آیا «سیارات سرگردان» دارای حیات هستند؟

به گزارش خبرگزاری آنا، سیارات سرگردان یا سیارات بی‌ستاره (Rogue Planets) که در فضای بی‌پایان کیهان بدون اتصال به ستاره‌ای در حرکت هستند، همواره توجه دانشمندان و علاقه‌مندان به اخترشناسی را به خود جلب کرده‌اند. از روی ظواهر به نظر می رسد این سیارات به دلیل نبود منبع نور و گرما (یعنی ستاره‌ای که در مدارش باشند) مستعد پشتیبانی از حیات نیستند.

بیشتر بخوانید

با سیاره‌های «یتیم» در فضا آشنا شوید

سیارات سرگردان احتمالاً به دلایل مختلفی از جمله برخوردهای کیهانی یا خروج از مدار خود، از ستاره‌هایشان جدا شده‌اند. این مسئله عموماً باعث می‌شود که آن‌ها در تاریکی عمیق فضا به حرکت درآیند، جایی که دمای فوق‌العاده پایین و عدم وجود نور خورشید، شرایط حیات‌بخش (مناسب برای تداوم حیات) را چالش‌برانگیز می‌کند. با این حال برخی تحقیقات نشان می‌دهد که این سیارات می‌توانند همچنان منابع گرمایی خاص خود را داشته باشند که امکان حفظ شرایط زیستی را فراهم کند.

یکی از منابع بالقوه گرما در سیارات سرگردان، گرمای داخلی ناشی از فرایندهای ژئوترمال (Geothermal Processes) است. درست مانند زمین که هسته‌اش گرمایی پایدار تولید می‌کند، برخی سیارات ممکن است دارای هسته‌های فعال باشند که گرما تولید کرده و این گرما می‌تواند در اعماق زیر سطح آن، آب مایع را حفظ کند. وجود آب مایع، حتی به شکل دریاچه‌های زیرزمینی، می‌تواند امکان وجود حیات میکروبی یا اشکال ابتدایی زندگی را فراهم کند.

مسئله دیگری که در اینجا قابل بررسی است، پوشش‌های ضخیم اتمسفری است که می‌توانند مانند عایقی عمل کرده و گرمای داخلی سیاره را حفظ کنند. این پوشش‌ها می‌توانند حاوی گازهای گلخانه‌ای باشند که به حفظ دما کمک می‌کند. با وجود چنین عایق‌هایی، ممکن است در زیر لایه‌های یخ‌زده سطحی، محیطی گرم و مرطوب وجود داشته باشد که حیات در آن پایدار بماند.

بیشتر بخوانید

حقایق نجومی ۶۱؛

وقتی ستاره‌ها سیاره می‌خورند!

بر روی زمین برخی اشکال حیات در نقاط تاریک اعماق دریاها به وجود آمده و تکامل پیدا کرده است، با این وجود دور از ذهن نیست که حیات در سیارات سرگردان نیز به شکلی متفاوت از آنچه می‌شناسیم، ظهور کند. برخی دانشمندان معتقدند که میکروب‌ها و ارگانیسم‌های ساده‌ای که به «اکستریموفیل‌» معروف هستند، می‌توانند در محیط‌های بی‌نهایت سرد و تاریک زنده بمانند.

با این حال تمام این نظریات صرفاً در حد فرضیه هستند و برای تأیید نیاز به پژوهش‌های بیشتری است. کشف سیارات سرگردان و بررسی ویژگی‌های احتمالی آن‌ها می‌تواند پنجره‌ای جدید به درک ما از جهان و تنوع زیستی باز کند. شاید در آینده با پیشرفت فناوری‌هایی مانند تلسکوپ‌های رادیویی پیشرفته و کاوشگرهای فضایی بتوانیم به بررسی عمیق‌تر این سیارات بپردازیم و پاسخ دقیق‌تری برای این سؤال که آیا سیارات سرگردان می‌توانند حامل حیات باشند یا نه پیدا کنیم. پرسش اساسی اینجاست که اگر حیات در چنین شرایطی وجود داشته باشد، چگونه شکل می‌گیرد و چه ویژگی‌هایی خواهد داشت؟ پاسخ به این سؤال‌ها می‌تواند دنیای علم را دگرگون کند و نگاه ما به مفهوم حیات و جستجوی آن در کیهان تغییر خواهد کرد.