سازنده «زندگی پس از زندگی» در گفت‌و‌گو با آنا:
سرمایه‌گذار بیاید، از صد تجربه مرگ موقت یک فیلم جهانی می‌سازم
مجری و تهیه‌کننده برنامه «زندگی پس از زندگی» از چگونگی پخش فصلهای آتی این برنامه می‌گوید.
گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، ونوس بهنود ـ از سه سال قبل، در ماه مبارک رمضان مخاطبان شبکه چهار سیما بیننده برنامه‌ای با عنوان «زندگی پس از زندگی» بودند که روایتگر تجربه‌هایی شگفت‌انگیز از افرادی بود که به صورت موقت کالبد جسم خود را ترک کرده و دوباره به زندگی بازگشته بودند. در شرایطی که صحبت از ماورالطبیعه به واقع سخت و خطیر و هر آن در مظان اتهام خرافه‌پردازی، ترویج تصورات باطل و اطلاعات غلط است، ساخت این برنامه اتفاقی جسورانه بود که البته با نقدها و حواشی متنوعی نیز همراه شد. با این وجود این برنامه سه سال متوالی از شبکه چهار روی آنتن رفت.
حالا و با گذشت چند ماه از پخش فصل سوم «زندگی پس از زندگی» و در شرایطی که هیجان و حواشی مربوط به این برنامه فروکش کرده، می‌توان با نگاهی منطقی و به دور از جنجال از اهداف و چگونگی ساخت آن گفت.
در همین راستا، عباس موزون مجری و تهیه‌کننده «زندگی پس از زندگی» در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری آنا، از حواشی تولید این برنامه تلویزیونی و برنامه‌های آتی خود گفته است.
برنامه «زندگی پس از زندگی» با حواشی متعددی مواجه شد که حتی نسبت به سال‌های قبل هم پررنگ‌تر بود. حالا که خبرسازی‌های مربوط به این برنامه کاهش یافته، در یک ارزیابی کلی آیا تمایل به تداوم ساخت آن دارید؟
بله، حتماً. طبق روال سال های قبل، پس از پایان این فصل نیز روند ارزیابی و اصلاح را داشتیم که نوعی آسیب‌شناسی برنامه‌های پخش شده بود تا برنامه در فصلهای بعدی با قدرت بیشتری روی آنتن برود. اصلاح و بازبینی همواره در دین ما توصیه شده است و علاوه بر این، یافته‌های علمی نیز به بازنگری مداوم دارد. ایده‌هایی داریم که بر مبنای آن سال به سال و پله به پله هم به لحاظ فرم هم به لحاظ محتوای برنامه را بهبود ببخشیم.
این برنامه به عنوان یک برنامه مناسبتی ویژه ماه رمضان پخش شده است. با توجه به استقبال مخاطبان، به نظر می رسید، مثل خیلی از برنامه های دیگر مناسبتی در ماه محرم و حداقل در دهه اول هم روی آنتن برود.
جلساتی درباره پخش برنامه در سایر مناسبت‌های سال با مدیران شبکه چهار سیما داشته‌ایم، مراحل اداری اولیه‌اش هم عملیاتی شده وامیدواریم به زودی به نتیجه برسد، اما این موضوع به محرم امسال نرسید. با این حال ممکن است «زندگی پس از زندگی» در سایر ایام سال و به صورت هفتگی هم پخش بشود؛ ممکن هم است همچنان ویژه‌برنامه رمضان تلویزیون باشد. فقط می‌توانم بگویم چگونگی پخش برنامه فعلاً در دست بررسی است.
روایت تجربه‌گران در این برنامه قابل توجه بوده است. آیا از اهالی هنر، رمان‌نویسان، فیلمسازان یا کارگردانان کسی بوده که به آن افراد یا خود شما مراجعه کنند تا فیلنامه یا فیلمی بر مبنای آنها تولید شود؟
مراجعه که خیلی زیاد بوده و هست اما من بیشتر از این که خوشحال بشوم نگران هستم. تصورات و تخیلات هالیوودی و تصورات بی‌پژوهش تا الان به باورها وانگاره‌های مردم در مباحث ماورالطبیعه آسیب زده و اغلب تولیدات نمایشی چه خارجی و چه داخلی، متأثر از تصورات شخصی بدون پژوهش بوده است. در ایران هم نمونه‌هایی که داشتیم قابل قبول نیستند.
