دولت چهاردهم کدام مسیر حرکت تحقیقات جوانان نخبه را پشتیبانی می‌کند؟

محمد قلی زاده در گفت‌وگو با خبرنگاراقتصادی خبرگزاری علم و فناوری آنا در خصوص عمده مطالبات دانش بنیان‌ها از دولت آینده و مشکلات بر سر توسعه علم و تکنولوژی در صنایع گفت: در بحث‌های اقتصاد دانش بنیانی ابتدا می‌توانم به نزدیک‌ترین تجربه شخصی خودم اشاره کنم که علی رقم برنده شدن در چندین فراخوان معاونت علمی ریاست جمهوری در مرحله تامین اعتبار مسئولان نتوانستد به خوبی حرکت علمی تحقیقاتی گروه دانش بنیانی ما را پشتیبانی کنند.

مشاور مهندسی آبزیان دانشگاه علم و صنعت ادامه داد: نهایتا گروه دانش بنیانی که بنده سرپرستی آن را به عهده داشتم برای تامین اعتبار به یکی از نهاد‌ها معرفی شد، اما دلسردی این اتفاق موجب رها شدن تمام پروژه شد. در همین راستا از هر دولتی که مسئولیت اداره کشور را بر عهده می‌گیرد به عنوان یک دانش بنیانی انتظار داریم که به قانون تعیین شده برای پیشبرد امور کشور به طور صحیح و کامل عمل کند.

دانش بنیان ها به پشتیبانی قانون از فعالیتشان دل بسته اند

این محقق دانش بنیانی تصریح کرد: بایستی به نکاتی که در قوانین کشور در خصوص فعالیت دانش بنیان‌ها ذکر شده است به طور دقیق عمل شود؛ چرا که آن شرکت دانش بنیانی، به واسطه توان جمعی از جوانان نخبه وارد عرصه فعالیت علمی اقتصادی می‌شود و آنان به این قانون تکیه زده و به پشتیبانی قانون از فعالیتشان دل بسته اند.

بیشتر بخوانید

اقتصاد و دولت آینده/۲۵

نامزد‌ها با وعده‌های اقتصادی کدام منابع دولت را تقسیم می‌کنند؟!

مسئول شرکت‌های دانش بنیان دانشگاه ارشاد دماوند ادامه داد: به عنوان مثال در قانونی آمده است که فعالیت دانش بنیان می‌تواند از فلان تسهیلات بهره‌مند شود، اما پس از اقدام در بانک عامل با جواب رد از سوی بانک داران رو به رو می‌شود؛ طبیعی است که چنین اتفاقی علاوه بر آن که عبور از قانون جمهوری اسلامی ایران است، باعث دلسردی نخبگان جوان کشور نیز می‌شود. توجه به این نکته ضروری است که جوان نخبه آرزو‌ها و ایده‌های بسیاری در سر دارد و از شخصی مانند بنده ۶۰ سال از عمر خود را صرف کرده و به رویا‌های خود دست یافته ام، بسیار سریع‌تر دلسرد و ناامید می‌شود.

قلی زاده اظهار کرد: با توجه به تفاسیر گفته شده، نتیجه می‌گیریم که دقت درعمل به قانون و همچنین پرهیز از دادن وعده‌هایی که محقق نمی‌شود از مهمترین نکاتی است که دولت آینده در تعامل با دانش بنیان‌ها انتظار می‌رود در دستور کار داشته باشد.

پشتیبانی از دانش بنیان‌ها در دانشگاه

مسئول شرکت‌های دانش بنیان دانشگاه ارشاد دماوند با تاکید بر این مورد که بخش دیگری از مبحث پشتیبانی و حمایت از دانش بنیان‌ها بر عهده مسئولان دانشگاهی است گفت: مسئولان دانشگاهی باید به این نکته توجه داشته باشند که بایستی از نخبگان جوان دانشگاهی حمایت بیشتری شود؛ ایده‌هایی که‌هایی که مطرح می‌شود به گونه‌ای مورد بررسی و استقبال قرار گیرند که جوانان صاحب ایده ناامید نشده و عقب نشینی نکنند.

وی ادامه داد: متاسفانه آمار‌ها نشان می‌دهد که تعداد زیادی از شرکت‌های دانش بنیانی که ثبت شده اند در مرحله تجاری سازی شکست خورده و منحل شده است. برخی آمار‌ها این وقوع این اتفاق را به بیش از ۵۰ درصد شرکت‌های ثبت شده نسبت می‌دهند؛ در حال حاضر متاسفانه آمار شرکت‌های دانش بنیانی که بیش از ۵ سال از فعالیت آنها می‌گذرد نیز چشمگیر نیست. این اتفاق نشان دهنده این موضوع است که مشکلی در کار وجود دارد.

قلی زاده تصریح کرد: البته بخشی از اتفاق در اثر مشکل بنیادی در اقتصاد کشور است. بین دانشجویانی که به طور مستقیم با من همکاری دارند نیز آنهایی که در ایران حضور دارند، اما با شرکت‌های خارجی کار می‌کنند موفق‌تر از بقیه هستند و این موضوع گواه دیگری بر وجود مشکلاتی در سیستم داخلی کشور است.

سرقت ایده، دیگر آفت نخبگان جوان

مشاور مهندسی آبزیان دانشگاه علم و صنعت اظهار کرد: متاسفانه یکی دیگر از اتفاقاتی که بعضا شاهد آن هستیم، استفاده بدون اجازه از ایده‌های نخبگان جوان است. بار‌ها پیش آمده است که برخی از این دانشجویان متخصص عنوان می‌کنند که ایده‌ای را تا جایی جلو برده و برای بهره گیری و تجاری سازی آن به نهاد‌ها و اداره کل‌هایی در کشور مراجعه کرده اند.

وی ادامه داد: در اینجا برخی مسئولان آن نهاد حرف و ایده را گوش داده و از جوان نخبه منابع و اطاعات طرحش را نیز درخواست می‌کنند؛ طبیعی است که این جوان اعتماد کرده و اطاعات خواسته شده را ارائه می‌دهد، اما پس از تسلیم اطلاعات با پاسخ منفی آن نهاد مواجه شده و بهره گیری از تحقیقات وی منتفی اعلام می‌شود. اما نکته اینجاست این جوان نخبه چندی بعد طرح خود را در جایی بدون اسم و رسمی از خودش در حال اجرا می‌بیند. حتی مشابه این اتفاق برای یکی از مقاله‌های خود من رخ داد. این ریسک که برخی از دانش بنیان‌ها با آن مواجه می‌شوند نیز به نوعی موجب ناامیدی از فضای کار داخلی شده و آن‌ها را به کار برای خارج از ایران سوق می‌دهد.