انقلاب ادامه‌دار فن‌آوری در صنعت فیلم‌سازی با ذائقه مخاطب

گروه فرهنگ خبرگزاری  آنا، رضا چوبینه * - با تعمیق فن آوری کامپیوتری، تولیدات فیلم تغییرات شگرفی را شاهد بود. انقلاب فن آورانه ی فیلم‌های جدید در بستر نرم افزارهای دیجیتالی پدیدار گشت و پیشرفت هنر فیلم سرزندگی خاصی را به فیلم‌های تولیدی تزریق کرد. صنعت فیلم به خاطر ظهور اینترنت فضاهای جدیدی را ساختاربندی کرد و ترکیب اینترنت و فن آوری نقش بسزایی در صنایع مرتبط بازی کرد.

اگر بگویم فیلم از امتزاج فن آوری‌های علمی، ادبیات و هنر پدید می آید و پیشرفت صنعت فیلم وابسته به انقلاب‌های فن آورانه است به نظر گفتار نابخردانه نیست. از آغاز اختراع سینما مجموعه‌ایی از فناوری‌های دیجیتال مانند گرافیک‌های کامپیوتری، تطابق صدا و تصویر، دنیای سه بعدی، فن آوری تحلیل داده‌های دیجیتالی، اطلاعات فن آورانه الکترونیکی، پویانمایی‌های سه بعدی، فن آوری مجازی و همچنین روند فیلمسازی دیجیتالی همچون فیلمبرداری، استخراج اطلاعات اینترنتی و نمایش به مرور و با پیشرفت فن آوری های نوظهور تطور پیدا کرد. در همین راستا راه‌های تولید، پخش و ذخیره سازی فیلم‌ها شاهد تغییرات شگرفی گشت.مناظر بی نظیر طبیعت و بیان‌های تماشایی در فیلم ها ظهور پیدا کرد.

** کارکرد فن آوری‌های دیجیتال در راه خلق، تولید، تدوین و پخش

شاید بتوان ادعا کرد برنامه‌های جامع فن آورانه دیجیتال سومین انقلاب بعد از تبدیل فیلم‌های صامت به فیلم‌های ناطق و تصاویر سیاه و سفید به رنگی در صنعت فیلم بوده است.

با گسترش روزافزون اینترنت پیشرفت صنعت فیلم به طور باورنکردنی سرعت پیدا کرد. به طوری که این صنعت در بعضی کشورها راه صد ساله را تنها در چند سال طی کرد.فن‌آوری دیجیتال موتور صنعت فیلم گشت. امواج دیجیتال ترکیب تولید فیلم و فن آوری کامپیوتری را همسو ساخت و به عنوان پدیده ایی بینارشته ایی کارکرد پیدا کرد. از این رهگذر تغییر انقلابی بر روی روند تولید فیلم و ساختار صدا و تصویر اتفاق افتاد. در نتیجه بیان فیلم به طور قابل ملاحظه ایی رشد پیدا کرد. جریان فن آوری دیجیتال در صنعت فیلم انرژی جدیدی به همه شئونات هنر فیلمسازی القاء کرد و این تاثیرات را می توان باز شمارد.

با ظهور و بلوغ انواع مختلف فیلم ها مانند فیلم های فاجعه ایی، پویا نمایی و گونه علمی تخیلی، تغییری بزرگ، اسرارآمیز و غیرقابل باور در دنیای تصویری فیلم به وجود آمد. اگرچه دیر زمانی است که فن آوری های دیجیتال در راه خلق فیلم ها مددیار فیلمسازان گشته است اما استفاده از فن آوری های رایانه ایی در تمامی مراحل پیش تولید، فیلمبرداری، پس از تولید و پخش پدیده ایی نوظهور است.

فیلمبرداری های سنتی (روش های آنالوگ) به مرور جای خود را به فن آوری های دیجیتال واقع نمایانه و تصویری بخشیدند. پیشرفت فن آوری های دیجیتال روش ها و انواع نمایش را به وجود آورد. قانون نمایش فیلم ها تنها در سینما شکسته شد و ساختارهای جدید همچون VOD، پخش های اینترنتی، Bit Torrent و همچنین شبکه های خانگی با کیفیت های بالا پدید آمد. بستر های اینترنتی با به کارگیری روش های تجارت الکترونیک  (E-Commerce) و مدیریت پروتوکل های اینترنتی (IP Content Operation) امکان دسترسی به فیلم های تولیدی را برای همه مهیا ساخت.

انگیزش پیشرفت تدریجی فیلم های دیجیتال در راه بسترسازی متنوع و شخصی سازی فیلم ها راه های پخش متنوعی را به وجود آورد. از این رهگذر به مدد ساختارهای تعاملی جایگاه مخاطبین از وضعیت انفعال و مصرف کننده به فعال و تولید کننده یا مشارکت کننده در تولید آثار سینمایی بدل گشت. ساختارهای بسته، نیمه بسته و باز در تولید محتوی توسط مخاطبین سینما گسترش پیدا کرد تا جاییکه مخاطبین خود را در تولید فیلم سهیم دانستند.

