وی ادامه داد: خداوند فرمان به حیا را نه برای محدود ساختن زنان جامعه که برای محدود ساختن مجرمان و بددلان جامعه وضع کرده است. قرآن به زنان پیامبر (ص) دستور میدهد که «يَا نِسَاءَ النَّبِيِّ لَسْتُنَّ کَأَحَدٍ مِنَ النِّسَاءِ إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلاَ تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً»؛ ای همسران پیامبر! شما همچون یکی از زنان معمولی نیستید اگر تقوا پیشه کنید؛ پس به گونهای هوسانگیز سخن نگویید که بیماردلان در شما طمع کنند، و سخن شایسته بگویید!
** رعایت حیا باید به گونهای باشد که بیماردلان را به طمع نیاندازد
این فعال فرهنگی اظهار داشت: این حکمت بیان شده، کلی است و تنها در مورد زنان پیامبر (ص) نیست؛ بلکه با القای خصوصیت تنها درباره سخن گفتن نیز نیست. رعایت حیا در گفتار و حرکات و پوشش باید به گونه این باشد که بیماردلان را به طمع نیاندازد.
** مهمترین فلسفه حجاب
وی گفت: مهمترین فلسفه حجاب نیز این است. در مقابل این راهبرد، مدل غرب در امنیت بخشی به زنان است. کشوری مانند آمریکا تلاش کرده است که بیشترین قوانین را در حمایت از امنیت زنان داشته باشد؛ اما کمترین امنیت را برای زنانش بر اساس آمار خودشان رقم زده است؛ زیرا مسأله را از پایه اصلاح نکرده است.
** مسأله اصلی کم کردن طمع افراد مریض جامعه نسبت به زنان است
حجتالاسلام عجمی با تأکید بر اینکه مسأله اصلی کم کردن طمع افراد مریض جامعه نسبت به زنان است، خاطرنشان کرد: این مهم با قانون سخت حتی لزوماً رخ نمیدهد؛ بلکه از آنجا که طمع یک امر دورنی است، باید مانع غلیان این درخواست از درون شد. اگر زن در پوشش و حجاب و رفتار و گفتار، حیا داشته باشد، از درون این غلیان و شهوت درونی مرد مقابلش در جامعه کمتر شعلهور میشود.
** مخالفت سلاطین اقتصاد و رسانه عالم با یک اصل ثابتشده
وی افزود: آمارهای اوضاع امنیت زنان در جوامع اسلامی و غربی و مقایسه آنها بهترین دلیل این راهبرد مهم الهی است. راهبردی که میان متدینان از دیگر ادیان نیز مورد پذیرش است؛ اما سلاطین اقتصاد و رسانه عالم به مخالفت با آن میپردازند.
** هیچ چیز مانند حیا در برخورد با مردان جامعه مؤثر نیست
این استاد حوزه تصریح کرد: در مورد اتفاقهای اخیر باید دختران بدانند اگر هزاران شهید در راه نجات آنان از مردان بیمار دل جامعه دهیم، به اندازه حیای آنها در برخورد با مردان جامعه مؤثر نیست! در نتیجه در اتفاقهای اخیر یکی از مجرمان مهم بیحیایی در پوشش و رفتار و کلام دختران است. مجرمی که از دست قضاوت قسر در رفته است.
** قاعده فقهی که میگوید بیحجاب در این خون ریخته شده شریک است
وی با اشاره به مورد فقهی این مسأله ادامه داد: «قاعده تسبیب» کاربرد وسیعی در ابواب مختلف فقهی داشته است. فقها «تسبیب» را در ابواب گوناگون فقه به كار بردهاند كه مهمترین آنها ابواب ضمان، دیات، كفارات، قضا و قصاص است. در فقه، «تسبیب» فعلی است که سبب تلف چیزی شود و در عین حال، از علت تلف جدا باشد.اما کاربرد واژه «تسبیب» در فقه، منحصر به اتلاف نبوده و در موارد دیگری از جمله نبش قبر، پرداخت سهم امام، وضو، تیمم، زکات، روزه (رساندن غبار به حلق) و... نیز به کار رفته است.
حجتالاسلام عجمی بیان داشت: با توجه به موارد کاربرد تسبیب در ابواب مختلف فقهی، میتوان گفت، این واژه در فقه به همان معنای لغوی به کار رفته است؛ یعنی به هر فعلی كه به صورت غیرمباشری در انجام فعل شخص دیگری مدخلیتی داشته باشد، «تسبیب» اطلاق میشود. در نتیجه، در اصطلاح فقهی میتوان تسبیب را به این صورت تعریف کرد: «هر نوع دخالت یک شخص در انجام یا ترك فعلی از جانب شخص دیگر، تسبیب نامیده میشود».