وعده صادق ۳؛ شمشیر داموکلسی که محکم بسته شد

خبرگزاری آنا- عماد نجار: ساعتی پس از آتش بس بین بیروت و تل آویو، شعله زیر خاکستر تروریست‌های ادلب با طوفانی ناگهانی تبدیل به آتشی بزرگ شد و سوریه را مجددا فراگرفت.

به این ترتیب، فرصتی پیش آمد تا در بزنگاهی حساس، دشمن از نقصی که در نشست آستانه مانند استخوان لای زخم مانده بود، سواستفاده کند و مانع از تجدید قوای حزب‌الله شود با عملی کردن تهدید‌های خود علیه سوریه، ضربه‌ای سنگین به ساختار مقاومت منطقه‌ای وارد کند.

شاید باید یکی از طرفین روند آستانه این را برای افکار عمومی مشخص کند که چرا پذیرفته شد که تروریست‌ها در ادلب مستقر باشند؟ چرا از نقض مفاد توافقنامه آستانه و حضور برخی نظامی‌ها در ادلب جلوگیری نشد؟ چرا تمامیت ارضی سوریه توسط اعضای حاضر در نشست به رسمیت شناخته نشد؟ در حالی که غرب مهر رفتار غیر انسانی و ناقض حقوق بشر به روسیه و محور مقاومت را دائما پررنگتر می‌کند چرا حملات با هدف نابودی تروریست‌ها در روز‌های واپسین متوقف شد؟ 

ترک‌ها در ابتدا سعی داشتند نقش برادری بزرگتر را برای مسلمانان منطقه ایفا کنند و مجددا به کشور‌های مسلمان عزتی دوباره القا کنند و آنان را به یاد پادشاهی قدرتمند و گسترده عثمانی بیندازند حال آنکه در خفا تخیلات قدرت برتر منطقه‌ای و سپس قدرت برتر جهانی را برای خود متصور بودند.

ولی پرده‌ها کنار رفت و اهداف آنان برملا شد و در نهایت بر همگان مشخص شد که چرا علیرغم واکنش‌های لفظی مقامات ترکیه علیه اسرائیل هیچ تحریمی از سوی آنکارا صورت نگرفت و تبادلات سیاسی و نظامی ادامه داشت و حتی کنسولگری ترکیه هم تعطیل نشد.

آتش سوریه با دست‌های پنهان شعله ور می‌شود و حزب الله با پیکری مجروح توان ورود به این معرکه را ندارد و شمشیر داموکلس ایران بجای اینکه با تار مویی از دم اسب بسته شده باشد با طنابی چند لایه بر سر اسرائیل آویزان است.

حال که منطقه تا این مرحله بحران زده شده و رژیم صهیونیستی با نقض آتش‌بس مجدداً نقاط مرزی، جنوب لبنان و مرز لبنان و سوریه را هدف قرار می‌دهد؛ اکنون که پهپاد‌های صهیونیستی به آسمان بیروت بازگشته و هدف قرار دادن برخی نقاط در ضاحیه هیچ بعید نیست؛ آمریکا و غرب در پس سکوت خود حمایت تسلیحاتی رژیم ر ا ادامه می‌دهند و ارتش اوکراین در سطوح مختلف در سوریه مداخله می‌کند. 

از سوی دیگر برخی اخبار حاکی از انجام اقدامات شیطنت‌آمیز نظامی دشمن غدار علیه امنیت و منافع ملی جمهوری اسلامی ایران است. 

نیرو‌های متعدد مبارز از اضلاع مختلف مقاومت در عرصه میدانی وارد سوریه شده اند حال آنکه مخالفین دولت دمشق از تروریست‌های اجاره‌ای گرفته تا دولت‌های متوهمی که خیال احیای امپراتوری را دارند، باید بدانند که در ژوئن ۲۰۰۶، دمشق با ایران و روسیه توافقنامه دفاع مشترک امضا کرد و ورود زمینی هر ارتشی به خاک سوریه مشمول اقدام نظامی ارتش‌های این دو کشور قدرتمند خواهد شد.