«آقامصطفی» امید آینده اسلام
گروه استانهای خبرگزاری آنا؛ در آستانه چهل و پنجمین سالگرد شهادت آقامصطفی خمینی هستیم. درباره این شخصیت بزرگ تاکنون مطالب فراوانی نوشته شده و طبیعتاً هر کدام از نویسندگان از زاویه نگاه خود به این مطلب پرداختهاند. ازجمله ویژگیهای مشهود این شخصیت بزرگ، وسعت اطلاعات ایشان در حوزه علوم اسلامی است.
یکی از نشانههایی که وسعت و عمق اطلاعات حاجآقا مصطفی خمینی را تأیید میکند، کتاب تفسیر قرآن ایشان بوده که در کتاب تفسیر خود، سوره حمد و بخش کوتاهی از سوره بقره را تفسیر کردند و جالب این است که دو جلد از این تفسیر به شرح سوره حمد پرداخته و هر آیهای را که ایشان درصدد تفسیر آن برمیآید از زوایای مختلف بررسی میکند. بهعنوان نمونه از زاویه فقهی، اصولی، فلسفی، اخلاقی، زاویه عرفانی و ....با مطالعه این کتاب میتوان به عمق دانش این شخصیت پی برد؛ البته ایشان ابعاد مختلفی دارد؛ ساده زیستی، زندگی عرفانی و اخلاقی از دیگر ویژگیهای حاجآقا مصطفی خمینی بود.
امام خمینی تعابیر بسیار مهمی درباره این شخصیت بزرگ مطرح فرمودند. یکی از آن تعابیر این بود که مصطفی امید آینده اسلام بود. یکی از دلایلی که امام راحل این تعبیر را درباره این شخصیت بزرگ یعنی فرزند خودشان به کار بردند، شناخت درست ایشان از اسلام بود. آری سید مصطفی خمینی هم خوب اسلام را میشناخت و هم در اجرای آنچه میشناخت درست و بجا و به موقع عمل میکرد. اسلامی که حاجآقا مصطفی میشناخت هم اسلام حوزه فردی بود و هم حوزه اجتماعی، هم شامل مباحث خرد بود و هم مباحث کلان.
اسلام او اسلام انعزال و گوشهگیری و بیخاصیت نبود. اسلام او اسلام زنده و اسلام سیاسی و اسلام مبارزه با استبداد و استکبار بود. به همین دلیل شاهد حضور چشمگیر ایشان در مبارزه علیه رژیم شاه هستیم. چنین شخصیتی که اسلام حقیقی را معرفی میکرد و فرزند شخصیت بزرگی مانند امام خمینی و دستپرورده ایشان بود، طبیعتاً میتوانست نقش بسیار بزرگی در آینده اسلام و جامعه اسلامی داشته باشد و به همین دلیل امام راحل چنین تعبیری درباره او به کار بردند که او امید آینده اسلام بود.
اما نکته دیگری که درباره این شخصیت باید بیان شود این است که این مردان بزرگ که چنین جایگاه رفیعی دارند در صورت شهادت، مرگشان نیز آثار بزرگی خواهد داشت و به همین دلیل جمله دیگری از امام خمینی درباره ایشان مشهور شده که شهادت ایشان را از الطاف خفیه الهی دانستند.
با مطالعه تاریخ سال ۱۳۵۶ بهویژه آبان ۵۶ متوجه میشویم که بعد از شهادت آقامصطفی موج گستردهای از اعتراضات شکل گرفت و روح تازهای در کالبد مبارزات دمیده شد در حالی که در آن زمان حتی بردن نام امام خمینی هم ممنوع بود؛ اما اعلامیه بزرگداشت حاجآقا مصطفی بین مردم توزیع میشد و در اعلامیهها، عمال رژیم بهعنوان عامل شهادت آقامصطفی معرفی شده بودند.
سخنرانیهای آتشین علیه رژیم شاه در مراسم ختم آقامصطفی ایراد شد و حتی مردم هنگام شنیدن نام امام خمینی با صلوات از شخصیت ایشان تجلیل میکردند. تعابیری مانند درود بر خمینی و مرگ بر شاه در همین ایام به کار رفت با وجود حضور ساواک بین مردم و رصد امور توسط ایادی شاه، اینگونه مردم به استقبال شرایط جدید رفتند. در مراسمی که به مناسبت شهادت آقا مصطفی برگزار میشد، ستمگریهای شاه و سلسله پهلوی به گوش مردم میرسید و مردم را در مسیر مبارزه با سلسله منحوس پهلوی جدیتر میکرد و در واقع شهادت آقامصطفی آغاز مبارزه علنی مردم و روحانیت با نظام شاهنشاهی بود و در واقع، آبان ۵۶ شاهد هستیم که در شهرهای یزد، کرج، مشهد، قم، تهران و به مرور در سایر شهرها هم موج اعتراضات بالا میگیرد.
یک سال و ۳ ماه بعد از شهادت آقامصطفی، انقلاب اسلامی به پیروزی میرسد و واژه لطف خفی الهی که امام رحمتالله علیه فرموده بود، تفسیر شد. دقیقاً مانند شهادت حاج قاسم سلیمانی که رهبر معظم انقلاب فرمودند حضور میلیونی مردم در تشییع پیکر مطهر او سوخت موشکهایی بود که به عین الاسد شلیک شد و هیمنه آمریکا را در منطقه شکست و به پیروزی کامل جبهه حق خواهد انجامید.
آری شهادت اینگونه میتواند آینده نهضت را تضمین کند. امروز هم همچنان در اثر دشمنیهای مستمر منافقین و مستکبران، شهدایی تقدیم انقلاب میشود که پیروزی جبهه حق را تضمین خواهد کرد.
مجتبی جعفری رئیس دانشگاه آزاد اسلامی شاهینشهر
انتهای پیام/