چرا فیلمهای کمدی از گذشته میگویند؟
مانی مهدیپور، کارگردان فیلم کوتاه «تاوان» در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری علم و فناوری آنا، با اشاره به چالشهای ساخت فیلمهای کوتاه بیان کرد: یکی از مشکلات اصلی این است که سوژه این فیلمها از تخیلات بیرون میآید و امروزه ارتباط فیلمسازان با جامعه کمرنگ است. در دل جامعه قصههای بسیاری وجود دارد که میتواند سوژههای نابی باشد اما اکثر آثار ترکیبی از تخیلات هستند.
وی ادامه داد: در سینمای دنیا ایدهها ساده و روان است که در نتیجه فیلم مورد پسند بیشتر مخاطبان قرار میگیرد، اما ما سوژههای خوب را با شاخ و برگ اضافه از بین میبریم. بسیاری از فیلمها دیگر داستان یک خطی ندارند و بسیاری از آثار اصلا درام ندارند.
کارگردان فیلم سینمایی «یاسا» عنوان کرد: سینمای دهه ۷۰ فوقالعاده است؛ اگر به «بچههای آسمان» و «روسری آبی» دقت کنید میبینید که سوژهها ساده و بکر است. از طرفی در سینما نیز شاهد گروههای یکسان هستیم؛ از فیلمبردار تا تدوینگر. بسیاری از فیلمها را یک یا دو نفر فیلمبرداری و تدوین میکنند. امروز نیازمند حضور نیروهای جدید هستیم و باید به جوانها نیز فرصت حضور در پروژههای مهم و بزرگ بیشتر داده شود. سینما امروز نیاز به پوست اندازی دارد.
این فیلمساز جوان یادآور شد: برای خاطرهسازی با مردم، به دهه ۶۰ دست اندازی میکنیم تا مخاطبان بخندند. امروز کمدی که دو سال پیش پخش شده، خندهدار نیست، ولی هنوز مردم «پاورچین» میبینند یا پای «اجارهنشینها» مینشینند، زیرا این کمدیها از زمان خودشان جلوتر بودند. خیلی از آثار طنز را یادمان نمیآید. اصلا نمیتوان بسیاری از طنزهای دهه ۸۰ را تماشا کرد. «هزارپا» تولید میشود که قصه جنگ است، «فسیل» تولید میشود که مربوط به دهه ۵۰ است. برخی محدودیتهای بیمورد موجب شده فیلمسازان به سمت گذشته بروند تا به کسی بر نخورد و دچارممیزی نشوند.
مهدیپور افزود: باید خاطرات مردم را بشنویم که سرشار از ایده است. آخرین کار من فیلم کوتاه «تاوان» که به تهیهکنندگی شاهین باباپور ساختهام از دل خیابان و قصه یک مادر و فرزندش که مبتلا به سندروم دان بود بدست آمد.
انتهای پیام/