رکابهای خسته در سربالایی انتخابات/ جنجالهای دوچرخهسواری تمام میشود؟
به گزارش خبرنگار گروه ورزش خبرگزاری آنا، فدراسیون دوچرخهسواری را باید یک ویرانه با هزار و یک مشکل دانست. این رشته ورزشی زمان زیادی را به خاطر حواشی و مشکلات از دست داد و حالا هم دوباره درگیر مشکلات زیادی شده است. در حال حاضر برگزاری انتخابات فدراسیون دوچرخهسواری مهمترین موضوع پیشرو است و ۱۷ نفر هم برای پست ریاست ثبتنام کردند، اما حتی با وجود برگزاری انتخابات، جنجال و حاشیه از این فدراسیون دور نمیشود. در ادامه نیمنگاهی به وضعیت فدراسیون دوچرخهسواری میکنیم:
فدراسیونی که ساختمان ندارد
یکی از مشکلات فدراسیون دوچرخهسواری که از زمان خسرو قمری گریبانگیر این فدراسیون شد، فروش دو ساختمان و به جای ماندن یک ویرانه بود. خسرو قمری دو ساختمان فدراسیون دوچرخهسواری را فروخت به این بها که فدراسیون دوچرخهسواری صاحب دو ساختمان نوساز شود؛ اما غافل از اینکه دو ساختمان فدراسیون از دست رفت و ساختمان در حال احداث هم با افزایش شدید قیمتها مواجه شد و نیمهکاره ماند. به این ترتیب فدراسیون دوچرخهسواری بدون ساختمان ماند و شرایط خوبی نداشت. این تنها مشکل فدراسیون دوچرخهسواری در دوره خسرو قمری نبود. او از سوی اتحادیه جهانی دوچرخهسواری از تمامی فعالیتها محروم شد به این خاطر که در دوره ریاست قمری، طرح مبارزه با دوپینگ اجرایی شد، اما اتحادیه جهانی آن را دوپینگ سازمانیافته دانسته و به همین خاطر اعتمادش را نسبت به ایران از دست داده است. به این ترتیب در دوره ریاست خسرو قمری، دوچرخهسواری به ویرانهای تبدیل شد که هنوز با مشکلات زیادی روبهرو است و به آبادانی نرسیده است.
رئیسی که مجبور به کنارهگیری شد
در خردادماه سال ۱۴۰۰ پس از کش و قوس فراوان، انتخابات فدراسیون دوچرخهسواری برگزار شد ومحمود رشیدی سکان هدایت آن را برعهده گرفت. رشیدی از همان ابتدا در مورد وضعیت اسفبار فدراسیون دوچرخهسواری صحبت میکرد؛ او بارها اشاره کرد که وضعیت ساختمانهای فدراسیون دوچرخهسواری فاجعه است؛ البته عمر ریاست رشیدی در فدراسیون دوچرخهسواری طولانی نبود و در نهایت با ارسال تصاویری از مجمع فدراسیون ایران که معاون وقت قهرمانی وزارت ورزش و جوانان در حال رای دادن بود؛ اتحادیه جهانی انتخابات فدراسیون دوچرخهسواری را ابطال اعلام کرد و رشیدی هم مجبور به کنارهگیری شد. در آن زمان سایه تعلیق بالای سر فدراسیون دوچرخهسواری بود که در نهایت با استعفای رئیس این فدراسیون ختم به خیر شد.
