بازار مسکن روی خوش به دانشجویان نشان میدهد؟
گروه اقتصاد خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ سالهای اخیر، همزمان با افزایش تعداد دانشگاهها در سراسر کشور و شکلگیری انواع جدیدی از مراکز تحصیلی، بالطبع جامعه دانشگاهی نیز گستردهتر شد. افزایش تعداد دانشجویان در مقاطع تحصیلی مختلف باعث شد تا مشکلات این قشر بیشتر و نمایانتر شود. یکی از مهمترین و اصلیترین چالشهای زندگی به عنوان یک دانشجو را میتوان محل اسکان او در زمان تحصیل معرفی کرد.
البته آمار دقیقی از تعداد دانشجویانی که در دانشگاهی به دور از شهر زندگی خود تحصیل میکنند، در دست نیست؛ اما کمبود خوابگاههای دولتی و خصوصی نسبت به میزان تقاضا، یکی از نمونههای بارز وجود چالش مسکن در زندگی دانشجویی است. این چالش شاید در کلانشهرهایی مانند پایتخت نسبت به سایر شهرها کمتر باشد، اما همچنان زنگ هشدار در این شهرها نیز به صدا درآمده و دانشجویان نگران محل اسکان خود هستند. با گذر از کرونا و بازگشایی دانشگاهها، نگرانی دانشجویان در اینباره نیز بیشتر شد.
اعلام محدودیت برخی از خوابگاههای دانشگاههای دولتی در این زمان، رشد چند برابری قیمت اسکان در خوابگاههای دولتی و در ادامه افزایش سنگین و چشمگیر هزینه اجاره مسکن، زندگی بسیاری از دانشجویان را تحت تأثیر قرار داد.
اما و اگرهای اجاره خوابگاه
دانشگاههای سراسری و همچنین پردیسهای خودگردان که زیرمجموعهای از دانشگاههای سراسری محسوب میشوند، برای دانشجویان خود خوابگاههایی را فراهم کرده که بسته به سطح، ظرفیت و کیفیت امکانات اتاقها، قیمت آنها متغیر است.
این روند در دانشگاه آزاد نیز جاریست با این تفاوت که ظرفیت تخصیص خوابگاه برای دانشجویان کمتر از دانشگاههای سراسریست. علاوه بر آن، دانشگاههای سراسری، تعهد به تأمین خوابگاههای دانشجویان روزانه را بر دوش دارد.
این موضوع کار را برای دانشجویان دوره روزانه، راحتتر از سایران کرده است. با این حال بدیهی است که از مشکل مسکن دانشجویان نمیتوان غافل شد. هزینهای که دانشگاه سراسری برای خوابگاههای مجردی خود اعلام کرده، برای دانشجویان دوره روزانه در بالاترین نرخ ۱۶۳ هزار تومان به صورت ماهانه و در ارزانترین حالت ۶۷ هزار تومان است. این نرخ برای دانشجویان دوره شبانه به دو رقم ۲۴۴ هزار تومان و ۱۰۰ هزارتومان ماهانه افزایش مییابد.
این ارقام درحالیست که هزینه ماهانه پردیسهای خودگردان از ۳۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومان متغیر است. دانشجویان دانشگاه آزاد اگر مشمول خوابگاه دانشگاه شوند، باید ماهانه رقمی بین ۷۸ تا ۱۹۵ هزار تومان بپردازند.
اما تکلیف دانشجویانی که مشمول خوابگاههای دانشگاه نشده و یا محل تحصیل آنها خوابگاهی ارائه نداده است، چه میشود؟ آیا بازار مسکن روی خوشی به این دانشجویان نشان میدهد؟
خانههای مجردی گرانتر نیستند
سعید لطفی، عضو اتحادیه مشاوران املاک تهران در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی آنا به وجود تقاضا برای اجاره خانه مجردی به ویژه دانشجویی اشاره کرد و گفت: از سالهای گذشته مسئله اجاره خانه به افراد مجرد، وجود داشت. افرادی که برای کار از شهری به شهر دیگر بدون خانوادههای خود نقل مکان میکنند و یا دانشجویانی که برای تحصیل به شهر دیگر عازم میشوند، اغلب نیاز به خانه داشته و این نیاز همواره وجود دارد. نمیتوان گفت تمام افرادی که متقاضی اجاره کردن خانه به صورت مجردی هستند (چه تک نفره و چه گروهی)، مورددار بوده و باید نگاهی بدبینانه به آنها داشته باشیم.
وی تصریح کرد: با این حال برخی افراد نگران تبعات فرهنگی رایج شدن روند اجاره خانه توسط افراد مجرد هستند. تنها کاری که برای این نگرانی میتوان انجام داد، تحت نظارت قرار گرفتن این خانهها و افراد توسط نهادهای نظارتی و ارگانهای مربوطه است.
عضو اتحادیه مشاوران املاک تهران ادامه داد: به طور معمول خانههایی که به افراد مجرد اجاره داده میشود، تفاوت قیمتی با دیگر خانهها ندارد. مگر آنکه شرایط خانه نسبت به سایران متفاوت باشد و به این دلیل تفاوت قیمتی ایجاد شود. وگرنه برخی شایعهها مبنی بر اینکه خانههای اجاره داده شده به افراد مجرد، گرانتر از حالت عادیست، واقعی نیست.
هزینه مسکن بستگی به بودجه دانشجو دارد
لطفی در پایان به بحث بار مالی اجاره بها برای دانشجویان اشاره کرد و گفت: به طور معمول اجاره خانهها براساس مولفههای متعددی تعیین میشود. افرادی که به صورت مجردی میخواهند، خانه اجاره کنند، اغلب سعی میکنند خانههایی با سن ساخت بالا و با امکانات کمتر را انتخاب کنند تا هزینه کمتری بابت مسکن خود بپردازند. اجاره بها برای دانشجویانی که به صورت گروهی خانه اجاره میکنند، سرشکن شده و هزینه برای افراد کمتر میشود. نمیتوان عدد دقیقی برای هزینه مسکن دانشجویان عنوان کرد؛ چراکه به بودجه فرد، منطقه اسکان و تعداد نفراتی که در خانه زندگی میکنند، بستگی دارد.
بار سنگین هزینه تأمین مسکن
به گزارش آنا، با کاهش اشتغال در شهرستانها، تهران و سایر کلانشهرها با پدیده مهاجرت خیل عظیمی از افراد برای کاریابی و درآمدزایی مواجه شدند؛ اما تفاوت قشر دانشجو با این افراد، در مسئله درآمدزاییست. دانشجویان اغلب شاغل نبوده و درآمدی برای تأمین هزینههای زندگی خود ندارند. حتی اگر بتوانند شغل پارهوقتی برای خود مهیا کنند، درآمد آن به اندازهای نیست که هزینه زندگی را پوشش دهد.
بنابراین حتی اگر به طور خوشبینانه، هزینه مسکن دانشجویی که به دلیل نبود خوابگاه، مجبور به زندگی در خانههای مشترک مجردی در کلانشهری مانند تهران است را حدود ۲ میلیون تومان در نظر بگیریم، هزینه معیشت ماهانه دانشجویان در کنار سایر موارد در نهایت رقمی بالا خواهد بود؛ البته این میزان در صورت اجاره یک سوئیت به صورت گروهی است که یک دانشجو برای اجاره یک اتاق در یکی از مناطق مرکزی شهر تهران، ماهانه رقمی معادل ۳ تا ۴ و نیم میلیون تومان باید بپردازد.
انتهای پیام/