کم توجهی اسطوره برزیلی به موضوع مهم تغذیه؛ چگونه رونالدو نازاریو به ستاره‌ای فوق ۱۰۰ کیلویی تبدیل شد؟+تصاویر

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، یکی از نکات مهم در بخش آمادگی بازیکنان فوتبال، مورد قابل توجه «تغذیه» است؛ این که فوتبالیستی حرفه‌ای تا چه حد در طول روز، غذا مصرف کند که هم نیاز بدنش را تامین کند و هم گرفتار چاقی و اضافه وزن نشود.

ستاره‌های موفق دنیای توپ گرد، چه در ادوار گذشته و چه حال، با این چالش «مهم» دست به گریبان بوده اند. البته با بررسی وضعیت «خورد و خوراک» آنها، می‌توان گفت «گروهی» عمدتاً موفق بوده‌اند که چارچوب‌های زیادی را در این زمینه رعایت کرده و برای خود محدودیت قائل شدند. به هر حال آنها هم مثل سایر انسان‌های دیگر، دل شان خواسته غذا‌های خوشمزه را مصرف کنند.

در روزگاری از فوتبال که «تحرک و دوندگی فراوان» پیش شرط اولیه اجرای تاکتیک‌های مدرن است، می‌توان گفت بازیکنان موفق در مجموع آن دسته از ستاره‌ها هستند که از نظر فیزیکی، وزنی کاملا مناسب و ایده‌آل دارند.

با این همه، از زمانی که فوتبال به وجود آمده و به امروز رسیده، بوده اند بازیکنانی که «غذا خوردن» را خیلی دوست داشته و بخش بزرگی از زندگی روزمره شان بوده است. تحت تاثیر چنین میل و علاقه ای، از نظر وزن، به بازیکنانی «چاق» و البته «کم تحرک» نیز تبدیل شدند. با در نظرگرفتن مسئله «وزن» در گزارشی دو بخشی نگاهی به ستاره‌های داریم که هم در زمین و هم کنار میز ناهارخوری، اشتهای فراوانی داشتند.

در قسمت اول که همین بخش است، سردسته این گروه از ستاره‌ها که «رونالدو نازاریو» یا همان «رونالدوی اصلی» را مورد بررسی قرار می‌دهیم و در بخشی دیگر نگاهی اجمالی به دیگر بازیکنان ستاره‌های سنگین وزن تاریخ فوتبال جهان خواهیم داشت.

رونالدو، ستاره‌ای درخشان و البته چاق

رونالدوی اورجینال در دورانی که بازی می‌کرد، آنقدر می‌درخشید و کار‌های اعجاب انگیزی در میدان فوتبال انجام می‌داد که «قراردادنش در فهرست بازیکنان چاق» جهان، توسط ما، حتما شما را متعجب کرده تا جایی که بی گمان از خود می‌پرسید:پیشکسوت برزیلی واقعا در جمع بازیکنان سنگین وزن جهان باید باشد و چنین چیزی حقیقت دارد؟

در پاسخ به این پرسش‌ها باید اذعان کرد: بله... اگر قرار باشد مجموعه‌ای از فوتبالیست‌های چاق تهیه و ارائه شود، مسلم است که باید از اعجوبه برزیلی هم نام برد. او در سال‌های جوانی، بازیکنی فوق‌العاده تکنیکی بود که رسانه‌ها مرتب از لقب «پدیده» برایش استفاده می‌کردند. اما شک نکنید که در ادامه جزو بازیکنان چاق جهان هم شد!

وقتی کم سن و سال بود، هیکلی ورزشی و ترکه‌ای داشت. در زمین با آن همه تکنیک، غوغا می‌کرد. کمتر مدافعی بود که مقابلش، دریبل نخورده باشد. او در دوران حرفه‌ای اش به دلیل سرعت و شتاب زیاد، دریبل‌های تماشایی، دقت و تمام کنندگی مورد توجه قرارگرفت و برای باشگاه‌های مانند بارسلونا و اینترمیلان همینطور تیم ملی برزیل در پست مهاجم نوک بازی کرد که پس از آسیب دیدگی از ناحیه زانو، در سال ۲۰۰۲ به رئال مادرید پیوست.

جادوگری تنومند

به همین دلیل بود که دوستدارانش در برزیل به او لقب «جادوگر» دادند. زیرا می‌دیدند فقط در لیگ سختی مثل لالیگا اسپانیا در همان بدو شروع کارش ۳۴ گل زد. فوروارد قدبلند در سال ۱۹۹۶ زمانی که ۱۸ سال سن داشت، حتی بازیکن سال فوتبال جهان هم شد. بعد‌ها در سال ۱۹۹۷ و ۲۰۰۲ دو بار دیگر به این افتخار رسید و در سال ۹۸ حتی عنوان بازیکن سال اروپا را گرفت.  

