بازخوانی زندگی هنری حبیب محبیان/ به آرزویش نرسید و رفت
به گزارش گروه رسانههای دیگر خبرگزاری آنا به نقل از قانون، «نیما باقری» از دوستان و همراهان حبیب که در ساعات گذشته لحظه به لحظه در کنار حبیب و خانواده او بوده درباره جزئیات این خبر گفت: «ناهید» همسر آقای حبیب در ساعات ابتدایی صبح متوجه این موضوع شده اند. ایشان طبق عادت همیشگی صبح زود برای ورزش صبحگاهی به محوطه باز ویلا رفته اند و ساعت8 صبح همسر ایشان در حالتی سیاه و کبود حبیب را در محوطه ویلا روی زمین مشاهده کرده اند. او با ذکر این جزییات تکان دهنده افزود:«تماس با اورژانس و رسیدن آمبولانس مراحل بعدی اتفاق بود که به مرور رخ داد ولی حبیب قبل از رسیدن به بیمارستان فوت کرده بود و پس از بررسی های اولیه مشخص شد او به دلیل ایست قلبی فوت کرده است». این همراه و دوست خانوادگی حبیب در انتهای صحبتهایش گفت:«در حال رایزنی برای انتقال پیکر حبیب به تهران هستیم و در ساعات آینده جزییات بیشتری از این اتفاق برای انتشار در اختیار سایت «موسیقی ما» قرار خواهد گرفت».
حبیب سال گذشته برای نخستین بار در سومین جشن سالانه «موسیقی ما» در تالار وحدت روی صحنه رفت و پس از اعطای جوایزی در بخش پاپ رو به حاضران گفت:«اول از همه بگویم که من بدون گیتارم فلج هستم و تا جایی که یادم میآید تابهحال بدون گیتار روی هیچ صحنهای نرفته بودم.بسیار خوشحالم که از تریبون نام من را صدا زدند و در کنار سایر هنرمندان میتوانم دقایقی را همراه شما باشم.من خوشحالم که هستم، گرچه لیاقت ندارم در صف جلوی صندلیها بنشینم اما همین که برای اولینبار بعد از 6 سال سکوت، میتوانم با شما صحبت کنم خوشحالم. فقط میگویم الهی موفق باشید و هیچ وقت خدا را فراموش نکنید».
این جملهها بخشی از صحبتهای حبیب محبیان خواننده مطرح ایرانی، پس از6 سال سکوت و حضورش در ایران و مقابل چشمان همکاران و اهالی رسانه بود.از محبیان خواسته شد در سومین جشن سالانه «موسیقی ما» جایزه یک عمر فعالیت هنری ناصر فرهودی را اهدا کند. پس از آن محبیان جایزه احسان خواجهامیری برای آلبوم «پاییز تنهایی» را که از سوی مردم انتخاب شده بود اهدا کرد.حبیب محبیان درباره احسان خواجهامیری هم چند کلمهای صحبت کرد و افزود: «سالها پیش نوجوانی را در کنار پدر هنرمندش میدیدم که با چه اشتیاقی مشغول فراگیری موسیقی بود و حالا بسیار خوشحالم این پسر میتواند حق پدرش را بگیرد».
خبر پخش شد و شهر شلوغ
به دنبال انتشار خبر درگذشت حبیب، شمار زیادی از هواداران و علاقهمندان او در مقابل سردخانه رامسر تجمع کردند.
حبیب در ۴ مهر ۱۳۳۱ در شمیران تهران بهدنیا آمد. در خانواده او، برادرانش نیز به موسیقی علاقه داشتند اما تنها خود حبیب به موسیقی حرفهای روی آورد. برادران او منوچهر، منصور و محمود و خواهران او مریم و عفت هستند.
علیرغم تمایل سایر برادرانش به ویولن، علاقه وی از ابتدا به گیتار بود. دوران نوجوانی حبیب مصادف با پیدایش گروه بیتلز در دهه ۶۰ میلادی اروپا شد و این باعث علاقه بیشتر وی به موسیقی شد. با پذیرفته شدن در آزمون صداوسیما، زیر نظر مرتضی حنانه به فراگیری اصول و تدابیر آهنگسازی روی آورد. بعدها وی توانست بهعنوان خواننده در تلویزیون استخدام شود.وی بعد از گذشت۲سال از استخدام در رادیو وتلویزیون به خدمت سربازی رفت و در آنجا نیز خواننده باشگاه افسران بود.همسر اول حبیب، شادی نام داشت. احمدرضا تنها فرزند حبیب از وی است که در ایران زندگی میکند. روزی شادی در خیابان پایش پیچ میخورد و به علت آنکه احمدرضا را در آغوش داشته به زمین میافتد و در بیمارستان به دلیل حساسیت به آمپول پنیسیلین در عرض چند دقیقه فوت میکند. تقریبا همزمان با فوت همسر حبیب، مادر او نیز، بهعلت حمله قلبی فوت میکند و این حوادث باعث میشود که در اولین آلبومش یعنی «مرد تنهای شب» که در سال ۱۳۵۶ انتشار یافت بیشتر آهنگها را بهیاد آنها بخواند.
