/روی خط جشنواره تئاتر فجر/
هلگه رانینگ: تعامل با دانشجویان و هنرمندان ایرانی شگفت زده‌ام کرد/ فیلم «سارا» را در دانشگاه‌های نروژ تدریس می‌کنم
هلگه رانینگ، یکی از سخنرانان سمینار یون فسه و از برگزار‌کنندگان کارگاه بازیگری نمایش‌های رئالیستی در جشنواره تئاتر فجر، چنین رویدادهایی را فرصتی برای تبادل فرهنگی میان کشورها تلقی کرد.
به گزارش گروه فرهنگی آنا و به نقل از روابط عمومی سی و‌سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، هلگه رانینگ، استاد دانشگاه در نروژ که در سمینار یون فسه و کارگاه بازیگری و دراماتورژی نمایش‌های رئالیستی این دوره از جشنواره حضور داشته است، گفت: « یون فسه کلمات را پیچیده بیان نمی‌کند و با زبانی ساده از دنیای امروزی ما حرف می‌زند و آن را در آثارش به تصویر می‌کشد. هنریک ایبسن نیز یکی از ستون‌های اصلی ادبیات مدرن محسوب می‌شود که تاثیر غیرقابل انکاری بر نویسندگان پس از خود گذاشته است.»
این استاد دانشگاه‌های نروژ ادامه داد: «یون فسه و به ویژه ایبسن، هنرمندان نروژی نیستند و تنها در این کشور نوشته‌های خود را به نگارش در آورده‌اند؛ آنان به تمام مردم دنیا تعلق دارند.»
رانینگ با اشاره به اهمیت برگزاری سمینارهای تخصصی، اظهار کرد: «سمینارهای تخصصی باید به صورت مستمر برگزار شوند. من به شدت از برگزاری سمینارها استقبال می‌کنم، زیرا به مبادله فرهنگی و شناخت عقاید دو کشور منجر می‌شود؛ این مبادله فرهنگی در دنیای تئاتر از اهمیت بسیار ویژه‌ای برخوردار است.»
این پژوهشگر بیان کرد: « برای چهارمین بار است که در سمینارهای تئاتر ایران شرکت کرده‌ام؛ همیشه بحث و تعاملاتی که با هنرمندان و دانشجویان ایرانی داشته‌ام، من را شگفت زده کرده است. بسیار خوشحالم که در این دوره از جشنواره تئاتر فجر هم حضور دارم.»
او در پایان صحبت‌هایش گفت: « همچنین چند فیلم از ایران دیده‌ام که بسیار تحسین برانگیز بود. از این فیلم‌ها می‌توانم به «جدایی نادر از سیمین» کار اصغر فرهادی و «سارا» به کارگردانی داریوش مهرجویی اشاره کنم. میزان تاثیر گرفتن من از فیلم «سارا» تا جایی بوده است که برای تدریس در دانشگاه از آن استفاده می‌کنم.»
اشکان خیل‌نژاد: مقایسه جشنواره‌های فجر و آوینیون کار درستی نیست/ مدام باید خودمان را ترمیم کنیم
اشکان خیل‌نژاد معتقد است جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر را می‌توان نقد یا تمجید کرد، اما قیاس نه.
اشکان خیل‌نژاد، کارگردان نمایش «بالاخره این زندگی مال کیه؟»، در باره بخش مرور جشنواره تئاتر فجر که در آن حضور یافته است، گفت: «آثار بخش مرور طی سال در تماشاخانه‌های مختلف تهران و دیگر شهرهای کشور به صحنه رفته و بازخوردهای لازم را از سوی مخاطبان‌شان دریافت کرده‌‌‌اند. بر این اساس، گروه‌ها طی روزهای برگزاری جشنواره، مجدداً امکان اجرای آثارشان را به‌دست می‌آورند و به این طریق، امکان آشنایی آن‌ها با یکدیگر به وجود می‌آید که به نظرم مهم‌ترین دست‌آورد جشنواره است.»
خیل‌نژاد در مورد کیفیت بخش مسابقه بین‌الملل جشنواره که نمایش «بالاخره این زندگی مال کیه؟» در آن به رقابت می‌پردازد، توضیح داد: «طبیعتاً نمی‌توان به طور دقیق، جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر را با دیگر جشنواره‌های جهانی مقایسه کرد. می‌توان جشنواره را نقد یا تمجید کرد، اما قیاس نه. نقد به جشنواره، به نظام کلی تئاتر اعم از گروه‌ها، متولیان، بازوهای اجرایی و حتی مخاطبان باز می‌گردد.»
