پیروزی نتانیاهو به نفع ایران است/ یک نخستوزیر دیوانه در اسرائیل بهترین گزینه برای ایران
مجتبی اسماعیلی، گروه بینالملل خبرگزاری آنا: هویت نخستوزیر آینده اسرائیل تاحدی مشخص شده است و آنگونه که رسانههای اسرائیلی از آرای اخذشده درون صندوق گزارش کردند، «بنیامین نتانیاهو» احتمالا همچنان میتواند بر سر قدرت بماند و به سرگرمی چندساله خود یعنی سخنرانی علیه ایران و پرونده هستهای بپردازد.
گرچه اسرائیل و «نتانیاهو» با گذشته هیچ تفاوتی نکردهاند ولی اوضاع منطقهای و جهانی دیگر به مانند سابق نیست. اگر نگاهی به سوریه و عراق بیندازیم متوجه خواهیم شد که دیگر داعش، جبههالنصره و طالبان نیستند که با زور و قدرت وامگرفته از عرب و غرب بتواند بر مردم و نظامها حکومت کنند و این قدرت نفوذ کشورها است که عرصه میدانی را به زیر سلطه خود درآورده است. لبنان و حزبالله به مانند گذشته از هم گسیخته نشان نمیدهند و با وحدت، توطئه اسرائیلیها در مناطق جنوب و هممرز با سوریه را ناکام میگذارند. از همه این موارد که بگذریم قدرت ایران در همه عرصههای منطقهای و بینالمللی افزایش یافته است.
بیایید کمی به گذشته نه چندان دور اسرائیل نظری بیاندازیم. در شش سال اخیر یا بهتر بگویم در دو دوره گذشته نخستوزیری «بنیامین نتانیاهو» اسرائیل هیچگاه نتوانست تاثیر مثبتی بر تحولات سیاسی و امنیتی منطقه بگذارد و تنها به فعالیت در پشت مرزهای خود اکتفا کرد. در دوره اخیر نخستوزیری «نتانیاهو» اسرائیل به محرکهای منطقهای تنها واکنش کمی نشان داد و نتوانست جهتی خاص را برای تحولات تعیین کند حتی در حمله اخیر به نوار غزه پس از اندکی گرد و خاک به پا کردن و کشت و کشتار تلآویو میدان را به حماس واگذار کرد و تسلیم قدرت آنها شد.
از زمان آغاز مذاکرات هستهای میان ایران و قدرتهای غربی، حتی در تحولات سوریه و لبنان، دولت نتانیاهو در بیشتر زمانها هیچ استراتژی مشخصی از خود نشان نداد تا جاییکه تحلیلگران اسرائیلی «نتانیاهو» را به «شبحی پشت پرده تحولات منطقه» تشبیه کردند و گفتند که اسرائیل تنها قادر است در زمان وقوع حادثه مقداری از خود تحرک بروز دهد و سپس آرام به نظاره حوادث بنشیند.
فارغ از اینکه میان ایران و غرب در چارچوب مذاکرات هستهای جاری که از روز یکشنبه در لوزان سوئیس ازسرگرفته شده است، توافقی صورت میگیرد یا نه، میتوان گفت که استراتژی اسرائیل در زمینه پرونده هستهای ایران همواره شکست خورده است.
سخنرانی اخیر «نتانیاهو» در مقابل نمایندگان کنگره آمریکا آخرین خط از دفاعیات وی بود تا شاید بتواند به زعم او بر «توافق بد»ی که در حال وقوع است، تاثیر بگذارد و منجر به شکست آن شود. «نتانیاهوی شکستخورده» در مقابل سردی دولت امریکا به زانو درآمد و سپس با اظهاراتی ملتمسانه تلاش کرد نخست بر روند مذاکرات هستهای و احتمال دستیابی به توافق تاثیری منفی بگذارد و سپس با توجیه اینکه خطر «ایران هستهای» وی را مجبور کرد به واشنگتن برود، روابط تخریبشده اسرائیل و آمریکا را ترمیم کند.
نتانیاهو چه بپذیرد و چه نپذیرد ایران به عنوان قدرتی تاثیرگذار در منطقه دایره نفوذ خود را گسترش میدهد |
به بعد دیگری از ماجرا میپردازم. سخن گفتن از گزینهای افراطی و دیوانهوار همچون «جنگ» دیگر نخنما شده است ولی «نتانیاهو» همچنان بر گزینه اقدام نظامی اسرائیل علیه تاسیسات هستهای ایران تاکید میکند، داستانی که دیگر آنقدر تکراری شده است که حتی نزدیکان «نتانیاهو» نیز از شنیدن آن خسته شدهاند.
برطبق نظرسنجیهای گذشته و نیز نزدیکی آرای دو حزب «لیکود» و «ائتلاف صهیونیسم» در انتخابات، نخستوزیر آینده اسرائیل مجبور به تشکیل کابینهای ائتلافی است. در هر صورت هر کابینهای که شکل بگیرد، باید با تنها واقعیت موجود منطقه تعامل داشته باشد و آن وجود «ایران هستهای» است. چه بپذیرند و چه نپذیرند ایران به عنوان قدرتی تاثیرگذار در منطقه دایره نفوذ خود را گسترش میدهد. وجود یک نخستوزیر دیوانه در راس کابینه اسرائیل، کاتالیزور افزایش نفوذ منطقهای ایران است.
گرچه در حال حاضر پارهای اختلافات مانع دستیابی به توافق هستهای شده است ولی هیچکدام نمیتواند برای اسرائیل و شخص «نتانیاهو» خوشیمن باشد زیرا در هر صورت ایران ثابت کرده است که حتی در صورت تحریم (گرچه با روندی کندتر) میتواند خود را در عرصه رقابتهای سیاسی منطقهای به عنوان مهرهای با بالاترین تاثیر تعریف کند و بهگونهای به ایفای نقش بپردازد که روسایجمهوری قدرتهای شرق و غرب اعتراف کنند که برای صحبت کردن درباره موضوعی در منطقه و ارائه راهحل درباره آن باید از حضور و مشورت ایران استفاده کرد.
پس از سخنرانی «نتانیاهو» در کنگره، روابط تلآویو و آمریکا دچار تزلزل شده است و دیگر حنای «نتانیاهو» برای «اوباما» رنگی ندارد. از این منظر باید انتخاب «نتانیاهو» به عنوان نخستوزیر آینده اسرائیل را برای ایران خوشیمن دانست زیرا این «بیبی لجام گسیخته» دیگر نمیتواند با سخنان خود تاثیر چندانی بر تصمیمگیریهای رئیسجمهوری امریکا بگذارد. از سوی دیگر تکرار اظهارات واهی و ادعاهای موهوم «نتانیاهو» درباره تاسیسات هستهای ایران برای «اوباما» ملالآور شده است.
آنچه از لوزان سوئیس گزارش میشود از سویی برای ایران و غرب خوشبینانه و از سوی دیگر برای اسرائیل، اعراب و همپیمانانشان دردآور است. مذاکرات همچنان پیشرفت خود را دارد و مقامهای دو طرف نسبت به دستیابی به توافق خوشبین هستند. نتانیاهو یا آنگونه که غربیها خطابش میکنند، «بیبی بمب»، روزهای سختی را در ساختمان نخستوزیری اسرائیل در پیش رو دارد.
انتهای پیام/