات تربیتی فراوانی مطرح شده که در یک گفتگوی کوتاه نمی‌گنجد.

حجت‌الاسلام حسن زارع مسئول نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه آزاد اسلامی استان یزد در گفت‌و‌گو با خبرنگار آنا اظهار کرد: نامه ۳۱ نهج‌البلاغه به دلیل اینکه این نامه از طرف یک پدر با تجربه‌ای مثل امیرالمومنین حضرت علی علیه‌السلام خطاب به فرزندشان امام حسن مجتبی علیه‌السلام بوده، یکی از کاربردی‌ترین نامه‌های نهج‌البلاغه در رابطه با جوان‌هاست و در آن نکات تربیتی فراوانی مطرح شده که در یک گفتگوی کوتاه نمی‌گنجد.

وی اضافه کرد: این سفارش امیرالمومنین حضرت علی علیه‌السلام به امام حسن مجتبی علیه‌السلام به‌عنوان یک راهکاری برای مسئولان و والدینی است که دغدغه تربیت فرزندان و نسل جوان را دارند.

حضرت علی اکبر(ع)؛ مصداق عینی وصیت‌نامه تربیتی امام علی(ع)

مسئول نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه آزاد اسلامی استان یزد افزود: حضرت علی اکبر علیه‌السلام نوه امام علی علیه‌السلام و مصداق تربیت یافته از این نکاتی است که در این وصیت‌نامه آمده است.

زارع متذکر شد: یک بخش توجه به مرگ و حیات دارد که حضرت علی علیه‌السلام می‌فرمایند؛ فرزندم درست بیندیش در اینکه مالک مرگ و حیات خدایی است که آفریده و دوباره انسان را اعاده می‌کند و نگاه توحیدی باید به حوادث ریز و درشت در زندگی داشت.

وی با اشاره به نوشته‌های تاریخی کوتاه از زندگی حضرت علی اکبر علیه‌السلام و توجه ویژه به شهادت ایشان گفت: در سفر کربلا از پدرشان، حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام بعد از شنیدن ذکر «انا لله و انا الیه راجعون» مبنی بر اینکه کاروان در مسیری به سمت مرگ حرکت می‌کند و مرگ در پی آن است، سوال کردند:‌ ای پدر آیا ما برحقیم و مسیر ما درست است و حضرت علی اکبر علیه‌السلام وقتی شنیدند؛ آری ما برحقیم و این کاروان به سمت مرگ حرکت می‌کند، گفتند: من هیچ باکی از مرگ ندارم و از آن استقبال می‌کنم.

مسئول نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه آزاد اسلامی استان یزد در تبیین این پاسخ اضافه کرد: پاسخ حضرت علی اکبر علیه‌السلام بیانگر این است که ایشان وصیت پدربزرگ به عموی بزرگوارشان را دیده و خوانده و تربیت شده این وصیت است و فراز‌هایی از آن قابل تطبیق با منش ایشان است.

زارع با تأکید بر ضرورت یاد مرگ در نامه ۳۱ نهج‌البلاغه تبیین کرد: تبلور و مصداق عملی این سفارش را حضرت علی اکبر علیه‌السلام در روز عاشورا از خود نشان دادند، در حالی که همه اصحاب حضرت اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام به شهادت رسیده بودند ایشان اذن میدان خواستند که بلافاصله امام حسین علیه‌السلام اجازه دادند و با شجاعت و شهامت در مواجه با سپاه عمر سعد ملعون پیکار کردند.

مسئول نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه آزاد اسلامی استان یزد تشریح کرد: بعد از پیکاری سخت، با غالب شدن تشنگی به سمت خیمه و دیدار پدر بزرگوار آمدند و گفتند: یَا أَبَتِ الْعَطَشُ قَدْ قَتَلَنِی وَ ثِقْلُ الْحَدِیدِ قَدْ أَجْهَدَنِی‏ فَهَلْ إِلَى شَرْبَةٍ مِنَ‏ الْمَاءِ سَبِیل»؛ ‏پدرم، شدّت تشنگى جانم را به لب رسانده، و سنگینى تجهیزات جنگی، مرا به زحمت انداخته، آیا این امکان وجود دارد که به آبی دسترسی پیدا کنم.

زارع افزود: با این سخن، حضرت علی اکبر علیه‌السلام با توجه به علاقه شدیدی که به پدرش داشتند، می‌خواستند با دیدن پدر نیروی بیشتری بگیرند و بهتر بتواند با دشمنان بجنگند؛ بنابراین وقتی حضرت علی اکبر علیه‌السلام به خیمه‌ها می‌آیند و از خستگی و تشنگی گلایه می‌کنند گویا امام حسین علیه‌السلام منظور حضرت علی اکبر علیه‌السلام را می‌فهمند و می‌دانند که حضرت علی اکبر علیه‌السلام می‌خواهند در این لحظات با پدر تجدید دیدار کنند؛ از این‌رو امام حسین علیه‌السلام گریستند و فرمودند: اندکى بجنگ و به همین زودى جدّت حضرت محمد صلی‌الله علیه و آله و سلم را دیدار می‌کنى و از جام لبالب او می‌نوشى و هرگز تشنه نمی‌شوى.

انتهای پیام/

ارسال نظر
گوشتیران
قالیشویی ادیب
رسپینا