دوران سرپرستی از راه رسید
با کنارهگیری رشیدی در مهرماه ۱۴۰۰، فدراسیون دوچرخهسواری وارد دوران سرپرستی شد. بدون شک اولین موضوعی که در این فدراسیون در اولویت قرار گرفته بود بحث تأیید اساسنامه بود. البته این زمان به قدری طولانی شد که باز هم تعلیق بر سر دوچرخهسواری سایه افکند. به این ترتیب صالحی امیری رئیس پیشین کمیته ملی المپیک و حمید سجادی وزیر ورزش و جوانان در تیرماه امسال ۱۴۰۱ راهی لوزان سوییس شدهاند و پس از ملاقات با نمایندگان اتحادیه جهانی دوچرخهسواری، به آنها اطمینات خاطر دادند که مشکل حل شده و اساسنامه فدراسیون دوچرخهسواری طبق خواسته اتحادیه جهانی اصلاح و تأیید شده است. پس از آن هم مجمع فوقالعاده برگزار و اساسنامه را توسط اعضای مجمع تأیید کردند و در مردادماه امسال هم ۱۷ نفر برای پست ریاست ثبتنام کردند.
جنجالهای صندلی ریاست دوچرخهسواری تمامی ندارد
ثبتنام ۱۷ نفر برای رسیدن به صندلی دوچرخهسواری آن هم در شرایطی که این فدراسیون با مشکلات ریز و درشت زیادی همراه است؛ خود از اتفاقات جالب این رشته ورزشی است. در این میان نام اسامی برای پست ریاست به چشم میخورد که نه تنها کارنامه موفقی نداشتند بلکه در فدراسیونهایی که خودشان ریاست آن را برعهده داشتهاند نتوانست ورود کنند، اما الان داعیه ریاست در فدراسیون دوچرخهسواری را در سر دارند. امثال علی دادگر رئیس سابق فدراسیون تیراندازی، بهمن رضایی رئیس فدراسیون اسکیت برای رسیدن به صندلی ریاست در انتخابات دوچرخهسواری ثبتنام کردهاند و این در حالی است که از وضعیت این رشته ورزشی و مشکلاتی که دارد کمترین آگاهی را دارند. البته در این میان نام افشین داوری هم به چشم میخورد؛ مردی که برای ریاست تمامی فدراسیونهای ورزشی ثبتنام میکند و در اکثر وقتها هم ناکام است!
سرپرست اجازه ورود به انتخابات را دارد؟
زمانی که فدراسیون دوچرخهسواری به سمت دوران سرپرستی رفت، از سوی وزارت ورزش و جوانان هاشم کندی بهعنوان سرپرست هدایت فدراسیون را برعهده گرفت. در حال حاضر یکی از موضوعاتی که در مورد آن صحبت زیاد میشود، بحث ورود هاشم کندی به انتخابات است؛ برخی از افراد معتقدند او به دلیل ۶ ماه محرومیت نمیتواند رئیس فدراسیون شود، اما سرپرست عنوان میکند که در رابطه با این موضوع استعلام گرفته و برای ورود به انتخابات هیچ مشکلی ندارد. به نظر میرسد این موضوع خود یک چالش دوباره برای برگزاری انتخابات است که میتواند از همین حالا زنگ خطر را برای دوچرخهسواری ایران به صدا دربیاورد.
هزار راه نرفته در دوچرخهسواری ایران
فدراسیون دوچرخهسواری روزهای زیادی را با شرایط بد گذراند و افت بسیار زیادی کرد؛ به طوری که در دوران ریاست قمری، حتی در آسیا هم مدال از دست دادیم و این روند روز به روز شدت پیدا کرد. قطعا برگزاری انتخابات با حواشی زیادی که این فدراسیون داشته خواسته اصلی جامعه دوچرخهسواری است، اما هر مدیری که از صندلی ریاست فدراسیون را برعهده بگیرد باید بداند این رشته ورزشی شرایط سختی را گذرانده و باید با کمترین چالش به روزهای خوب برسند؛ این موضوع هم مستلزم این است که رئیس آینده دوچرخهسواری ایران با برنامه قوی و اجرایی پا به عرصه بگذارد و درد جامعه دوچرخهسواری را به خوبی بشناسد وگرنه این رشته روز به روز وضعیت اسفباری پیدا میکند.
انتهای پیام/۴۰۵۷/
انتهای پیام/