آشوبهایی که حال ناخوش سینما را آشفتهتر کرد/ یک فیلم با دو بلیت!
به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، پیامدهای اغتشاشات خیابانی در روزهای اخیر باعث شد سینماها به حدی با فقر مخاطب مواجه شوند که در برخی فیلمها فروش دو تا چهار بلیت را شاهد باشیم.
سینما در تداوم زیست خود از جریانهای مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی متاثرمیشود و هر تب و تابی میتواند تن نحیف آن را در هم شکند. تا جایی که طی روزهای اخیر مشاهده شد به واسطه ناآرامیهای خیابنی و احساس نا امنی شهروندان در برخی شهرهای بزرگ از جمله تهران برخی سینماها تعطیل شدند و برخی فعالیت چشمگیری نداشتند در نتیجه، مخاطبان سینما با کاهش چشمگیری مواجه شده و افراد سینما رو کمتر شدهاند.
نه تنها فیلمهای کمدی، کودک و خانوداگی بلکه تقریبا تمامی فیلمها با کاهش فروش مواجه بودهاند و به نظر میرسد این موضوع طی روزهای آینده نیز تداوم داشته باشد.
از روز چهارشنبه ششم مهر( همزمان با پایان تعطیلات روزهای پایانی ماه صفر) تا ظهر امروز (دوشنبه 11 مهر) تعداد کل مخاطبان سینماها ۱۰۰ هزار نفر بوده که در هفت هزار و ۷۶۸ سانس به سینما رفتهاند. دستاورد این پنج روز که دو روز آن تعطیلات آخر هفته بوده حدوداً سه و نیم میلیارد تومان عنوان شده است که در مقایسه با مدت مشابه ماه گذشته با کاهش قابل توجه همراه است.
یک فیلم با دو بلیت!
در مدت زمان ذکر شده «پسر دلفینی» با ۳۳ هزار و ۵۹۳ بلیت، «انفرادی» با ۱۶ هزار و ۵۴۳ بلیت، «ابلق» با ۱۴ هزار و ۴۵۲ بلیت و در نهایت «دوزیست» با ۱۲ هزار و ۴۴۸ بلیت تنها فیلمهای سینمایی هستند که فروش پنج رقمی بلیت داشتهاند.
در ادامه تی تی با هفت هزار و ۴۱۴ بلیت، علف زار با سه هزار و ۸۵۴ بلیت، بانک زدهها با سه هزار و ۸۰۵ بلیت، شین با هزار و ۷۰۴ بلیت، چند میگیری گریه کنی ۲ با هزار و ۲۷۹ بلیت و سگ بند با هزار و ۱۰۸ بلیت در گروه فیلمهایی هستند که فروش چهار رقمی بلیت را داشتهاند.
مابقی فیلمهای سینمایی نه تنها در فروشهای سه تا یک رقمی ایستادهاند بلکه به نظر میرسد هزینه اکران این فیلمها در مقایسه با فروش بلیت آنها به مراتب بیشتر است و عملا چنین وضعیتی برای سینماها کمرشکن محسوب میشود.
تا جایی که فیلمهایی مانند رویای سهراب دو بلیت و طلای خون چهار بلیت فروختهاند و این رقم در مقایسه با فعالیت ۳۵۰ سینما با ۶۸۲ سالن رقم بسیار اندکی است.
این ارقام در حالی وضعیت اسفناک فروش بلیت را نشان میدهد که در مدت مشابه ماه گذشته یعنی از ششم تا ۱۱ شهریور ماه، سینماها ۷۹ میلیارد ریال فروش داشتهاند و ۲۶۸ هزار و ۸۶۹ نفر مخاطب در ۱۰ هزار و ۴۲ سانس به سینما رفتهاند.
فارغ از پیامد منفی ناآرامیها که تاثیری موقت اما مخرب بر ریزش تماشاگران دارد این پرسش به وجود میآید که علت قهر مخاطب از سینما چیست؟ وقتی هر اتفاقی میتواند تن نحیف سینما را بلرزاند آیا ساخت سینما توجیه دارد و به جای آن حمایت از سینماهای فعلی موثرتر نخواهد بود؟
موسسه سینما شهر اعلام کرده است که در دولت سیزدهم ۱۰۶ سالن به ظرفیت سینماها اضافه شده وپروژه ساخت هشت سینما با ۳۸ سالن در مراحل پایانی است. این در حالی است که عملا برخی فیلمها قادر به جذب مخاطب به سینماها نیستند و مابقی فیلمها نیز میزان فروش مورد انتظار خود را ندارند تا جایی که گلایه سینماداران از هزینه بدون درآمد هر روز به گوش میرسد. فقر مخاطب در سالنهای سینما به یکی از عوامل ورشکستگی و تعطیلی برخی سینماها به ویژه در شهرستانها تبدیل شده و این حوزه، حوزهای شده است که شاغلان آن از فعالیت در آن پشیمان هستند.
در مقابل چنین شرایطی که حمایت از چرخه معیوب تولید تا اکران فیلم ضروری به نظر میرسد صرف ساخت سالن نمیتواند مخاطب را با سینما آشتی دهد و صنعت سینماداری در ایران نیازمند جراحی عمیقتر است.
از سوی دیگر در کنار نتایج ملموس اقدامات مخرب اغتشاشگران و خسارتهای مستقیمی که به اموال بیتالمال و فعالیتهای اقتصادی جامعه میزنند باید این گونه خسارتها را که با معیشت تعداد زیادی از کارکنان سالنهای سینما و در وهله بعد عوامل این حوزه دارد را نیز در نظر گرفت. جایی که قانونگریزی و آشوبطلبی همچون تبر بر جان نهال نحیف سینمای ایران می افتد.
انتهای پیام/4104/
انتهای پیام/