مهمترین راهکار جذب سرمایه در بخش تولید چیست؟
گروه اقتصادی خبرگزاری آنا؛ سید مرتضی افقه، استاد دانشگاه - متاسفانه در طول سه دهه گذشته هیچ وقت تولید اولویت اول کشور نبوده است؛ شاید در شعار‌ها و سخنرانی‌ها این مهم مورد تاکید قرار گرفته است، اما علی رغم تاکید هر ساله مقام معظم رهبری در عمل و در برنامه‌هایی که برای هدایت کشور تدوین می‌شود، تولید هرگز اولویت نبوده است. باید توجه کرد که سرمایه به عنوان سوخت مورد نیاز برای تولید است و هر شخص سرمایه گذار، چه خرد چه درشت به حفظ سرمایه در برابر تورم و کس سود می‌اندیشد. در واقع سرمایه گذاران به صورت منطقی به دنبال جایی برای سرمایه گذاری هستند که در وهله اول ارزش پول آن‌ها حفظ شده و در وهله دوم درآمدی از محل این سرمایه گذاری داشته باشند.مهمترین راهکار جذب سرمایه در بخش تولید چیست؟
در این شرایط بدیهی است که هر محلی که این اهداف را به ترتیب اولویت برای سرمایه گذاران محقق نماید، سرمایه‌ها به سوی آن محل حرکت خواهند کرد. در همین جهت می‌توان گفت اگر بخش تولید کشور از جمله صنعت، خدمات و کشاورزی سودآور باشند دیگر نیازی به توصیه و برنامه ریزی برای هدایت سرمایه به بخش‌ها نیست و لزومی ندارد که سرمایه گذار را تشویق به سرمایه گذاری از طریق بازار سهام و دیگر بازار‌های مالی برای تامین سرمایه مورد نیاز بخش تولید کنیم.
بلکه سرمایه گذار اگر به این اطمینان برسد که سیاست گذاران موانع تولید را برای تولید سودآور رفع کرده‌اند، برای سرمایه گذاری در این بخش با یک دیگر رقابت نیز خواهند کرد. باید توجه داشت که برداشتن موانع تولید نیز به این صورت نیست که مجلسی‌ها چند قانون را مثل همه سال‌های گذشته به صورت تقلیدی و شعاری تصویب کنند که ضمانت اجرایی کافی و پشتیبانی کارشناسی کافی به همراه ندارد بلکه باید رفع موانع تولید خارج از روال ناکارآمد بروکراسی پیگیری شود.
بروکراسی نا کارآمد و قوانین ضد و نقیض خود به عاملی برای افزایش هزینه‌های تولید در کشور تبدیل شده و موجب می‌شوند که سود تولید در مقایسه با سود حاصل از سرمایه گذاری در بخش دلالی که نه هزینه‌ای دارد و نه نظارت دولت و مالیات بر آن اعمال می‌شود، کاهش یابد. همین اتفاق به راحتی باعث شده است که سرمایه‌های خرد و حتی کلان به جای تولید به سوی دلالی و سفته بازی که اتفاقا علاوه بر پرسود بودن، زود بازده نیز هست.
بایستی این روند تغییر کند، یعنی بخش تولید اولویت اول کشور قرار گرفته و نظارت‌های مزاحم دولتی و حاکمیتی نیز کاهش یابد و این امر نیز به صورت روال عادی قانون گذاری و با این بروکراسی ناکارآمد محقق نمی‌شود. تجربه موفقی در دوره ریاست جمهوری شهید رئیسی در مورد مولد سازی اتفاق افتاد و مصوب شد که تیم دو الی سه نفره‌ای در این موضوع تصمیم گیر باشند؛ برای رفع موانع تولید نیز هم اگر در شرایط فعلی اگر میخواهیم در موضوع رشد تولید سریع‌تر به نتیجه مطلوب برسیم، باید گروهی که اهتمام به توسعه کشور در وضعیت فعلی دارند را به طور خاص در این موضوع مسئول کنیم تا این افراد بتوانند با اختیارات ویژه و به کارگیری روش منطقی و علمی موانع و مزاحمت‌های مسیر تولید را بردارند تا به مرور بستر سودآوری مورد نظر در تولید فراهم شده و سرمایه گذاران تمایل به حضور در این بخش را بیابند.
انتهای پیام/