آهنگهای«مادر»و«خرسکوکی» را بهیاد مادرش،«شهلای من» و «خواب سرخ بوسهها» را بهیاد همسرش و «نگاهم» را بهیاد هر دوی آنها خواند.
همسر دوم حبیب «ناهید» نام دارد که «محمد » ثمره ازدواج با اوست. وی از معدود خوانندگانی است که در اجرای آهنگها از گیتار دوازده سیم استفاده میکند.
ترک و بازگشت به ایران
حبیب در سال ۱۳۶۰ بهدلیل ممنوعیت خواندن، ایران را ترک کرد و در سال ۱۳۶۴ در لس آنجلس در ایالات متحده آمریکا ساکن شد. او در سال ۱۳۸۸ با نگارش نامهای به رئیسدولت وقت، محمود احمدینژاد خواستار حضور در کشور شد و با موافقت ضمنی و پذیرفتن رعایت برخی شرایط به همراه خانواده اش به ایران بازگشت و در رامسر، چهارصد دستگاه اقامت کرد.
آلبوم و کنسرت در ایران
حبیب در سال ۱۳۸۹ درخواست خود برای دریافت مجوز انتشار آلبوم را ارائه و اعلام کرد که میخواهد در ورزشگاه آزادی تهران کنسرت برگزار کند و ادعا کرد که این کنسرت اگر ۱۰ شب هم برگزار شود، ورزشگاه۱۰۰ هزار نفری آزادی خالی نمیشود. اسفندیار رحیم مشایی (رئیس دفتر محمود احمدینژاد)، در واکنش به حضور حبیب در ایران گفت: «اینکه یک ایرانی بخواهد فعالیتی در داخل و خارج از کشور داشته باشد، مطابق چارچوب و قوانین آزاد است و مشکلی ندارد. فعالیت هنری در همه بخشها از جمله موسیقی برای همه هنرمندان در داخل و خارج از کشور آزاد است و برگشت به ایران برای کسی مشکلی ندارد». اما حمید شاهآبادی، معاون هنری وزیر ارشاد (دولت دهم) در سال ۱۳۹۱ گفت: «خوانندهای که به ایران بازگشته از وزارت ارشاد مجوزی ندارد و آنچه گفته و شنیده شده شایعه است». در سال ۱۳۹۳ حسین نوشآبادی، سخنگوی وزارت ارشاد دولت یازدهم گفت: «ایشان میتواند با توجه به نگاه و رویکرد دولت یازدهم به محتوای آثار فرهنگی و هنری، مجددا با ارائه آلبوم خود برای اخذ مجوز اقدام کند. ارائه مجوز به آثار هنری ربطی به تولید در دولت قبل ندارد و ویژگیهای اثر ارائه شده در شرایط حاضر ملاک است».سید احمد خاتمی، امام جمعه موقت تهران در واکنش بهاین موضوع (حضور حبیب در ایران) گفت: «ایران جای خوانندههای لس آنجلسی نیست» .
بازداشت
در سال ۱۳۹۳ حبیب در جاده ماسوله و شهرک تاریخی ماسوله در حال تولید یک ویدئو کلیپ بود که توسط نیروی انتظامی بازداشت شد و به واسطه شهرتش و همچنین عدم همراه داشتن مجوزهای مربوطه برای ضبط فیلم، به دادسرا معرفی شد تا روند قضایی معمول پیگیری شود. در پایان، حبیب با تودیع قرار وثیقه متناسب آزاد شد.
انتشار کتاب مرد تنهای شب
در سال ۱۳۹۳ کتاب «مرد تنهای شب» به قلم حبیب انتشار یافت و در نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران همان سال ارائه شد. این کتاب برگزیدهای از آثار و ترانههای حبیب در همه سالهای فعالیتش را تشکیل داده است.
حبیب در زمان مرگ 63 سال داشت و هیچگاه به آرزوی اجرای زنده روی صحنه در کشورش نرسید.
انتهای پیام/