تقریباً تمامی سریال‌های معناگرا ماورالطبیعه که معمولاً در ماه رمضان و ماه محرم پخش می شود دارای ایرادات جدی هستند. متأسفانه تصورات شخصی فرد فیلم‌ساز، بدون پشتوانه پژوهشی وارد تولید شده است. فیلمنامه‌نویس ما، برداشتی که از فیلم‌های ماورایی در هالیوود دارد را با باورهای عامه و شنیده‌های مذهبی خود ترکیب می‌کند و ملغمه‌ای می‌سازد که حفره‌های اعتقادی و علمی فراوانی دارد و مشخص است که فاقد پشتوانه پژوهشی است.
به نظر می‌رسد تمایلی چندانی به همکاری با فیلمسازان در این زمینه ندارید؟
کارگردان‌های زیادی چنین درخواستی داشتند؛ حتی گاهی از یک مسیرهایی فشار می‌آورند و به اصطلاح در منگنه می‌گذارند که بیایید فلان موضوع مطرح شده در برنامه را بسازیم. من با همین بضاعت ناچیز خودم، رشته تحصیلی‌ام کارگردانی سینما بوده و 110 برنامه هم با موضوع تجربه مرگ موقت ساخته‌ام که مبتنی بر سال‌ها پژوهش است. شاید بهتر باشد این عزیزان تهیه‌کننده، سرمایه‌گذار و کارگردان به خود من پیشنهاد بدهند و بگویند بیا و این فیلم را بساز. من نمی‌پذیرم که صرفاً مشورت بدهم تا اثری ساخته شود چون بعید است که طبق اصول پزوهشی ساخته شود.
خودتان آمادگی دارید که در این موضوعات فیلم بسازید؟
بله. در صورتی که سرمایه‌گذار حمایت کند، آماده هستم تا تعدادی از این روایت ها را به صورت مشروح تر در قالب سریال یا فیلم داستانی بسازم.اما برایم مهم است که آن اثر با نگاه پژوهشی خودم ساخته شود.
ببینید، ما در تولید هر محتوایی یک زنجیره داریم که حلقه اول آن پژوهش، حلقه دوم نویسنده، سوم کارگردان و حلقه چهارم تدوینگر است. وقتی به هم پیوستگی این زنجیره رعایت نمی‌شود، اصل مطلب در برداشت‌های شخصی گم می‌شود. وقتی شما پژوهشگر را از این زنجیره جدا کنید، حتی اگر کاربلدترین کارگردان را هم داشته باشید، خروجی کار آن چیزی نیست که در ابتدا مطرح شده است.
به همین خاطر هم هست که در «زندگی پس از زندگی» از مرحله پژوهش تا تدوین، خودم کارها را بر عهده میگیرم و بر اوضاع نظارت دارم. حتی در زمان تدوین کنار تدوینگر می‌نشینم و برایم مهم است که حتی کاتی که زده می‌شود و ریتم کار، اثری خلاف مسیر پژوهش نداشته و اثر روانی منفی برای مخاطب به جا نگذارد.من از آن دست کارگردان‌هایی نیستم که کار را به تدوینگر بسپارم و خودم به مسافرت بروم یا این که پیگیر کار بعدی باشم؛ کاری که خیلی از برنامه‌سازان انجام می‌دهند.
درباره ساخت فیلم هم دوست دارم خودم متن را بنویسم و پشت دوربین بروم. حداکثر همکاری‌ای که می‌توانم از دیگران بگیرم، سرمایه‌گذاری است. اگر سرمایه‌گذار خوبی پیدا شود صفر تا صد کار را به عهده میگیرم.
