در گفت‌وگو با آنا بررسی شد؛
تبعات اما و اگرهای حذف کارت سوخت جایگاه‌ها بر اقتصاد
یک کارشناس صنعت گردشگری گفت: در برخی از شهر‌ها مردم زندگی خود را صرفاً بر اساس درآمدی که از مسافرانی که در شهر آن‌ها توقف می‌کنند، به دست می‌آورند و حالا با طرح حذف ارائه کارت سوخت جایگاه‌داران، ایجاد محدودیت در حمل و نقل و آسیب قطعی به صنعت گردشگری قطعی خواهد بود.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری علم و فناوری آنا، حذف کارت سوخت جایگاه‌ها یکی از اقدامات دردسرساز برای اقشار مختلف مردم است؛ موضوعی که از سال گذشته مطرح شد و درنهایت قرار است از سال جاری اجرایی شود. خبر مرتبط با کاهش کارت سوخت اضطراری یا آزاد در جایگاه‌های سوخت، حاشیه‌هایی را به دنبال داشت.
به دنبال اعلام خبری از سوی وزیر نفت مبنی بر امکان سوخت‌گیری با کارت سوخت شخصی در آینده نزدیک، سوالات و حواشی ایجاد شد.
در همین رابطه مرتضی خاکسار، کارشناس حوزه گردشگری و میراث فرهنگی در گفت‌وگو با آنا اظهار کرد: حذف کارت سوخت جایگاه و سهمیه محدود بنزین دولتی و آزاد در کارت‌های شخصی به نوعی ایجاد محدودیت برای تحرک خودروهای شخصی است.
وی ادامه داد: این نوع سیاست‌های انقباضی معمولا برای کنترل شرایط در موارد خاص به کار می‌رود؛ اما باید توجه داشت که ممکن است با محدودیت استفاده از وسایل شخصی برای سفر، برخی از مردم نیز امکان استفاده از سرویس‌های حمل و نقل عمومی را نداشته باشند.
خاکسار ادامه داد: ممکن به علت وجود بیماری یا کهولت سن یا معلولیت امکان استفاده از قطار و اتوبوس و هواپیما به راحتی برای فرد وجود نداشته باشد. درصورتی که بگوییم که سرویس ترانسفر و حمل و نقل عمومی ما در حد اعلا هستند و مشکلی از این بابت نخواهد بود نیز این مسئله وجود دارد که در شرایط خاص همه جمعیت نمی‌توانند از این سرویس‌ها استفاده کنند.
این کارشناس اقتصاد گردشگری تاکید کرد: شایان ذکر است که لطف سفر به مسیر آن است و بسیاری از اوقات سفر فقط شامل نقطه مبدا و مقصد نیست. مسافران در مسیر سفر خود با خودرو به نقاط مختلف سرکشی کرده و موجب رشد اقتصادی بسیاری از نقاط می‌شوند.
وی ادامه داد: صحبت از سفر است و در این موضوع در حوزه گردشگری نمی‌توانیم کلیشه‌ای برخورد کنیم؛ فرض مثال بگوییم که از قطار تهران-رشت برای سفر به شمال استفاده کنید؛ حالا سوال اینجاست که در این سفر با وجود زیبایی‌های خاص مسیر، استفاده از مواهب طبیعی چه می‌شود.
خاکسار تصریح کرد: مسافر می‌خواهد از مواهب بین راه و نقاط گردشگری در مسیر استفاده کنید و به استراحت و گردشگر بپردازد. اقتصاد بسیاری از خانواده‌هایی که در نقاط بین راهی زندگی می‌کنند نیز به همین گردشگران بستگی دارد.
عامل سوخت و رابطه مستقیم آن با صنعت گردشگری
این کارشناس صنعت گردشگری گفت: چه بخواهیم، چه نخواهیم خودرو‌ها با سوخت حرکت می‌کنند و محدودیت در این مورد به معنای ایجاد محدودیت در حمل و نقل و آسیب قطعی به صنعت گردشگری خواهد بود. آسیب به گردشگری جاده‌ای در دراز مدت قطعا نتیجه خوبی ندارد.
وی ادامه داد: تفریح و سفر نیاز روحی جامعه است و ایجاد محدودیت در آن موجب اثرات مخربی در روحیه جامعه و بازدهی عمومی و همچنین صعف در گردش مالی کشور و اقتصاد گردشگری خواهد شد. لازم است که هنگام اتخاذ تصمیمات چنینی عواقب آن را نیز در نظر بگیریم؛ چراکه سهمیه سوخت اعطایی شاید واقعا کفاف کسانی که نیاز به سفر دارند را در ماه ندهد.
خاکسار گفت: این کار غیر مستقیم موجب دردسر مردم خواهد شد؛ چراکه ایجاد محدودیت در محدودیت است. ما یک بار محدودیتی در سهمیه آزاد و دولتی وضع کرده ایم و ایجاد شرایط خاصی در این شرایط قطعا موجب پیچیدگی بیشتر خواهد شد. در واقع نمی‌توان به کسی که خودرویی خریداری کرده است گفت که سوختی برای ارائه به رفع نیاز ضروری شما نداریم.
اقتصاد بسیاری در خانواده‌ها صرفاً بر درآمد گردشگری وابسته است
این کارشناس صنعت گردشگری گفت: شایان ذکر است که در برخی از شهر‌ها مردم زندگی خود را صرفا بر اساس درآمدی که از مسافرانی که در شهر آن‌ها توقف می‌کنند بدست می‌آورند. این مسئله به حدی اهمیت دارد که ما در بهمن و اسفند هر سال برای سازمان تمهیدات سفرها، ستاد تمهیدات سفر مرکب از فرمانداری و شهرداری‌ها و ادارات کل گردشگری و هلال احمر را برگزار می‌کنیم.
وی ادامه داد: یکی از این تمهیدات صدور مجوز‌های ارائه سوخت بیشتر در نقاط خاص است. به هر جهت با توسعه زندگی شهری و حمل و نقل، مسئله سوخت بسیار حائز اهمیت است. موضوع کسری سوخت شبیه این می‌شود که ما بخواهیم آب آشامیدنی را سهمیه بندی کنیم.
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
