چرا امروز اعتماد به سرمایه گذار خارجی سخت است!

به گزارش گروه اقتصاد خبرگزاری آنا؛ آلبرت بغزیان، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران - مهمترین دلیل عدم اعتماد به ورود سرمایه خارجی به کشوردر حال حاضر، رفتار غیر قابل اطمینان سرمایه گذاران خارجی در برابر اعتماد ماست؛ که به موجب برخی موارد مانند کم ثباتی اقتصادی و همچنین مشکلاتی در مبادلات مالی ایجاد می شود؛ البته شرایط سخت مبادلات مالی با سایر بازارها را همین کشورها به وجود آورده اند.حالا بسیاری از سرمایه گذاران خارجی به دلیل غیر قابل پیش بینی بودن فاکتورهای اقتصادی در ایران از کشور میروند، اما به هرحال با توجه به شرایط بدیهی است که خروج ناگهانی سرمایههای خارجی از کشور مفروض است.
بسیاری از سرمایه گذاران نیز ارزهای کشور خود مانند یوان و ... را برای سرمایه گذاری به کشور میآورند که این سرمایه گذاری به دلیل دلاری نبودن موجب زحماتی برای اقتصاد کشور میشود. همچنین نبود ساز و کار مناسب برای شناخت فرصتهای سرمایه گذاری برای سرمایه گذار خارجی در ایران و نبود ساز و کار مناسب برای انتقال پول موجب شده است جذب سرمایههای خارجی روند مناسبی نداشته باشند.البته ایران راهکارهایی برای جبران این مسیر جذب به سرمایه گذاران خارجی پیشنهاد می دهد اما بااین حال نمی توان خیلی به سرمایه های این سرمایه گذاران اعتماد کرد.
چرا جذب سرمایه گذار داخلی!
بهترین راه برای جذب سرمایههای عمومی در بخش تولید با ثبات کردن وضعیت بازارهای موازی است. در راستای نام گذاری سال جاری به عنوان " سرمایه گذاری در تولید" از سوی رهبر معظم انقلاب؛ این مسئولیت بر عهده تک تک آحاد جامعه قرار داده است تا با سوق دادن سرمایهها به سوی تولید، زمینه برای توسعه و رشد را فراهم کنند.
در همین راستا بدیهی است که جذب سرمایهها داخلی در تولید کشور با توجه به ناامنی جذب سرمایه از منابع خارجی بسیار حائز اهمیت است. در درجه اول باید به موضوع جذب سرمایههای خرد و داخلی به تولید اعتقاد راسخ داشته باشیم، اما حقیقت این است که در حال حاضر سرمایههای کوچکی که در دست مردم قرار دارد بیشتر در کالاهایی مانند طلا، سکه و ارز رسوب کرده است؛ بنابر این اگر قصد جذب این سرمایهها را داشته باشیم باید به شیوه این سرمایه را از بازار این کالاها خارج کرده و به بانکها ببریم.
درابتدا باید بازارهای ارز و طلا رو غیر جذاب کنیم؛ زمانی که این بازارها با نوسانات صعودی خود برای سوداگران سودآوری دارند، بدیهی است که جذابیت این بخش موجب گسیل سرمایهها به این بخش خواهد شد. اما باید توجه داشت که پول طلاو سکهای که هم اکنون در دست مردم هست نیز از آسمان نیامده و مردم این پول را دادهاند تا بتوانند سرمایه خود را از تورمی که عامل آن خلق پول بوده است، حفظ کنند و عامل این اتفاق نیز دولت است.
در درجه اول برای تزریق سرمایه به تولید بایستی اقتصاد و بازارهای موازی را با ثبات کنیم؛ چرا که ثبات این بازارها از سود دهی طلا و ارز میکاهد و سرمایه گذاران را وادار به رجوع به بانکها برای کسب سود از سرمایه گذاری میکنند. اما نکته مهم دیگری این است که در بانکها نیز ساز و کار مناسبی برای انتقال سرمایهها به بخش تولید وجود ندارد و گاهی وامها به جای تولید برای خرید ویلا و ... صرف میشود. پس لازم است که در این مرحله در نظام بانکها نیز اصلاحاتی صورت گیرد و این اصلاحات قطعا زمان بر است.
ثبات بازار ارز و بی رونق شدن آن لازم است که برقرار شود تا بتوانیم سرمایههای مردم را به بخش پولی- مالی کشور جهت توسعه بخش های مختلف اقتصاد به ویژه تولید تزریق کنیم.
انتهای پیام/

دیپلماسی سیاسی باید با یک استراتژی اقتصادی همراه باشد

چرا مردم سرمایه های خود را به دست دولت نمی دهند؟/ دستگاههای اجرایی وارد عمل شوند
