کوتاه از شگرد مذاکراتی ترامپ

به گزارش خبرگزاری آنا، درست یک هفته پیش، آمریکا در پس‌زمینه مشاجره لفظی دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا با ولودیمیر زلنسکی همتای اوکراینی، کمک نظامی و مشارکت اطلاعاتی با کی‌یف را به حال تعلیق درآورد.

حالا بعدازآن همه تحلیل‌ها که درباب پشت کردن آمریکای ترامپ به متحدان اروپایی و هم‌کاسه شدن با روسیه مطرح شد، نه تنها کاخ سفید بار دیگر برای پذیرایی از زلنسکی اعلام آمادگی کرده، بلکه تحویل تسلیحات و مشارکت اطلاعاتی با کی‌یف را هم از سر گرفته است.

ترمیم پیوند‌ها با کی‌یف آن هم بعد از پارگی نخ رابطه در دیدار ۲۸ فوریه (۱۰ اسفند) ترامپ و زلنسکی، یکی از اصلی‌ترین ویژگی‌های رویکرد مذاکراتی رئیس‌جمهور آمریکا را به‌خوبی به رخ می‌کشد: به‌رغم تمایل برای قلدری و حتی فحاشی مقابل دوربین؛ ترامپ تشنه مذاکره است و باب گفت‌وگو را هیچ وقت نمی‌بندد.

اصلاً ازنظر او، فحاشی و دعوا بخشی جدایی‌ناپذیر از مذاکره است. بااین‌حال، شگرد مذاکراتی ترامپ که مبتنی بر تهدید توأم با مصالحه است، مخاطراتی را در پی دارد. برای مثال، شاخص‌های اصلی بورس آمریکا هم‌زمان با تهدید تعرفه‌ای ترامپ علیه کانادا، به‌شدت درگیر نوسان است.

درباره مذاکرات صلح اوکراین نیز همه چیز همچنان در هاله‌ای از ابهام است:

*آیا روسیه هم مثل اوکراین با پیشنهاد آمریکا مبنی بر آتش‌بس ۳۰ روزه موافقت می‌کند؟

*آیا توافق معادن که مبتنی بر همکاری اقتصادی واشنگتن-کی‌یف به‌عنوان پشتوانه امنیتی توافق صلح اوکراین است، به بار می‌نشیند؟ میزان سهم خواهی ترامپ از این توافق می‌تواند حصول آن را به تعویق بیندازد.

*تیم ترامپ برای قانع کردن ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه به پذیرش آتش‌بس یک‌ماهه چه رویکردی را در پیش خواهد گرفت؟

*آیا تهدید توأم با مصالحه روی پوتین اثر می‌گذارد یا ترامپ شگرد دیگری را روی او امتحان می‌کند؟

از دیروز که هیئت دیپلماتیک اوکراین بعد از ۸ ساعت گفت‌و‌گو با هیئت آمریکایی، از پشت میز مذاکره جده بلند شد؛ ادبیات مارکو روبیو وزیر خارجه ایالات متحده تغییر کرده است. حالا او می‌گوید «توپ در زمین روسیه است» و اگر جوابشان به پیشنهاد آتش‌بس «نه» باشد؛ می‌فهمیم آن کسی که چوب لای چرخ صلح می‌گذارد چه کسی است؟

یک جمله مهم هم در بیانیه مشترک آمریکا و اوکراین بعد از نشست جده هست با این مضمون که «واشنگتن به روسیه خواهد گفت اقدام متقابل مسکو کلید دستیابی به صلح است.»

این جمله به‌خوبی نشان می‌دهد که آمریکا می‌خواهد روسیه را مسئول هرگونه شکست احتمالی جلوه دهد.

ازسرگیری فوری کمک‌های نظامی و اطلاعاتی به کی‌یف که مثل رساندن خون تازه به پیاده‌نظام اوکراین و ضامن موازنه قوا میان دو طرف جنگ است، حاکی از عزم آمریکا برای انداختن بخشی از اهرم فشار روی روسیه است.

 بااین‌حال، خوش‌وبش سر میز مذاکره با آمریکا نباید کی‌یف را مغرور کند. غیرقابل‌پیش‌بینی بودن بخشی از رویکرد مذاکراتی ترامپ است و توپی که او به زمین روسیه انداخته، هرلحظه ممکن است به زمین اوکراین بازگردد.