حقایق علمی ۱۰۰؛
تنبل‌ها نفس خود را تا چهل دقیقه در سینه حبس می‌کنند!
تنبل‌ها به لطف سرعت متابولیسم پایین و دستگاه تنفسی منحصربه‌فردشان قادرند نفس خود را تا ۴۰ دقیقه در سینه حبس کنند!
به گزارش خبرگزاری آنا، در طبیعت برخی موجودات توانایی‌های خاص و منحصر به فردی دارند که به آنها کمک می‌کند از پس سختی‌های زندگی برآیند. یکی از این شگفتی‌ها مربوط به جانوری به نام تنبل (Sloth) است که به دلیل خصوصیاتی مانند تمایل نداشتن به هر گونه فعالیت و تلاشی، ما انسان‌ها از نامش برای توصیف فرد تن‌پرور استفاده می‌کنیم!
تنبل‌ها با ریتم آهسته زندگی خود در تمام اموراتشان، بدون کوچکترین عجله‌ای به کار‌ها رسیدگی می‌کنند. یکی از خصوصیات جالب توجه این حیوانات توانایی خیره‌کننده آنها در نگه‌داشتن نفسشان است! تنبل‌ها می‌توانند تا ۴۰ دقیقه نفس خود را در سینه حبس کنند، بازه‌ای که حتی از دلفین‌ها که تنها حدود ۱۰ دقیقه قادر به انجام این کار هستند، بسیار بیشتر است.
یکی از دلایل این توانایی بی‌نظیر، سرعت بسیار پایین متابولیسم بدن تنبل‌ها است. متابولیسم پایین به این معناست که بدن آنها اکسیژن کمتری برای تأمین نیاز‌های سلولی مصرف می‌کند. این ویژگی به تنبل‌ها اجازه می‌دهد تا در صورت لزوم، برای مدت طولانی نفس خود را حبس کنند. علاوه بر این، دستگاه تنفسی آنها به گونه‌ای طراحی شده که به‌طور کارآمدی از ذخایر اکسیژن بدن استفاده کند.
قلب تنبل‌ها نیز با سرعت کمتری می‌تپد، که این عامل به کاهش مصرف اکسیژن در بدن کمک می‌کند. در شرایطی که این حیوان نفس را در سینه خود حبس کند، می‌تواند با کاهش جریان خون به ارگان‌های غیرضروری، تمرکز اکسیژن را به اندام‌های حیاتی مانند مغز و قلب اختصاص دهند. این سازگاری، بقای آنها را در زیستگاه‌های چالش‌برانگیز تضمین می‌کند.
دلفین‌ها به‌عنوان پستاندارانی دریایی، به زندگی در محیط آبی سازگار شده‌اند و قادرند برای مدت حدود ۸ تا ۱۰ دقیقه زیر آب باقی بمانند. هرچند دلفین‌ها نیز دارای سازگاری‌های خاصی مانند کاهش ضربان قلب در زمان شنا هستند، اما متابولیسم بالاتر و نیاز به فعالیت بیشتر، توانایی نگه‌داشتن نفس آنها را محدود می‌کند. این در حالی است که تنبل‌ها به دلیل سبک زندگی آرام و کم‌تحرک خود، انرژی و اکسیژن کمتری مصرف می‌کنند و از این‌رو توانایی بیشتری در این زمینه دارند.
توانایی خیره‌کننده تنبل‌ها در حبس نفس، نمونه‌ای بارز از سازگاری بیولوژیکی است که این موجودات را در محیط طبیعی‌شان (واقع در جنگل‌های انبوه) مقاوم کرده است.
انتهای پیام/