او افزود: «فضای فرهنگی ما مخصوصاً هنر نمایش، برنامه اصلی‌اش بی‌برنامگی بوده است. بی‌برنامگی فضای فرهنگی و نداشتن چشم‌انداز به حوزه‌های خردتر همچون جشنواره‌ها هم سرایت می‌کند. پس اصلاً اتفاق عجیبی نیست که دبیرهای جشنواره‌ها دیر معرفی یا چندروز مانده به جشنواره تعویض شوند یا اساس‌نامه‌های کلی چندین سال پیش، نادیده‌گرفته شوند و یا حتی بدون نظرخواهی و شور تغییر کنند. پس قیاس جشنواره‌های بین‌المللی داخلی ما با رویدادهای فرهنگی همچون جشنواره آوینیون یا جشنواره تئاتر ادینبرو اشتباه است.»
این کارگردان جوان تئاتر با اشاره به تغییرات اجرایی نمایش «بالاخره این زندگی مال کیه؟» در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر توضیح داد: «با توجه به امکانات محدود سخت‌افزاری تئاتر ایران، هر اجرا می‌تواند یک فرصت محسوب شود؛ فرصتی برای تبدیل رؤیاهای امروزمان به اجرا. همواره تمرین‌های گروه ما بیشتر از تعداد اجراها بوده و اکنون که به دفترچه‌ام نگاه می‌کنم، نزدیک به 160 جلسه تمرین داشته‌ایم. حتی بعد از پایان اجراهامان، برای جشنواره هر روز تمرین کردیم، چون باید مدام خود را ترمیم و تکمیل کنیم. ایده‌های اجرایی ما برای سالن بلک‌باکس سمندریان به‌کلی با اجرای‌مان در سالن قاب‌صحنه‌ای ناظرزاده متفاوت است. همین چالش مکان و تفاوت امکانات بین اجرای قبلی و فعلی، انگیزه اصلی ما برای حضور در جشنواره است.»
نمایش «بالاخره این زندگی مال کیه؟» به نویسندگی رایان کلارک و کارگردانی اشکان خیل‌نژاد، جمعه دهم بهمن‌ماه در دو نوبت 17 و 20 در تالار استاد سمندریان مجموعه ایرانشهر اجرا می‌شود. نوید محمد‌زاده، ندا گلرنگی، الهه شه‌پرست، محمد‌هادی عطایی، آزاده صمدی، هومن کیایی، مینا کریمی‌جبلی، کیوان ساکت‌اُف، حمید رحیمی، شهاب‌الدین حسین‌پور، سینا بالاهنگ و محمد اشکان‌فر در این نمایش ایفای نقش می‌کنند.
بزرگداشت چهار هنرمند پیشکسوت در جشنواره تئاتر فجر
مراسم بزرگداشت چهار هنرمند پیشکسوت تئاتر در اختتامیه سی‌و‌سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر برگزار می‌شود.
در مراسم اختتامیه این جشنواره، از جعفر والی، بدرالسادات برنجانی، احمد سپاسدار و حسینعلى طباطبایی، پیشکسوتان عرصه تئاتر به پاس یک عمر تلاش صادقانه تقدیر می‌شود.
جعفر والی، متولد ۱۳۱۲ تهران، کارگردان تئاتر، بازیگر و فیلمنامه‌نویس سرشناس است. او فارغ التحصیل بازیگری از دانشکده هنرهای دراماتیک است.
استاد جعفر والی، فعالیت هنری خود را با بازیگری و کارگردانی تئاتر در سال 1336 شروع کرد. از سال 1337 به عنوان کارگردان به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد و به مدت 10 سال در کار دوبله فیلم‌های سینمایی مشغول بود. آغاز فعالیت حرفه‌ای‌اش در سینما، از سال 1348 با بازی در فیلم «گاو» آغاز شد و تا سال 1366 با تدریس بازیگری در دانشکده هنرهای زیبا ادامه یافت.
بازی در فیلم‌های سینمایی «تهران تا بهشت»، «پاداش سکوت»، «تهران روزگار نو»، «جاده عشق»، «راه و بیراه»، «مسافران دره انار»، «باد سرخ»، «پاییزان»، «ناخدا خورشید»، «گل‌های داوودی» و ...، مجموعه سریال های «هزار دستان»، «مسافران دره انار» و کارگردانی تله‌تئاترهای «دست بالای دست»، «گرگ ها»، «دعوت»، «بامها و زیر بامها» و... از جمله فعالیت‌های هنری بی‌شمار اوست.
همچنین دیپلم افتخار بهترین فیلم‌نامه برای فیلم «مریم و می‌تیل» در نهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان، کاندیدای بهترین نقش دوم مرد برای فیلم «پاداش سکوت» در بیست و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر و کاندیدای نقش دوم مرد برای فیلم «پاداش سکوت» در یازدهمین دوره جشن خانه سینما نیز در کارنامه هنری استاد جعفر والی دیده می‌شود.
بدرالسادات برنجانی متولد 1331 آبادان و فوق دیپلم ادبیات است. این بانوی هنرمند از سن شش سالگی با تشویق و پیگیری پدرش در رادیو نفت آبادان به عنوان گوینده و بازیگر نمایشنامه‌های رادیویی، زندگی هنری خود را آغاز کرد. در هشت سالگی زیر نظر یک مربی آلمانی فارغ‌التحصیل رشته هنرهای نمایشی و مقیم ایران در نمایش «گل‌گندم» به عنوان بازیگر انتخاب شد که اولین حضورش روی صحنه تئاتر بود.
