به مناسبت ایام فاطمیه منتشر شد؛

وصایای حضرت فاطمه (س)| تشریح وصیت نامه الهی ـ سیاسی حضرت زهرا (س)

بانوی دو عالم در بستر و با حال نامساعد خودوصایایی را به صورت زبانی خطاب به حضرت علی (ع) بیان کرده است به وصیت نامه الهی ـ سیاسی شهرت دارد.

کد خبر : 819917

به گزارش گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، یکی از مواردی که در وصایای حضرت فاطمه زهرا (س) مشاهده می‌شود، تشریح وصیت نامه الهی ـ سیاسی ایشان است که طبق روایات از جمله وصایای زبانی حضرت بوده است و در ساعات پایانی عمر خود خطاب به حضرت علی (ع) بیان کردند.

** وصیت حضرت فاطمه (س) به حضرت علی (ع)

آن واقعه شوم اتفاق افتاد و حال ساعت‌های پایانی به سرعت سپری می‌شود.بانوی دو عالم در بستر است و با حال نامساعد خود سخن می‌گوید و وصایایی را به صورت زبانی را خطاب به حضرت علی (ع) بیان می‌کند.

مراد از وصایای زبانی، وصیت‌هایی است که حضرت زهرا (س) خطاب به حضرت علی (ع) و اسماء بنت عمیس در مورد کیفیت غسل، کفن و دفن به صورت زبانی بیان کردند.

در این وصیت حضرت زهرا (س) ضمن اقرار به آنکه حضرت علی (ع) داناترین، نیکوکارترین و پرهیزگارترین بندگان خداست، وصایایی را اینگونه به امیرالمومنین (ع) فرمود:

یا اَبَاالْحَسَنِ لَمْ یَبْقَ لِی اِلاّ رَمَقٌ مِنَ اَلْحَیاةِ وَ حَانَ زَمانُ الرَّحِیلِ وَالْوِداعِ فَاسْتَمِعْ کَلامِی فَاِنَّکَ لا تَسْمَعُ بَْعدَ ذلِکَ صَوْتَ فاطِمَةَ أبَداً اوُصیکَ یَا اَبَاالْحَسَنِ اَنْ لا تَنْسَانِی وَ تَزُورَنی بَعدَ مَمَاتِی؛‌ای اباالحسن!

برای من لحظه‌ای بیش از زندگانی نمانده است و زمان کوچ و خداحافظی فرارسیده است. سخنان مرا بشنو؛ زیرا پس از این صدای فاطمه را هرگز نخواهی شنید.‌ای اباالحسن! تو را وصیّت می‌کنم که مرا فراموش نکنی و پس از وفات من همواره مرا زیارت کنی

چون مردان به زنان نیاز دارند، بعد از من با اُمامَه (دختر خواهرم زینب) ازدواج کن، چرا که او همانند من با فرزندانم رفتار می‌کند.

سخن حضرت علی (ع) که فرمود: «چهار چیز است که گریزی از آن نیست، یکی دختر امامه که فاطمه در مورد او به من سفارش کرد»، اشاره به همین وصیت دارد.

حضرت فاطمه (س) در این سخنان از امام علی (ع) خواست تا هیچ یک از افرادی که به او ظلم کردند در تشییع جنازه او شرکت نکنند و امام را سوگند داد تا اجازه ندهد ابوبکر و عمر و پیروانشان بر او نماز بخوانند و بعد از وفاتش تنها ام سلمه همسر پیامبر، ام ایمن، فضه، حسنین، عبدالله بن عباس، سلمان فارسی، عماربن یاسر، مقداد، ابوذر و حذیفه را خبر کنند تا در تشییع جنازه شرکت کنند و هیچ کس دیگری را مطلع نکند.

حضرت زهرا علیهاالسلام به اسماء بنت عمیس فرمود:

یا اَسْماءُ اِذا مِتُّ فَاغْسِلْینِی اَنْتِ وَ عَلِیُّ بْنُ اَبِی‌طالِبٍ وَ لا تُدْخِلِْی عَلَیَّ اَحَداً.‌ای اسماء، وقتی من از دنیا رفتم، تو و علی مرا غسل دهید و هیچ کس را در کنار جنازه من راه ندهید.

دفن شبانه سفارش دیگر حضرت زهرا (س) بود؛ او وصیت کرد زمانی دفن شود که چشمان مردم در خواب باشد و سفارش کرد تا محل قبر نیز مخفی بماند.

وصیت به تلاوت قرآن و دعا پس از مرگ، از دیگر وصایای بانوی دو عالم و دختر پیامبر (ص) بود؛ که در این راستا امام صادق (ع) در روایتی می‌فرمایند: هنگامی که زمان وفات فاطمه (س) فرا رسید، اینگونه به علی (ع) وصیت کرد: بعد از مرگم متولی غسل، کفن و نماز و دفنم تو باش. بعد از مرگم مقابلم بنشین و زیاد قرآن و دعا بخوان که این ساعت، ساعتی است که میت نیاز دارد با زندگان انس داشته باشد. سپس حضرت علی (ع) را به خدا سپرد و سفارش کرد با فرزندانش به نیکی رفتار کند.