آیا طرحی در این زمینه دارید و فکر می‌کنید در صورت جذب سرمایه گذار بتوانید کار موثری تولید کنید؟
فیلمنامه‌ای دارم به اسم «صد». صد مورد تجربه پس از مرگ که تبدیل به یک فیلم می‌شود. یعنی مخاطب صد تجربه واقعی و حقیقی از زندگی پس از مرگ را در قالب یک فیلم می‌بیند که بر مبنای واقعیت است و در تیتراژ پایانی هم اسم تجربه‌گرها می‌آید.
من این فیلم را نه با تراز ایرانی و ملی بلکه با تراز جهانی می‌بینم. در ذهنم هست که حتی برخی عوامل فنی از جمله مدیر تصویربرداری را از سینمای هالیوود بگیریم و اکرانش هم از خارج شروع شود. یعنی یک تولید در سطح بسیار بالا در نظرم هست. می‌خواهم پژوهشی‌ترین فیلم داستانی را درباره تجربه مرگ موقت و بازگشت به دنیا داشته باشیم.اتفاقاتی که در این اثر می بینیم اگرچه دراماتیزه شده‌اند اما مبتنی بر واقعیاتی هستند که رخ داده است. مثلاً شیوه خروج روح از بدن را منِ کارگردان تخیل نمی‌کنم، بلکه آن را از یک تجربه‌گر میگیرم و با کمترین تغییر به تصویر می‌کشم.
هدف‌گذاری من در تولید برنامه تلویزیونی و مجموعه کتابی که با همین موضوع تجربه مرگ موقت می‌نویسم، بین‌المللی است. با همین نگرش، حتی به دنبال طرح جدی این موضوع در محافل دانشگاهی هستم. می‌خواهم یک اتفاق جهانی بیفتد و دنیا به این موضوع توجه کند. البته هدف همه اینها این است که تا آنجا که می‌توانیم به صورت حداکثری وجود عالم غیب را علمی معرفی کنیم تا در نهایت دانشگاه‌های دنیا بگویند ما تسلیم هستیم و عالم غیب و فراماده و غیرماده وجود دارد.
برخی محافل و انجمن‌ها در سطح جهانی در این خصوص وجود دارد مانند شبکه‌هایی که از چنین باوری دفاع می کند شما در این شبکه‌ها عضویت دارید؟
بله در جریان وجود این انجمن ها و تشکل ها هستم که برخیهم به صورت علمی و دانشگاهیی بحث بازگشت از تجربه مرگ موقت را بررسی میکنند اما من تا امروز عضو هیچ کدام از این مجموعه ها نشده ام عضویت و ارتباط جدی با این انجمن ها ممکن است الزاماتی را همراه داشته باشد و نمی‌خواهم درگیر این الزامات شوم. از یافته‌های آنان استفاده می‌کنم ولی عضو آنها نمی‌شوم و این کار را درست هم نمی‌دانم.
از همان اولین فصل برنامه، در کنار نقدها و حاشیه‌هایی که به وجود آمد، گویا برخی علما و مدرسان حوزه هم از برنامه شما حمایت کردند...
از بزرگان حوزه آیت‌الله محمدباقر تحریری که از اساتید مبرز علم اخلاق در حوزه‌های علمیه هستند و یا آیت‌الله فیاضی نسبت به برنامه لطف داشتند. حجت‌الاسلام خسرو پناه، آیت الله علوی گرگانی، حجت‌الاسلام والمسلمین رضا محمدی شاهرودی که 18 سال است کارشناس سیمای قم و سیمای تهران در شبکه‌های مختلف هستند همگی به صورت واضح موافقت خود را نسبت به برنامه اعلام کرده‌اند.
مرحوم آیت‌الله ری‌شهری سه بار این جمله را تکرار کردند که این برنامه از ده‌ها کتاب فلسفی، عرفانی و کلامی مؤثرتر است، یک بار هم گفتند از ده‌ها منبر بیشتر تأثیر دارد؛ فیلم ضبط شده همه این اظهارات ایشان موجود است.
انتهای پیام/4104/
انتهای پیام/
