در یک پژوهش بررسی شد؛
یادگیری فناورانه و عوامل درون سازمانی و برون‌سازمانی تأثیرگذار بر آن
یادگیری فناورانه به مبحثی اساسی در صنایع مختلف و به‌ویژه برای کشور‌های در حال توسعه بدل گشته که می‌تواند نقش قابل توجهی در پیشرفت‌های فناوری ایفا کند.
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری آنا، طی دهه‌های اخیر، یادگیری فناورانه به مبحثی اساسی در صنایع مختلف و به‌ویژه برای کشور‌های در حال توسعه بدل گشته که می‌تواند نقش قابل توجهی در پیشرفت‌های فناوری ایفا کند. در واقع این یادگیری فناورانه است که تعیین می‌کند کشور‌ها در رویارویی با فناوری‌های جدید، تا چه اندازه میتوانند خوب عمل کنند.
پژوهشگران در مقاله‌ای با عنوان «یادگیری فناورانه و عوامل درون سازمانی و برون‌سازمانی تأثیرگذار بر آن» به این موضوع اشاره کرده‌اند که برای تسریع یادگیری فناورانه شرکت‌ها، درک عوامل تأثیرگذار بر آن ضروری است و به شرکت‌ها و صنایع کمک می‌کند. بنا بر ادبیات یادگیری فناورانه، متغیر‌هایی وجود دارند که میتوانند ترویج دهنده، راهنما و تقویت کننده آن باشند.
* تطبیق فناوری‌های وارداتی در چارچوب تغییرات فناورانه
به زعم این پژوهش طی سه دهه اخیر یادگیری فناورانه در بین پژوهشگران و نویسندگانی که در مورد توسعه بنگاه‌ها و صنایع فناورانه فعالیت دارند، گسترش بسیاری پیدا کرده و مدل‌های زیادی درباره فرایند توسعه فناوری برای کشور‌های در حال توسعه ارائه شده است که مهمترین آنها، یادگیری فناورانه و تطبیق فناوری‌های وارداتی را در چارچوب تغییرات فناورانه توصیه می‌کنند.
در این پژوهش آمده است که در چشم‌انداز رقابتی قرن ۲۱، یادگیری فناورانه یک شکل منحصر به‌فرد و مهم یادگیری است و به مبحثی اساسی در صنایع مختلف و به ویژه برای کشور‌های در حال توسعه بدل گشته که می‌تواند نقش قابل توجهی در پیشرفت‌های فناوری ایفا کند.
این پژوهش توضیح می‌دهد که برای کشور‌های در حال توسعه، همیشه توسعه مستقل فناوری مورد نیاز برای محصولات و فرایند‌های جدید در شرکت‌ها، مناسب نیست، زیرا انتقال فناوری خارجی آزمایش شده در کشور‌های توسعه‌یافته می‌تواند ریسک، هزینه و مدت زمان تولید محصول جدید را کاهش دهد.
* دستیابی به مزیت رقابتی پایدار در شرکت‌ها
به گفته این پژوهش شرکت‌ها اغلب به فناوری انتقال‌یافته از شریک خود در کشور‌های توسعه‌یافته وابسته هستند، اما گیرنده فناوری برای دستیابی به مزیت رقابتی پایدار و قدرت چانه‌زنی باید مکانیزم‌های مختلف یادگیری فناورانه را مدنظر داشته باشد و خود را از طریق قابلیت‌های یادگیری فناورانه، متفاوت سازد.
شرکت‌ها اغلب به فناوری انتقال‌یافته از شریک خود در کشور‌های توسعه‌یافته وابسته هستند
از دیدگاه پژوهشگران این پژوهش، این یادگیری فناورانه است که تعیین می‌کند کشور‌ها در رویارویی بافناوری‌های جدید تا چه اندازه میتوانند خوب عمل کنند. کسب توانایی‌های لازم و موفقیت در آن، کشور‌های در حال رشد را قادر می‌سازد تا در مرحله ایجاد فناوری‌ها گام بردارند و با کشور‌های صنعتی به رقابت بپردازند.
در این پژوهش پس از تبیین مفهوم یادگیری فناورانه و بیان اهمیت و ضرورت روزافزون آن برای شرکت‌ها، عوامل برون‌سازمانی و درون‌سازمانی تأثیرگذار بر آن از ادبیات استخراج شدند.
* تاثیر یادگیری فناورانه و مدیریت آن در سازمان
ادامه این پژوهش آمده است که عوامل برون‌سازمانی در قالب پنج عامل ویژگی‌های فناوری، ویژگی‌های صنعت، ویژگی‌های بازار، شرایط سیاسی و شرایط اقتصادی بیان شدند که هر یک به نوعی میتوانند بر کسب و یادگیری فناوری در شرکت‌ها تأثیر بگذارند.
در یک پژوهش بررسی شد؛
رابطه فلسفی انسان و فناوری/ شکاف نظر و عمل مهمترین مانع ایجاد آموزش بر پایه فناوری در ادامه این پژوهش آمده است که در این زمانه بسیار رقابتی، یادگیری فناورانه و مدیریت آن نقش حیاتی در موفقیت رقابتی شرکت‌ها ایفا می‌کند. یادگیری فناورانه کارا می‌تواند از طریق بهبود توانایی مدیریت و انتخاب راهکاری مناسب با توجه به محیط شرکت، برای آن مزیت رقابتی ایجاد کند.
بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که این نقش به این خاطر که یادگیری فناورانه با قابلیت شرکت برای توسعه، محافظت و بهره‌برداری از صلاحیت‌های پویای اصلی مرتبط است، بسیار قابل توجه است و پذیرندگان فناوری میتوانند از مزایای رقابتی برای ایجاد صلاحیت‌های محوری خود بهره ببرند. در واقع، یادگیری فناورانه مانع منسوخ شدن و به روز نبودن صلاحیت، محصولات و خدمات شرکت می‌شود.
در پایان این پژوهش به این مهم اشاره شده است که شرکت‌ها باید به نوع فناوری دریافتی، بازار و شرایط اقتصادی که در زمان خرید فناوری با آن روبه‌رو هستند، توجه کنند؛ بنابراین شرکت‌ها و مدیران باید محیط بیرونی و عواملی را که کنترلی چندانی روی آنها ندارند همواره مدنظر قرار دهند.
در جمع‌بندی نهایی پژوهش حاضر آمده است که قوانین، سیاست‌ها و حمایت‌های دولت باید در جهت تسهیل یادگیری فناورانه باشد. این امر می‌تواند به دستیابی به فناوری و دانش ضمنی، علاوه بر دانش آشکار و تجهیزات فیزیکی صرف منجر شود و قراردادهایی مثل خریدهای مکرر یک لیسانس کمتر اتفاق افتد و شاهد کاهش وابستگی به دارنده فناوری باشیم.
این پژوهش به کوشش الناز حبیب‌زاده (کارشناسی ارشد مدیریت تکنولوژی دانشگاه اصفهان) و رضا انصاری (عضو هیأت علمی گروه مدیریت دانشگاه اصفهان) انجام شده است.
انتهای پیام/
