بازیگر اهل سوریه: تئاتر عین زندگی؛ اما سینما پولسازتر است
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، نمایش «چخفته» به کارگردانی اشکان پیر دل زنده برای چندمین دور اجرای خود در تهران و گیلان اجراهای خود را در تماشاخانه چهارسو به پایان میرساند. «محمدعلی الحمد» یکی از بازیگران سوری این کار است که به خوبی از پس نقشش با وجود چالشهای فراوان آن برآمده است.
الحمد در گفتوگو با آنا عنوان کرد: طراحی این نمایش از سوی اشکان پیرِ دلزنده طوری صورت گرفت که کار از یک نمایش پست مدرن هم فراتر رفت، بنابراین درست است که نمایشنامه نشأت گرفته از چخوف است اما وفاداری به متن خودمان را حفظ و صرف نظر از کاراکترهای چخوف، داستانهایمان را روایت کردیم.
وی با اشاره به تعهد و درگیریاش با متن نمایشنامه گفت: کار واقعا پست مدرن و متفاوت از فضای سنتی و کلاسیک بود. این نمایشنامه به نظر من خیلی عینی بود و ما را وادار میکرد که به طور متفاوتی در آن زندگی کنیم. من البته قبلا با این گروه کار نکرده بودم و این نخستین اجرایم با این گروه نمایشی در ایران است منتها به آقای پیردل زنده اعتماد کردم چرا که حس امنیت به ما میدادند تا از پس چالشها بر بیاییم و با وجود همه استرسهایی که داشتم برای بهترین بودن، اما دچار مشکل در اجرا نشدم.
«الحمد» با بیان اینکه این نمایشنامه و بازیهایمان مثل یک قطعه موسیقی بود که همه در کنار هم به نتیجه میرسید، گفت: اگر سازها همه در کنار هم قرار بگیرند، قطعا یک قطعه موسیقی خوب از آب در میآید هر چند که شاید یک ساز هم به طور خاص صدای زیبایی داشته باشد، اما همه سازها یک زندگی میشوند.
این بازیگر سوری تئاتر با بیان اینکه از سال ۹۰ تاکنون در زمینه صدا پیشگی و عروسک گردانی بیشتر در ایران مشغول به فعالیت است، گفت: تا دو دهه پیش در سوریه سریال سازی و دراما خیلی پیشرفت کرده بود، بیشتر هم در عرصه تصویر و این کارها بعد از ساخت به همه جهان عرب میرسد، ما هم از بچگی با این داستانهایی مثل چخوف بزرگ شدیم ، بعد هم کتابهایش را خواندیم، اما بهرحال این اجرا با آن کارها خیلی تفاوت دارد. در سوریه بیشتر دراما مطرح است و تئاتر در رده دوم و سوم قرار دارد چرا که صنعت سینما و سریال سازی عرصههای پولساز و درآمدزایی است. سیصد میلیون نفر به زبان عربی در دنیا صحبت میکنند، بنابراین تئاتر کمتر دیده میشود، منتها نمیتوان آن را با چیز دیگری مقایسه کرد چرا که یک زندگی متفاوت است.
وی در پاسخ به این سوال که چرا به زبانهای مختلف در بخشهایی از این نمایش صحبت میکند، گفت: این پیشنهاد خود کارگردان بود، تغییر زبان یک چالش است که البته هم به فارسی، هم عربی و بخشی هم فرانسوی به خوبی در آمده است و یک کولاژ جذاب شده است.
الحمد در پایان یادآور شد: به نظر من باید با این تئاتر زندگی کرد، بازیگر باشی یا تماشاگر این تجربه عین زندگی است مثل یک قطعه موسیقی یا مجسمه سازی و سایر هنرها.
انتهای پیام/