اما در ادامه وقتی گرفتار مصدومیت‌های سخت و طولانی شد، کم کم اسیر «اضافه وزن» نیز شد. البته در این باره، نزدیکانش دو نظریه متفاوت دارند. گروهی اضافه وزن تدریجی‌اش را ژنتیکی خوانده و برخی هم آن را به آسیب دیدگی ربط می‌دادند. اما دلیلش هرچه بود، رونالدوی با سن و سال بالاتر، دیگر نمی‌توانست همان مهاجم پرشتاب و با سرعت بالا و در عین حال تکنیکی در زمین باشد. در واقع همین چاقی و اضافه وزن، به مانند ترمزی برای درخشش او عمل می‌کرد.

به همین خاطر بود که حتی در میلان و به هنگام افزایش وزنش، ۹ گل در ۲۰ بازی زد. در آن موقع که نمی‌توانست در زمین خیلی تحرک داشته باشد، مردم کم کم او را با نام «رونالدوی چاق» صدا می‌زدند. با این تعبیر، فراموش کردند قبلا چه مهارت‌های شگفت انگیزی در مستطیل سبز داشته است. او در سال ۲۰۰۴ که در تیم رئال مادرید  بازی می‌کرد، دیگر اسیر اضافه وزن شده بود. همان موقع بود که به یکی از خبرنگاران کشورش گفت: اگر حالا زیاد گل نمی‌زنم، فقط به این دلیل است که چاق شده ام. هر وقت هم که گل می‌زنم، خودم احساس می‌کنم به این خاطر است که وزن کم کرده ام. وزن ایده الم باید  ۸۸ کیلوگرم باشد، اما نمی‌دانم چرا اینقدر چاق شده ام.

البته بعد از انتشار آین مصاحبه در گفت وگویی دیگر با روزنامه مارکا اسپانیا، به جای آنکه در مورد مشکل اضافه وزنش بیشتر توضیح دهد، به دادن پاسخی طنز دراین باره اکتفا کرد: «من از کاهش وزن خودداری نکردم از وزن کردن طفره می‌رفتم...»

رونالدو، الگوی کامل

رونالدوی که یکی از مشهورترین و مطرح‌ترین ستاره‌های فوتبال حدود ۲ دهه قبل بود، در زمانه‌ای به «الگوی کاملی» در عرصه ورزش تبدیل شد. اما واقعیت این بود که در ادامه همه چیز برایش خوب پیش نرفت. درباره او می‌توان در این مورد به خیلی چیز‌ها اشاره کرد، اما  تمام مشکلش موضوع مصدومیت و  بحث کم تحرکی در کنار اضافه وزن نبود. بلکه مسئله به رفتار خودش در این قضیه ربط داشت.

در این باره پرتال فوتبال برزیل می‌نویسد: رونالدو نازاریو عاشق خوردن غذا‌های ناسالم بود. نمی‌توان کتمان کرد در دوران ورزشی خود، چندان که باید، چارچوب تعیین نکرد و بیشتر از آنکه لازم باشد، غذا می‌خورد. او به چیز‌های که یک ورزشکار حرفه‌ای برای حفظ تناسب اندامش باید توجه کند، دقت لازم را نداشت و  ورزش‌های لازم برای این منظور را انجام نمی‌داد تا این که در نهایت وزنش به بیش از ۱۰۰ کیلوگرم رسید.

تغییر و تحول بعد از آویختن کفش‌ها

همین رسانه می‌افزاید: رونالدو به همین روال دوران ورزشی خویش را پایان داد، اما چندین سال بعد از آویختن کفش‌هایش، یک روز تصمیم گرفت زندگی جدید و با برنامه‌ای را آغازکند. آن هم زمانی بود که به عنوان یک بیزینس من شروع به فعالیت کرد. به همین منظور لازم بود تغییر چشمگیری ایجادکند تا فرم بدنی اش را بهبود بخشیده و از خود مراقبت بیشتری کند.

در همین ارتباط رونالدو که اکنون ۴۷ ساله شده می‌گوید: وقتی سال‌ها به تغذیه‌ام توجه کافی نکردم و دوران ورزشی من تمام شد، تلاش کردم شرایط جدیدی را برای خود بوجود آورم. می‌خواستم دیگر چاق نباشم. پس از متخصصانی کمک و برنامه گرفتم. در این راه برنامه رژیمی که ماسیمیلانو سالا، متخصص با تجربه به من داد، بسیار موثر بود و باعث معالجه ام شد. تحت این رژیم برای هر روز، برنامه‌ای دقیق داشتم. در عین حال هر روز ۲ تا ۳ ساعت تمرینات بدنی انجام می‌دادم. به این شکل، توانستم حتی به حدود وزن ۹۰ کیلوگرم بازگردم. اگر چه دیگر بازیکن حرفه این نیستم، اما خوشحالم که مدیری در فرم بدنی مناسب هستم.

«رونالدو لوئیز نازاریو دلیما» که حالا حتی رئیس باشگاه وایادولید اسپانیا به حساب می‌آید، امیدوار است دوستدارانش هر وقت که نامش برده می‌شود، همه دوران جوانی و تحرک فراوان، همینطور تکنیک خارق العاده‌اش را به یاد آورند و در عین حال چهره مدیر ورزشی خوش فرمی از او در ذهن‌ها تصویر شود.