ایران امکانات قطر را داشت برزیل آسیا می شد/ نباید به مربیان دستیار تحمیل شود
محسن ارزانی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری آنا در خصوص عملکرد مدیریتی در رده پایهها، طرح 1414 و همچنین نتایج تیم ملی نوجوانان در جام ملتهای آسیا زیر 17 سال اظهار داشت: در هر حال اینکه ما برنامه داشته باشیم قطعاً از نداشتن برنامه بهتر است. حالا اینکه چقدر بتوانیم به این برنامهها جامه عمل بپوشانیم، چقدر فدراسیون فوتبال کمک کند، و چقدر ما مربیان در سطح پایه همکاری کنیم، مسئلهای جداست. آنچه مسلم است، سرعت پیشرفت ما در فوتبال پایه هر روز کندتر میشود، که این اصلاً سرعت مطلوبی نیست. اگر این روند ادامه پیدا کند، قطعا به فوتبال بزرگسالان هم آسیب خواهد رساند.
نباید کسی را انتخاب کنیم و به او دستیار تحمیل کنیم
وی افزود: در حال حاضر تیم نوجوانان نه از لحاظ کیفیت بازی و نه از لحاظ نتیجه عملکرد خوبی نداشت. باید کارگروهی تشکیل شود تا علتیابی صورت گیرد و برای دوره بعدی آماده باشیم. همچنین حتما باید از مربیان نخبه استفاده شود. من فکر میکنم آقای چمنیان مربی توانمندی است. او سالها در این حوزه فعالیت داشته. آقای عبدی نیز سالها در این حوزه فعالیت داشته. فوتبال همین است؛ باید از این اتفاقات درسهای بزرگی گرفت و به آینده امیدوار بود. همه ما که در رده پایه کار میکنیم باید سخت تلاش کنیم تا بتوانیم بازیکنان خوبی برای تیم ملی معرفی کنیم. مربیان ملی نیز باید استعدادها را بهدرستی شناسایی کنند. امیدوارم شایستهسالاری حاکم باشد، چه در بحث انتخاب بازیکن و چه در بحث انتخاب مربی و دستیاران. نباید اینگونه باشد که ما آقای چمنیان را انتخاب کنیم، اما چند مربی و دستیار به او تحمیل شود، افرادی که شاید نتوانند به او کمک کنند. در مجموع، از این اتفاق باید درس بگیریم. همه ما باید در کنار هم تلاش کنیم تا فوتبال این کشور را به جلو ببریم.
ایران امکانات داشته باشد، برزیل آسیا میشود
سرمربی تیم امید پیکان در خصوص پیشرفت سریعتر کشورهای همسایه ایران نسبت به ایران عنوان کرد: سادهترین کار این است که بگوییم فوتبال ایران استعداد ندارد. اما به نظر من اصلاً اینطور نیست. سال ۲۰۰۵ زمانی که من در تیم ملی امید بازی میکردم، برای بازیهای غرب آسیا به دوحه قطر رفتیم. در آن زمان مربی برزیلیمان، آقای رنه سیمونز، بعد از دیدن زمینهای تمرینی بسیار زیاد و مجهز قطر به من گفت اگر چنین امکاناتی را در ایران داشتید، ایران تبدیل به برزیل آسیا میشد. این حرفی بود که سال ۲۰۰۵ زده شد. ببینید، اینکه ما بگوییم استعداد نداریم، سادهترین توجیه است. در حالی که اصلاً چنین نیست. ایران کشوری با استعدادهای فوقالعاده زیاد است. ما مربیان باید تلاش بیشتری کنیم و دانشمان را بهروز کنیم. مدیران نیز باید بسیار قویتر عمل کنند. در حال حاضر امکانات ما در سطح فوتبال پایه فوقالعاده ضعیف است. برای داشتن یک زمین تمرین ساده باید با هزار نفر چانه بزنیم و کلنجار کنیم. بازیکنان ما در بدترین زمان ممکن تمرین میکنند و در بدترین زمان ممکن بازی دارند. مثلاً در تابستان، ساعت چهار بعدازظهر بازی برگزار میشود! مشکلات ما فراتر از یکی دو مورد ساده است.
