چالش‌های همزمان دوبلوری و بازیگری/ به دنبال حضور روی صحنه بودم

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، نمایش «دشمن خدا» به نویسندگی عماد رجبلو و کارگردانی مجید عراقی و تهیه‌کنندگی علی غریب از نیمه آبان ماه در عمارت نوفل‌لوشاتو روی صحنه رفته که با استقبال خوبی از سوی مخاطبان مواجه شده است. این اثر نمایشی امشب (جمعه سوم آذر) در دور اول اجرا به کار خود پایان می‌دهد.

حامد فعال، بازیگر نقش فرمانده در این نمایش در ابتدای گفت‌وگوی خود به آنا گفت: مدتی قبل شاید بیش از یک سال پیش مجید عراقی در مورد اجرای «دشمن خدا» با من صحبت کرد و از مقتضیات نمایش و کاراکتر گفت؛ در برخورد اول جوابم منفی بود آن هم به دلیل این‌که سال‌ها است که کار صداپیشگی را چه در زمینه کتاب و چه دوبله در کنار بازیگری انجام می‌دهم و دوست نداشتم که در تئاتر هم صرفا از این ویژگی استفاده کنم.

وی که با صدایش در این نمایش ایفای نقش می‌کند، ادامه داد: به دنبال یک حضور روی صحنه بودم. ولی بعد از خواندن نمایشنامه و گپ زدن بیشتر با مجید عراقی و دیدن یک فیلم از اجرای سال‌ها قبل نظرم عوض شد. احساس کردم با شکل اجرایی که کار دارد و متن خوبی که نوشته شده؛ شخصیت پردازی مناسبی که در متن وجود دارد، اتفاقا نه تنها به عنوان یک گوینده برایم جذابیت دارد؛ بلکه به عنوان یک بازیگر هم برام چالش برانگیز است که چطور بدون اغراق و فقط با یک ابزاری که در اختیار دارم بتوانم تصویری درست از شخصیت فرمانده را برای مخاطب ایجاد کنم.

 فعال درباره چالش‌هایی که با آن روبه‌رو شده است، گفت: نخستین چالشی که با آن روبه‌رو شدم این بود که فراموش کنم مخاطب فقط صدای من را می‌شنود؛ بلکه به این باور برسم که روی صحنه هستم و در معرض دید. این باعث می‌شد در همان موقعیتی که هستم و بین تماشاگران که نشستم تا جای ممکن با دست‌ها، بدنم و چهره‌ام بازی کنم تا بتوانم در اجرای نقش موفق باشم.

وی افزود: در زمان اجرا بعضی وقت‌ها پیش می‌آید که بعضی از تماشاگران به پشت یا کنارشان نگاه می‌کنند و به دنبال صدای فرمانده و بازیگرش می‌گردند. فکر می‌کنم شاید به این دلیل باشد که حضوری بیش از یک صدا را بین خودشان احساس می‌کنند. شخصا خوشحال می‌شوم از این اتفاق، چون فکر می‌کنم کارم را درست انجام می‌دهم.

فعال توضیح داد: چالش بعدی نگه‌داشتن ریتم اجراست که عملا بر عهده سیده اسوه صادقی و بنده به عنوان بازیگران نقش‌های ناظم و فرمانده است. به نظرم این کار یک جورایی شبیه مترونوم است که باید در تمام طول اجرا سرضرب‌ها و موسیقی کار را نگه دارد.

این هنرمند در ادامه از کارکردن با این گروه جوان گفت: کار کردن با این گروه بسیار برایم لذت بخش است. وقتی در کار صداقت وجود داشته باشد می‌شود همه سختی‌ها را تحمل کرد و کار را به جلو برد. به‌نظر من این نمایش کار خودش را به خوبی انجام داده است. مخاطب را به چالش می‌کشد، در مقام قضاوت قرار می‌دهد، لبخند به لبشان می‌آورد و در عین حال به فکر فرو می‌برد.

بازیگر نقش فرمانده در نمایش «دشمن خدا» گفت: آن چیزی که می‌تواند در نمایش ادامه پیدا کند موضوع و مسئله دروغ است. این سیستم ناکارآمد تربیتی ما است که شما را وادار می‌کند برای نجات خودت از شرایط موجود به اولین راه حلی که فکر کنی دروغ باشد. فکر می‌کنم ریشه اصلی معضلات موجود فرهنگ باشد و متاسفانه آن‌قدر در ما ریشه دوانده است که بعید به نظر می‌رسد موفق بشویم این علف هرز را از ریشه بیرون بکشیم.

این هنرمند درباره اینکه خودش و بازیگر نقش ناظم بین تماشاگران هستند و ایده این کار گفت: این ایده بیشتر از اینجا سرچشمه می‌گیرد که با این شکل اجرایی هر کدام از تماشگر‌ها می‌توانند یک ناظم یا یک فرمانده و درکل یک قاضی باشند و در عین حال خودشان هم مورد قضاوت قرار بگیرند.

وی ادامه داد: وقتی بازیگران روی صحنه در زمان اجرا رو به شخصیت‌های ناظم و فرمانده هستند در حقیقت رو به همه مخاطبین هستند و آن‌ها را هم بیشتر با خودشون درگیر این راست و دروغ‌ها می‌کنند.

این بازیگر در بخش پایانی صحبت‌های خود از شرایط تئاتر در حال حاضر گفت: بعد از چند سالی که به دلیل مسائل مختلف، تئاتر خیلی رونق چندانی نداشت، امیدوارم الان دوباره جان تازه‌ای بگیرد و بزرگان و پیشکسوتان با آثار ارزشمندشان دوباره مخاطبین را به سالن‌های نمایشی برگردانند. به طبع کسانی مثل من هم در کنارشان تجربه اندوزی کنیم و نگذارند این جریان حیاتی فرهنگ از دست برود و یا دست نااهلش بیفتد.

وی در پایان تأکید کرد که تئاتر همیشه درگیر حاشیه هایی بوده اما همیشه این جریان زنده مانده و هنرمند ایرانی در هر زمینه‌ای، توانسته حرف خودش که همان حرف زمانه‌اش بوده است را بزند.