رشادتهای «مدافعان حرم» را میتوان با سینما ثبت کرد
به گزارش گروه فرهنگی آنا و به نقل از روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی، علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی در خصوص «نخستین جشنواره فیلم مدافعان حرم» یادداشتی نوشت. در متن این یادداشت آمده است:
«این روزها نام مردان غیور و باشرف دوباره پرآوازه شده است، نه در پشت خاکریزهای خصم بعث، بلکه هزار کیلومتر آنطرفتر و در صف مدافعان حرم.
حالا بار دیگر موسم «دفاع» سر رسیده و شکوفههای به بار نشسته این خاک، مردانه پشت خاکریز «حماسه» ایستادهاند.
دلاور مردان دیروز یقیناً غیور مردان دفاع از امنیت و آرامش امروز ما هستند.
اصلاً مگر رشادت مرز میشناسد؟ با خود مرور میکنم تاریخ این رشادتها را، پیش از اسلام گروهی از ایرانیان به یمن اعزام شدند که با رشادتهایشان توانستند در عهد سیف بن ذی یزن آن کشور را از هجوم بربرها حفظ کنند و نیز درجهدار و سربازانی که قبل از انقلاب، در منطقه ظفار مظلومانه اما سرفراز به شهادت رسیدند و امروز رابطه و درک عمیق دو نظام ایران و عمان را در منطقه ایجاد کردند و خون این عزیزان به یقین در ایجاد این پیوند مؤثر است و امروز در شرایطی که تروریستهای تکفیری نام اسلام را خدشهدار کردهاند، در سوریه، جان برکفان مدافع حرم، ایثارگرانه به میدان آمدهاند.
دو هفته پیش که برای زیارت مزار مطهر شهدای مدافع حرم به قطعه این شهدا در بهشت زهرا رفتم با خود میاندیشیدم جنگ تمام میشود و نسلهای بعد در سوریه یا عراق، از خود خواهند پرسید این شهیدان از سرزمینی دیگر، برای حفظ چه چیزی آمدند و جان دادند، میراث تاراج شده و نابود شده ما؟ حفظ تمامیت ارضی ما ؟ یا پاسداری از میراث مشترکی که عقیده و هویت ما و آنها را ساخته است.
مردمان جهان آنگاه که بخواهند تصویری از هویت مذهبی و اعتقادات ما داشته باشند به عزاداری های عاشورا یا راهپیمای عظیم اربعین حسینی رجوع می کنند. این هویتی که در جهان افتخار شناخته شدن به آن را داریم همان چیزی است که دلاوران ما به نام «مدافعان حرم» در پی پاسداری از آنند و برای شیعیان حسین (ع) که همه تاریخ در حسرت شمشیر زدن در رکاب اباعبدالله مانده اند چه توفیقی بالاتر از پاسداری از حریم او؟
در این میان، نقش و سهم هنرمندان غیرتمند ایرانی، روایت مستند و تصویر خلاقانه از این واقعیات است.
در زمانهای که داعش و تکفیریها با زبان و بیان تصویر و سوار بر موج رسانهای، خشونت و بربریت و اسلام هراسی را ترویج میکنند، فیلم مستند و داستانی، عکس و مجموعه هنرهای تصویری و نمایشی، بهترین ظرف برای ثبت، روایت و انتقال گوشههایی از این حماسه است و «نخستین جشنواره فیلم مدافعان حرم» محملی است برای کشف و بازنمایی بصریِ رشادتهایی که حتماً باید در تاریخ ثبت شوند، که اگر سینما ثبت نکند، نسل فردا فراموش میکنند این نکته را که: «ما برای آن که ایران، خانه خوبان شود، رنج دوران برده ایم...»
در آستانه ماه مهمانی خدا و در سایه جوانمردی رزمندگانمان، هر اذان برای پیروزی و سلامتی جوانان رشید و با اخلاصِ مدافع حرم ، دست به دعا بر می داریم.»
انتهای پیام/