توجه به ابعاد سلامت در مهاجرت مهم است؟

به گزارش آنا، یاسر مختاری؛  از بدو تاریخ زمانی که افراد شرایط را برای زیستن در مکان زندگی خود سخت‌تر دیده یکی از گزینه‌هایی که پیش روی خود می‌دیدند، مهاجرت و کوچ بود. امری که در ادیانی مانند اسلام نیز بر آن تأکید شده است. در واقع کوچ و مهاجرت از بدو تاریخ وجود داشته است و چه بسا برخی از کشور‌های امروزی و جدید مانند استرالیا، آمریکا، کانادا، نیوزلند و ... نیز خود حاصل این مهاجرت‌ها هستند؛ بنابراین مهاجرت امر جدیدی نیست و عمر آن به درازای تاریخ می‌رسد. در جهان امروز نیز هم مهاجرت‌های انفرادی و هم مهاجرت‌های دسته‌جمعی به دلایلی مانند جنگ و ... وجود دارد.

ایران کشوری است همواره آغوش بازی را برای پذیرایی از مهاجران داشته و دارد، در دوران جنگ جهانی دوم میزبان بسیاری از لهستانی‌ها و اهالی قفقاز بود. در آغاز دهه ۹۰ میلادی بسیاری از کرد‌های عراق بود که زیر تهدید حکومت بعثی صدام زندگی کرده، اما با کشتار‌های جمعی که رژیم بعث از آنان کرد خاک ایران را برای مهاجرت دسته‌جمعی انتخاب کردند و پس از راحت شدن از شر صدامیان به خانه و کاشانه خود بازگشتند.

اهالی همسایه شرقی نیز از اواخر دهه ۵۰ هجری که کشورشان تحت اشغال ارتش سرخ اتحاد جماهیر شوروی بود، به صورت گسترده‌ای به ایران مهاجرت کردند این در حالی بود که خود ایران درگیر جنگ تحمیلی شده بود. از آن زمان تا امروز این همسایه شرقی به لحاظ سیاسی، فرهنگی و اقتصادی سرزمین برای ساکنانش با ثبات نبوده و همین امر آنها را روانه کشور ما یا دیگر کشور‌ها کرده است.

یکی از مسائلی که در رابطه با امر مهاجرت بسیار حائز اهمیت است، توجه به ابعاد سلامتی آن، مانند فراهم ساختن خدمات نظام سلامت برای آنها و یا توجه به بیماری‌هایی که ممکن است که از ناحیه این مهاجران ممکن است سرزمین‌های میزبان را تحت تأثیر قرار دهد.

ابعاد سلامت مهاجرت

احمد مهری، اپیدمیولوژیست در گفت‌و‌گو با آنا، با بیان اینکه وقتی در رابطه با مسأله سلامت و مهاجرت صحبت می‌کنیم، از دو جنبه بیماری‌های مرتبط به آنان و خدمات ارائه شده به آنان سخن می‌گوییم، گفت: یکی از نگرانی‌های ما در مسأله اتباع بیماری‌های مرتبط با آنان مثلا سل و یا سرخک است.

وی افزود: تعداد قابل توجهی از مبتلایان به سل در کشور افرادی هستند که به کشور ما مهاجرت کرده‌اند. میزان سل در میان ایرانیان ۱۰ نفر در هر ۱۰۰ هزار نفر است در حالیکه این بیماری در برخی از کشور‌های همسایه ۱۰۰ نفر از هر ۱۰۰ هزار نفر است که عدد بسیار بالایی است. نکته‌ای که وجود دارد این است که درمان سل طولانی مدت و هزینه بر است. بر همین اساس باید نهاد‌های بین‌المللی مرتبط با پناهندگان و مهاجران، هزینه‌های درمانی این بیماری را پرداخت کند، چرا که نظام سللامت کشور کشش این میزان هزینه را ندارد.

این اپیدمیولوژیست، ادامه داد: مسأله تشخیص زودهنگام این بیماری نیز بسیار دارای اهمیت است، هیچ اجباری برای اینکه بیماران مبتلا بیایند و بیماری آنها تشخیص داده شود وجود ندارد، ما به صورت ناگهانی این موارد را پیدا می‌کنیم.

مهری با بیان اینکه مسأله دیگر مسأله بیماری‌هایی مانند سرخ است که در کشور کنترل شده‌اند، ما، اما در اطراف ایران هنوز این بیماری‌ها وجود دارند. هر بیمار متبلا به سرخکی در ایران پیدا شود می‌تواند جمعیت آسیب پذیر ما را تحت تأثیر قرار دهد. این یک خطر بسیار جدی برای کشور است.

اهمیت ارائه خدمات سلامت به اتباع

این کارشناس سلامت عمومی در ادامه با بیان اینکه موضوع ارائه خدمات بهداشت و درمان به مهاجران نیز بسیار مهم است، گفت: بخش قابل توجهی از نظام سلامت در ساختار شکبه‌های بهداشت و درمان ارائه می‌شود. این ساختار دو ویژگی دارد که نخست دسترسی آسان و دوم هزینه پایین آن است. اتباع به به دلیل مسائل مالی ممکن است نخست از این سطح از خدمات که در شبکه‌های بهداشت و درمان ارائه می‌شود، استفاده کنند. سهم قابل توجهی از خدمات مادر و کودک، خدمات نوزادان و حتی واکسیناسیون در این شبکه‌ها به اتباع می‌رسد که این هم مسأله است و حتی بیمارستان‌ها نیز تحت تأثیر مهاجران غیر قانونی که نه بیمه‌ای دارند و نه از آنها حمایتی می‌شود، قرار دارند.

وی با تأکید بر اینکه حاکمیت باید در موضوع ارائه خدمات به اتباع نظارت داشته باشند، گفت: باید نهاد‌های بین‌المللی مانند سازمان ملل که در همه کشور‌ها نمایندگی دارند، باید سهم خود را در رابطه با هزینه درمان و مراقبت‌های مرتبط با اتباع را پرداخت کنند تا این بار از دوش نظام سلامت برداشته شود. از سوی دیگر برای اتباعی که پرونده دارند و مشخصات آنها ثبت شده است، باید سازو کاری در نظر گرفته شود که این افراد مراقبت‌های روتین را از نظام شبکه بگیرند و اگر نیاز به مراقبتی بیشتر از این سطوح باشند. سازمان‌های حمایت‌گر بین‌المللی هزینه آن را به کشور پرداخت کنند.

مهری همچنین با اشاره به نقاط حاشیه‌نشین که عمده مهاجران اعم از قانونی و غیر قانونی در آن زندگی می‌کنند، گفت: باید مسائل مانند بهسازی محیط و بهداشت این مناطق را در نظر بگیریم تا افراد ساکن در این مناطق درگیر بیماری‌هایی مانند سالک نشوند.

انتهای پیام/

یاسر مختاری