غرب و استراتژی زمین سوخته در شامات

به گزارش خبرگزاری آنا، سفر اخیر وزرای خارجه آلمان و فرانسه به دمشق و دیدار آنها با ابومحمد جولانی سرکرده هیئت تحریرالشام، نقطه آشکارساز پروژه تبدیل سوریه به کشوری چندتکه با ارتشی ضعیف است. این همان استراتژی زمین سوخته در حوزه شامات و غرب آسیا است که سال‌هاست در اتاق‌های فکر اتحادیه اروپا (و آمریکا) شاهد پردازش و شکل‌گیری آن هستیم.

اروپاییان در خاک سوریه به دنبال سهم راهبردی و از آن مهم‌تر، سهم خاک هستند

اروپاییان در خاک سوریه به دنبال سهم راهبردی و از آن مهم‌تر، سهم خاک هستند تا حضور خود در این حوزه ژئوپلیتیک را از طریق معامله با واشنگتن و تل‌آویو تضمین کنند.

نباید فراموش کرد که در سال ۲۰۰۳ میلادی، علی‌رغم ابراز مخالفت ظاهری مقامات فرانسوی و آلمانی با اشغال عراق، پس از تحقق آن توسط آمریکا شاهد ورود پنهان برلین و پاریس به معادلات بغداد بودیم و به دنبال آن، آلمان تبدیل به یکی از اصلی‌ترین شرکای اطلاعاتی و امنیتی آمریکا در عراق شد و فرانسوی‌ها نیز از هیچ‌گونه اقدامی در راستای پروژه خطرناک تجزیه عراق فروگذار نکردند.

صورت‌مسئله اینجاست که آمریکا قصد دارد با ناامن سازی مزمن عراق و تجزیه آن، عراق سنی نشین، شیعه‌نشین و کردنشین را تشکیل دهد. این همان تز فدرالیزه کردن عراق بود که توسط جو بایدن (زمانی که سناتور ایالت دلاویر در کنگره آمریکا بود) ترسیم شد و در دولت‌های اوباما، ترامپ و خود بایدن تبدیل به مبنایی راهبردی در تصمیم سازی‌ها و سیاست‌گذاری‌های واشنگتن در قبال بغداد شد.

غرب برای سوریه و عراق از مدل فدرالیزه کردن استفاده می‌کند

اکنون همین قاعده در خصوص سوریه نیز صادق است. بدون شک، شکل‌گیری سوریه‌ای واحد که امنیت آن به معنای واقعی تضمین شده باشد، خط قرمز غرب است. به این معنا که آمریکا و اتحادیه اروپا هرگونه اقدامی که منجر به ثبات واقعی در سوریه و زندگی بهتر برای شهروندان سوری شود را در سیاست‌های اعمالی خود نفی نموده و در تلاش هستند دامنه بحران و خشونت را در حوزه شامات گسترش دهند.

نگاه آمریکا و اروپا نسبت به کشور‌هایی مانند سوریه و عراق، کاملاً ابزاری و بر اساس موقعیت ژئوپلیتیک این دو کشور و ترسیم نسبت منافع مداخله گرایانه غرب و این کشورهاست. در این میان، آنچه کمترین اهمیتی برای غرب ندارد، همان تحقق «سوریه و عراق امن» است!

 وزرای خارجه آلمان و فرانسه در سفر اخیر خود به دمشق مدعی شده‌اند که به دنبال زندگی بهتر برای شهروندان سوری هستند، حال‌آنکه سلاح‌های این دو کشور اروپایی در بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ میلادی به‌صورت کاملاً هدفمند و با یک یا چند واسطه به تروریست‌های تکفیری می‌رسید تا کشتار همه‌جانبه شهروندان بی‌گناه سوری را به‌وسیله آنها صورت دهند! میان سیاست اعلامی و اعمالی غرب درد سوریه تفاوت‌هایی اساسی وجود دارد که حتی لحظه‌ای نباید نسبت به آن بی‌تفاوت ماند.