غبار فراموشی بر تن آیین مناطق کُردنشین؛ اندر حکایت هورهای پر از تهی
علی مرادی دانشیار گروه جامعهشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامآبادغرب در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا اظهار کرد: در تمام جوامع بشری، خانواده به منزله اصلیترین نهاد اجتماعی، زیربنای جوامع و خاستگاه فرهنگها، تمدنها و تاریخ بوده است.
وی اضافه کرد: یکی از سرمایههای اجتماعی خانوادهها در جوامع سنتی، دورهمی و شبنشینی بود، شبنشینیها گاه بهبهانه یک مناسبت همچون شب یلدا، عید نوروز و سایر اعیاد ملی و مذهبی برگزار میشد و گاه بیمناسبت اهالی خانه هوای دیدار دوستان و آشنایان خود را میکردند و شبی را دورهم جمع میشدند.
دانشیار گروه جامعهشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامآبادغرب یادآور شد: مردم در طول روز کار میکردند و شبها فارغ از دغدغه فردا دورهم مینشستند و بهنوعی همگام با طبیعت ساعت زندگی خود را تنظیم میکردند.
سرگرمیهای رایج در مناطق کُردنشین
مرادی متذکر شد: تلویزیون یک کالای لوکس به شمار میآمد، خبری هم از رایانه و شبکههای اجتماعی مجازی نبود، همه در مکانی صمیمی دورهم مینشستند و مشغول نغزگویی، حافظخوانی و شاهنامهخوانی میشدند و اگر گرفتاری برای کسی پیش میآمد، در خلال همین شبنشینیها و رفتوآمدهای دوستان و آشنایان گره از مشکلاتش گشوده میشد.
وی تأکید کرد: ازجمله این سرگرمیهای رایج در مناطق کُردنشین میتوان به هوره و زرهمشتکی اشاره کرد، کاهش پیوندهای خانوادگی در دهههای اخیر، خانواده را بیش از پیش تنها گذاشته و در رفع مشکلات خود ناتوانترساخته است تا جایی که تعاملات اجتماعی بیشتر به فضای مجازی و نرمافزارهای تلفن همراه تسری پیدا کرده و روابط بین اعضای خانواده و فامیل هر روز بیشتر از گذشته رو به سردی میرود.
دانشیار گروه جامعهشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامآبادغرب با اشاره به زمینههای کاهش شبنشینی خانوادگی در شهر اسلامآباد غرب با توجه به دادههای گردآوری شده از ۳۱۲ نفر بین سنین ۲۰ تا ۶۰ سال، بیشترین سهم را از آن فناوری اطلاعات و دنیای مجازی، فرزندمحوری، افزایش تورم و کاهش قدرت خرید خانوادهها عنوان کرد.
مرادی توضیح داد: در بستر تغییرات کلان اجتماعی نمیتوان حوزه خانواده را از این تغییرات مصون دانست، اما اجرای برنامههایی با هدف حمایت از خانوادهها میتواند به اولویت فرهنگی برای کشور تبدیل شود.
وی تأکید کرد: تشکیل کمیته راهبردی خانواده برای تدوین خطمشی کلی اجرای سیاستهای کلی خانواده بهمنظور هماهنگیهای بین بخشی در اجرای برنامههای خانوادگی مؤثر خواهد بود.
دانشیار گروه جامعهشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامآبادغرب خاطرنشان کرد: نظامهای سیاسی و اجتماعی میتوانند با طراحی سیاستها و ارائه الگوهای فرهنگی درراستای کاهش فردگرایی صوری ایفای نقش کنند.
ارتباط نظامهای سیاسی و اجتماعی به مسائل اقتصادی چیست؟
مرادی تشریح کرد: نظامهای سیاسی و اجتماعی میتوانند از طریق صداوسیمای ملی به تدوین و ساخت محتواهای رسانهای متناسب با ذائقه قشر جوان ضمن ارائه محتواهای موردنیاز آنها، ساخت برنامههای جذاب و مبتنی بر واقعیتهای موردنیاز اقشار مختلف مردم از مرجعیت و تأثیرگذاری محتواهای بیگانه نیز جلوگیری کنند.
وی یادآور شد: نظامهای سیاسی و اجتماعی قادرند به مدیریت اقتصادی زندگی مردم، نظارت سیاسی و اجتماعی و بهخصوص اقتصادی در جامعه نیز توجه کنند.
دانشیار گروه جامعهشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامآبادغرب متذکر شد: با توجه به اینکه نوسانات قیمت اجناس و کالاهای موردنیاز مردم بدون دلیل و صرفاً براساس سلیقههای متعدد توسط فروشندگان مشخص میشود و آنها از اینکه سیستم نظارتی میتواند جریمه یا تذکر دهد، ابایی ندارند و هرکس به سلیقه و نظر خود قیمتها را دستکاری و تعیین میکنند، این مسئله اقتصادی نیاز به مدیریت و ساماندهی از طریق نظارت رسمی همراه با ضمانتهای اجرایی است.
مرادی افزود: از سویی تقویت اعتماد و سرمایه اجتماعی در خانوادهها ازطریق تبیین مناسک و سنن نیک تاریخی خانوادهها میتواند از طریق رسانهها انجام پذیرد.
وی خاطرنشان کرد: رسانههای اجتماعی، رسمی و همچنین شبکههای داخلی باید در راه تسهیلگری تغییرات ایجاد شده در سبک زندگی، برای فرآیند بازاجتماعی کردن مردم و ایجاد شرایط جامعهپذیری برای گروههای مختلف اجتماعی برنامههای کوتاهمدت، میانمدت و بلندمدت داشته باشند.
انتهای پیام/