لیگ لاکچری با هزینه ۵ هزار میلیاردی و خروجی صفر!

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری آنا، دولت تقریباً سالی ۵ هزار میلیارد تومان در فوتبال هزینه می‌کند. این عددی است که طبق نظر کارشناسان امر به دست آمده چون اکثر باشگاه‌ها یا صرفاً دولتی هستند و یا خصولتی. در واقع اگر کمک‌های دولت نباشد چیزی به نام لیگ برتر فوتبال ایران وجود نخواهد داشت و این در حالی است که فقط دو سه تیم خصوصی در فوتبال ایران با هزینه مالکان خود اداره می‌شوند که البته آن‌ها هم به نوعی به منابع دولتی وصل هستند.

فوتبال ایران در فوتبال باشگاهی خصوصی هم امثال استیل‌آذین را داشت که عملا تعطیل و اثری از او پیدا نشد. باشگاه‌ها متاسفانه به جای اینکه روی پای خود بایستند و یا از منابعی، چون حق پخش تلویزیونی بهره ببرند به شدت مدیون کمک‌های دولت هستند و اگر دولت به آن‌ها پول ندهد اکثرشان از ادامه فعالیت باز می‌مانند و جواز حضور در مسابقات بین آلمالی را هم کسب نمی‌کنند.

دولت با هزینه‌ای که می‌کند ناخواسته فقط به پرورش سلبریتی‌های ورزشی کمک کرده و از نظر فنی چیز خاصی عاید فوتبال ایران نمی‌شود. به طور مثال در تمام سال‌های گذشته اسکلت اصلی تیم ملی را لژیونر‌هایی تشکیل داده اند که در خارج از کشور توپ می‌زنند و مربیان تیم ملی کمتر به حضور بازیکنان شایسته لیگ برتر در ترکیب اصلی تیم ملی رغبت نشان داده اند. در این میان باشگاه‌ها از مزایایی، چون کپی رایت، حق پخش تلویزیونی و راه‌های دیگر درآمدزایی برخوردار نیستند. ماجرای بورس را هم که بهتر می‌دانید، فقط کافی است مصاحبه‌های چند ماه گذشته سردار آجرلو، رئیس سازمان خصوصی سازی و علی فتح الله زاده را بخوانید تا متوجه شوید که بورس هم نتوانسته مشکلات اساسی و ریشه‌ای فوتبال دولتی ایران را حل کند.

 به نظر می‌رسد وقت آن رسیده تا دولت یک تجدیدنظر اساسی روی ورزش و به خصوص فوتبال داشته باشد. ما چه بخواهیم و چه نخواهیم باید باشگاه‌ها را به معنای واقعی کلمه به سمت خصوصی شدن (البته از راه درست آن) ببریم. وقتی مالک باشگاه خصوصی باشد و دستش در جیب دولت نباشد، طبعا قرارداد‌های عجیب و غریب هم نمی‌بندد. طی روز‌های گذشته افشای قرارداد چند فوتبالیست از جمله کاوه رضایی همه (حتی هواداران استقلال) را متعجب کرد. البته این بازیکنان مقصر نیستند قرارداد‌های اینچنینی محصول یک فوتبال صددرصد دولتی است و مدیران، چون می‌دانند که سال آینده نیستند حاتم طایی می‌شوند. مدیر فعلی هم کلی بدهی برای مدیر بعدی می‌گذارد و این چرخه غلط دومینو وار ادامه پیدا می‌کند.

حالا که فدراسیون فوتبال خودش متولی باشگاه‌ها شده از راه درست و اصولی مشکلات را حل کند. در حال حاضر لیگ کشورهایی، چون برزیل، آرژانتین، شیلی، اروگوئه و... ارزان‌تر از لیگ برتر فوتبال ایران است، اما در جام‌های جهانی بهتر از ما عمل می‌کنند و به قول معروف خروجی کارشان بهتر است. آن‌ها دنبال لیگ لاکچری نیستند و ما هم دیر یا زود باید به سمتی برویم که آکادمی‌ها را فعال کرده و این همه پول دولت (و در واقع مردم) را به پای فوتبال نریزیم.