ابزار کارآمدی همچون فیلم، نوار، سی – دی و غیره به طور باورنکردنی در بستر فن آوری های جدید جای خود را به پردازشگرها و ابزار های ذخیزه ایی (هاردها و حافظه های جانبی) دادند و با بهره گیری از شیوه های فن آورانه جدید نه تنها دنیای واقعی بلکه دنیای رویا تحت عنوان واقعیت مجازی و دنیای آینده شبیه سازی گشت. احتمالن نادرست نیست اگر بگویم آنچیزی که ما می بینم طراحی و خلقی از روی واقعیت، نه خود واقعیت است.

اگر بپذیریم هنر فیلم انتقال مفاهیم از طریق تصویر است، پس بایستی پذیرفت که تصاویر و عکس ها مهمترین ابزار بیانی یک فیلم هستند. فن آوری های دیجیتال همچنانکه روند تولید فیلم را تغییر داد، مسبب پیشرفت سرعت، موثر بودن و انعطاف فیلم ها گشت. دوربین های دیجیتال HD و نسل های بعد از آن روش های تولید آنالوگ را کنار زدند و باعث افزایش کیفیت تصاویر گشتند. دنیای دیجیتال فضای های خلاقانه جدیدی برای فیلم های هنری محیاء کردند. به واسطه نرم افزارهای رایانه ایی درون دوربین ها کار کرد آنها در مقایسه با آنچیزی که چشم انسان قادر به دیدن است فراتر رفت.

دوربین ها نه تنها پرسپکتیو مناظر که غیر قابل رویت توسط چشم انسان را ثبت کرد، بلکه نمایش های پر شکوهی از مناظر را به وجود آورند. در یک کلام، هر کجا ساختارهای سنتی در ثبت و ضبط لحظات با شکوه عقیم می ماند یا هزینه های کلانی را به تولید تحمیل می کرد (مانند خلق صحنه های پر زد و خورد، ماورایی و فانتزی)، فن آوری های رایانه ایی دست هنرمندان را باز می کرد تا دنیای تخیلی خود را خلق کنند.

در دورانی که جنگ بین تلویزیون و سینما در راه جذب مخاطب بالا گرفت، دوران طلایی سینمای آنالوگ با ارائه تصاویر جهان نما (Stereoscopic)، چشم انداز صد و هشتاد درجه (Panoramic) و یا پرده عریض (Wide-Screen) سعی در ساختن خاطره در ذهن مخاطبین خود کرد. بررسی آمار فروش (ملاحظه شود جدول شماره 1) فیلم های چند سال اخیر نشان می دهد که سینمای دیجیتال توانسته جای خود را بیش از دوران طلایی سینمای آنالوگ در بین مخاطبین باز کند. ترفند های تصویری به کار برده شده در این فیلم ها نه در خلق واقعیت بلکه عمق بخشی مرز واقعیت و خیال حرکت کرده است و لحظات به یاد ماندنی را بیش از هر زمان دیگری به وجود آورده است.

برنامه‌های آماری مسیر پیشرفت صنعت فیلم را عمق‌بخشی کرده و آنالیز این اصلاعات استانداردهای تولید را جا به جا ساخته است. در سایه فن آوری های جدید و به کمک روش های استخراج اطلاعات همچون بررسی محیطی روان شناسی مخاطب، ثبت پسند مخاطب از طریق پرسش نامه، ثبت موقعیت هایی که مخاطب در حین دیدن فیلم تحت تاثیر قرار می گیرد از طریق برنامه های موبایلی و ارزیابی بازخورد مخاطب از طریق شبکه های اجتماعی، موجب تولید فیلم ها بر اساس خواست و سلیقه مخاطب شده است.

ارزیابی آماری این روش های فن آورانه جدید در موارد بسیاری متضمن فروش فیلم ها شده است. در آینده‌ای نه چندان دور بقای صنعت سینما متکی به اطلاعات حاصله از شیوه‌نامه‌های اینترنتی خواهد بود و زیست بوم تولیدات بازی های کامپیوتری، تجارت جهانی و پویانمایی بدون این اطلاعات شکل نخواهد گرفت.

فن آوری های دیجیتالی و اینترنت دنیای صنعت فیلم را تکان داد و این انقلاب به پایان نرسیده است. به کمک نسل های آینده فن آوری و اینترنت به زودی شاهد شور گسترده جهانی، تاثیر مستقیم جلوه های ویژه بصری و تغییر مفهوم فیلم خواهیم بود. در یک کلام می توان ادعا کرد جوهره پیشرفت صنعت فیلم وابستگی کامل به درک درست فن آوری و خلق مضامین عمیقی دارد که درک ما از جهان را گسترش دهد.

منابع

Qu Xiang, Ping Qu, CGI technology application in special effect, Modern Physics, 2004.

Wu Cun, Influence of digital technology to film spectacle, Cinematic Literature, No. 8, 2007.

https://tieba.baidu.com/p/5034493449

Zaihong Chen, The application of film new technology in film spectacles, Fujian Art, No. 4, 2009.

Wenting Yang, The influence of internet to the development of film industry, News World, No. 1, 2015.

https://hb.qq.com/a/20191021/004832.htm

Qin Mei, The analysis of value influence of film industry based on big data application, New Media Research, No. 4, 2018.

* پژوهشگر سینما، فیلمساز و  عضو هیئت علمی دانشگاه هنر و معماری پارس