بازیکن باید در سن 16-17 سالگی به بزرگسالان برود
محسن ارزانی در ادامه یادآور شد: باید خیلی خوب فکر و برنامهریزی شود، و از همه مهمتر، فوتبال ایران صرفا نتیجهگرا شده است و باید از نتیجهگرایی در فوتبال پایه فاصله بگیریم.اگر به من گفته شود که چه اول شوی چه دهم، جایگاهت محفوظ است، آن وقت من تمام تلاشم را میکنم که فقط استعدادها را شناسایی و تربیت کنم. باید بازیکنان را در مسیر رشد و تبدیل به بازیکن بالغ کنیم. بازیکن باید در سن 16-17 سالگی به بزرگسالان برود اما الان بچههای ما در ۲۰ سالگی هنوز در رده امید بازی میکنند. خواهش میکنم کسانی که مدیر هستند، زیرساختها را درست کنند، منابع مالی مجزا بگیرند، زمینهای اختصاصی در اختیار بگذارند، وقت بگذارند، و بدانند که کشور ایران سرشار از استعداد است. در هر کوچه، استعدادهای زیادی هستند که فقط باید شناسایی شوند. باید فشار را از دوش مربی بردارند و بگذارند روی آموزش تمرکز کند، نه فقط نتیجه. اگر نتیجهگرایی حاکم باشد، استعدادها میسوزند، از بین میروند و نادیده گرفته میشوند.
سرعت رشد فوتبالمان کاهش یافته است
محسن ارزانی در مورد آینده فوتبال ایران گفت: متاسفانه این موضوع بسیار غمانگیز و دردناک است. اما باید آن را بپذیریم و اصلاحش کنیم. کشور قطر اکنون بهخوبی در حال پیشرفت است. مربیان سطح بالا میآورد. حتی برخی کشورها روی ژن بازیکنان کار میکنند! ما همیشه میگفتیم ژاپنیها ریز و کوچکاند، اما حالا میبینید که حتی روی ساختار ژنتیکی، تغذیه و سبک زندگیشان هم کار میکنند تا در فوتبال پیشرفت کنند. ما در حال حاضر دچار پسرفت نیستیم، اما سرعت رشد فوتبالمان کاهش یافته است. قبلاً سالی پنج تا شش بازیکن جوان به تیم ملی میآمدند، اما اکنون این روند بهشدت کند شده است. این نیازمند خرد جمعی، کار گروهی، برنامهریزی مدون، و بهبود زیرساختهاست و این موارد باید توسط هیات فوتبال استانها و فدراسیون صورت گیرد. تیمهای بزرگ ما مانند پرسپولیس، استقلال، سایپا، پیکان به تازگی توانستهاند زمین تمرین اختصاصی برای پایهها داشته باشند. اگر این مسیر ادامه یابد، میتوانیم استعدادها را شناسایی کنیم و آنها را به سطح بالا برسانیم.
حمایت برای بازی دادن به جوانان نیست
وی در پایان و در خصوص سن بالای لیگ برتر گفت: در همه جای دنیا بهترین و کارآمدترین مربیان را در رده پایه میگذارند تا بازیکنان و استعدادها را پرورش دهند و به سطوح بالاتر انتقال دهند. اینکه لیگ ما پیر است، شکی نیست. اما سوال اینجاست اگر من مربی لیگ برتر باشم و بخواهم به جوان بازی بدهم، آیا حمایت میشوم؟ خیر. ممکن است شغلم را از دست بدهم. مربیها تحت فشار هستند و ریسک نمیکنند، چون هیچ حمایتی نیست. تبعات بازی دادن به جوانان اخراج مربیان است. گاهی هم بعضی مربیان از بازی دادن به جوانان فقط برای توجیه شکست و فرار رو به جلو استفاده میکنند. مدیران باید صبور باشند و به مربیان جرأت تصمیمگیری و اجرای برنامه و اعتماد به جوانان بدهند. الان در تیمهایی مثل ملوان یا پیکان جوانان بسیار بااستعدادی حضور دارند. این بازیکنان فقط نیاز به زمان و کار اصولی دارند. با شش تا نه ماه کار جدی، این بازیکنان به مرز پختگی میرسند.
انتهای پیام/


