پروژه «تئاتر را باید به آتش کشید» تلنگری برای رسیدن به تئاتر ملی
به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، علی اصغر دشتی در آغاز نشست رسانه ای پروژه «تئاتر را باید به آتش کشید»گفت: «مرکز مطالعات قشقایی با هدف توجه به گروههای تئاتری که دارای پروژه و برنامه هستند فعالیت میکند. در این مرکز گروههایی مور توجه قرار میگیرند که نه تنها تمرکزشان صرفا بر روی اجرای تئاتر نباشد بلکه سعی کنند مطالعات اجرایی داشته باشند.»
وی ادامه داد: «طی فراخوان منتشر شده 54 پیشنهادنامه به این مرکز ارائه شد که از این میان 12 پیشنهادنامه داخلی و 2 پیشنهادنامه خارجی انتخاب شد. همچنن 8 پیشنهادنامه در اولویت دوم قرار گرفت. مرکز مطالعات اجرایی قشقایی از اواسط اردیبهشت ماه کارش را با پروژه آزمایشگاه تئاتر کمدی آغاز کرده است.»
وی اعلام کرد: «از میان 54 پرپوزال 2 پرپوزال موفق از شهرستانهای بندرعباس و کرمان دریافت شد که به نظر میرسد در این دوشهر برنامهها و رویکردهایی نزدیک به رویکرد مرکز مطالعات دارند.»
دشتی درباره سهمیه قائل نشدن برای گروههای شهرستانی که کارهای مطالعاتی انجام میدهند گفت: «ما فکر کردیم سهمیه قائل شدن برای گروههای شهرستانی توهینی به آنها است. چراکه باید این گروهها نیز پابهپای گروههای تهرانی فعالیت داشته باشند.»
وی درباره چگونگی ارزیابی پروژههای مرکز مطالعات اجرایی قشقایی عنوان کرد: «ارزیابی در 3 مرحله انجام می شود. مرحله اول در حین انجام پروژه خواهد بود، مرحله دوم در پایان 15 روز اجرای پروژه از گروهها دریافت میشود و مرحله سوم نیز پکیج مطالعاتی است که در کتاب سال قشقایی در پایان سال منتشر میشود.»
دشتی در پایان سخنانش پروژه گروه «قصه» به سرپرستی ساناز بیان را پروژه بعدی مرکز مطالعات قشقایی معرفی کرد.
سرنیزاده نیز درخصوص پروژه «تئاتر را باید به آتش کشید» بیان کرد: «این پروژه را در راستای نگاه مرکز مطالعاتی که میتواند به توسعه تئاتر کشور کمک کند، آماده کردهایم. این پروژه تلنگری برای رسیدن به تئاتر ملی است که آرزوی دیرینه هنرمندان محسوب میشود. ما در این پرژه قصد بنیانکنی نداریم بلکه بیشتر به دنبال نگاه علمی و توجه به جنبههای علمی هستیم که کمتر مورد توجه قرار گرفته شده است.»
تئاتر ملی از طریق بازنگری به عوامل موثر در تئاتر حاصل میشود
سرنیزاده عنوان کرد: «سوال اصلی ما در این پروژه دغدغه همه هنرمندان است که همان مساله تئاتر ملی ایران و اینکه چطور میتوانیم با مولفههای ایرانی به آن دست یابیم، است. در این پروژه سعی کردیم شبکهای از عوامل که تئاتر را شکل میدهند از تجهیزات گرفته تا بحثهای نظری، حوزه مخاطب، مدیریت تئاتر و اقتصاد تئاتر را مورد توجه قرار دهیم زیرا معتقد هستیم تئاتر ملی از طریق بازنگری به مجموعهای از این جنبهها محقق میشود.»
وی تاکید کرد: «در شهرستان با نگاه به 5 حوزه مبانی نظری در تئاتر، روشها و تکنیکهای عملی، مدیریت خرد و کلان، بحث زیرساختها و تجهیزات حوزه مخاطب محورهایی سعی کردهایم سوالات را مطرح و همچنین پاسخ دهیم که در قالب این کارگاه ارائه میشود.»
وی تشریح کرد: «در بخش مباحث نظری به حوزه فلسفه و تئاتر، چالشی که میان تبلیغات و تئاتر وجود دارد و اینکه به جای توجه به قواعد زیباییشناسی، قواعد مد و لباس برای تبلیغ بیشتر نمایش مورد توجه قرار میگیرد پرداختهایم. با استفاده از برقعها ماسکهای نمایشی تولید شده که بخشی از آن در قالب نمایشگاه ارائه میشود.»
مدیر پروژه «تئاتر را باید به آتش کشید» اظهار کرد: «با انجمن نورپردازی که پروژههای بینالمللی را برعهده داشتند صحبتهایی داشتیم تا در قالب کارگاه سه روزه تجربیات خود را در اختیار هنرمندان تئاتر گذارند. در این نشست و کارگاهها محور آشنایی با تجهیزات نوین نورپردازی، بررسی و ساخت تجهیزات نورپردازی خواهد بود.»
سرنیزاده تصریح کرد: «تیمی ساخت سالنهای بلکباکس را طراحی کردهاند که سالنی با ظرفیت 50 نفر تماشاگر خواهد بود و فضای اسکان گروهها در سازههای سولهای را محقق میکند.
وی از اجرای نمایش «روز رستاخیز» را از برنامههای حوزه مخاطب شناسی معرفی کرد و افزود: «همچنین برای مخاطبشناسی فرم نظرسنجی طراحی شده که به منظور ارزیابی کیفیت اجرا در اختیار تماشاگران قرار میگیرد. حاصل اجرای این پروژه گزارش علمی- تحقیقات خواهد بود که به مرکز مطالعات اجرایی قشقایی ارائه میشود و در قالب مقاله برای انتشار در مجلات انگلیسی به چاپ میرسد.»
وی تولید نمایش براساس محورهای اجرایی، برگزاری کارگاهها، پلنهای ساخت بلکباکس تئاتر و امکان بخش ساخت تجهیزات نورپردازی در کشور را از خروجیهای این پروژه معرفی کرد.
سرنیزاده عنوان کرد: «برای نشستهای تخصصی این پروژه از اساتیدی که برخی از آنها در تهران و برخی از آنها از هرمزگان هستند استفاده خواهد شد تا سطح آموزشی در بالاترین جایگاه قرار گیرد. »
گزارش: ناهید منصوری
انتهای پیام/