در سن 12 سالگی با نمایشنامه «مردی که زمان را تسخیر کرد» در نقش «مادام کولین» به روی صحنه رفت و این آغاز حضورش در کارهای آزاد و همکاری با فرهنگ و هنر بود. سپس در مرکز آموزش تئاتر اهواز زیر نظر آقای دکتر طباطبایی مشغول تعلیم و یادگیری شد.
بانو برنجانی در طول سال‌ها فعالیت هنری خود در بیش از 168 اثر به عنوان بازیگر به ایفای نقش پرداخته است که از آن جمله می‌توان به نمایش‌های «سلطان مار»، «گلدونه خانوم»، «آی بی‌کلاه، آی با‌کلاه»، «پهلوان اکبر می‌میرد»، «ترس و نکبت رایش سوم»، «لونه شغال»، «چشم در برابر چشم»، «کرکس‌ها»، «وصیت‌نامه»، «بلبل سرگشته»، «دشمن مردم»، «ننه انسی»، «مهری»، «پزشک دهکده»، «سوء تفاهم»، «دالو»، «به سوی آفتاب»، «مدینه»، «اشک و آتش»، «شهزاده و گدا» و... اشاره کرد.
احمد سپاسدار، متولد 1327 شیراز، کارگردان، نویسنده و مدرس تئاتر است. او فعالیت هنری خود را از سال 1343 در دبیرستان حیات که کانون تئاتر فارس بود، شروع کرد، سپس عضو کانون هنرهای دراماتیک به سرپرستی پدر تئاتر نوین شیراز، استاد مرحوم محی‌الدین لایق شد و از سال 1353 در دانشکده هنرهای دراماتیک مشغول به تحصیل شد. کارگردانی نمایش‌های «قوهای وحشی»، «دورنمای مکه (شهر افسانه‌ها)»، «رستم و سهراب» و بازی در نمایش‌های «شهر افسانه‌ها»، «پنجمین ضربه»، «سوداگر آیین»، «چهار صندوق»، «درانتظار گودو» از جمله آثاری هستند که طی سال‌ها فعالیت تئاتری در کارنامه هنری خود ثبت کرده است. دریافت جایزه بهترین کارگردان برای نمایش «کوچ بال و پر شکسته‌ها» در نخستین جشنواره انجمن‌های نمایش کشور، نویسنده و کارگردان نمایش «پژواک روح» و کسب جایزه بهترین نمایش از نخستین جشنواره سایکودرام، عنوان بهترین کارگردانی برای نمایش «قوهای وحشی» از هفتمین دوره جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، از جمله جوایز این هنرمند است. استاد احمد سپاسدار برای سال‌ها فعالیت دلسوزانه در حوزه تئاتر، مدرک درجه یک هنری را دریافت کرده است.
حسینعلى طباطبایی، متولد 1311 شمیران، دندانپزشک و مدرس تئاتر است. دکتر طباطبایی در خانواده‌اى فرهنگ دوست و تحصیل کرده به دنیا آمد. در سال 1320 به دانشگاه تهران رفت تا در رشته زبان و ادبیات فرانسه آموزش ببیند، یک سال بعد او در کنکور دانشکده دندانپزشکى دانشگاه تهران نیز پذیرفته شد و همزمان به تحصیل در دو رشته و نیز کار در اداره هنرهای دراماتیک پرداخت. در این اداره بود که حدود 40 نمایشنامه تک‌پرده‌ای را از فرانسه به فارسی ترجمه کرد. این نمایشنامه‌ها در تلویزیون، به صورت زنده و به کارگردانی و بازیگری افرادی چون عباس جوانمرد، عزت‌الله انتظامی، علی نصیریان، جمشید مشایخی، فخری خوروش و ... اجرا شدند.
دکتر طباطبایى در سال 1343 براى گذراندن دوره کارگردانى تئاتر به پاریس اعزام شد و هنگام مراجعت به مدیریت تئاتر نوبنیاد سنگلج منصوب شد. از جمله آثار این هنرمند می‌توان به نگارش متون «سیزیف و مرگ»، «رستم و سهراب»، «در منطقه جنگى»، «پنج روز»، «افعى طلایى»، «مترسک‌ها در شب»، «مستاجر»، «در حضور باد»، «آى با کلاه، آى بى کلاه» اشاره کرد. دکتر طباطبایی همچنان به مطالعه و ترجمه در زمینه‌ى تئاتر مشغول است.
مراسم اختتامیه سی‌و‌سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، دوازدهم بهمن‌ماه ساعت 19:30 در تالار وحدت برگزار می‌شود.
انتهای پیام/
انتهای پیام/
