امیرسمساری: در ورزش هنوز درک صحیحی از استارت‌آپ نداریم/ موضوع چاقی و فشار خون بحرانی است

به گزارش گروه ورزش خبرگزاری آنا، حمید امیرسمساری طراح یکی از استارت‌آپ‌های برتر حوزه ورزش در گفت‌وگو با خبرنگار گروه ورزش خبرگزاری آنا درباره معرفی استارت‌آپ خود گفت: شبکه جهانی ورزش در راستای دو سرفصل اصلی در زمانی که هنوز مفهوم استارت‌آپ‌های ورزشی مثل امروز خیلی مطرح نشده بود آغاز به کار کرد. من به عنوان بانی در یک مؤسسه ورزشی با نام «مؤسسه شبکه جهانی ورزش ایرانیان فعال» که در قالب بین‌المللی به GLSPN (Global Sport Network) «شبکه جهانی ورزش» شناخته شده است، در یک مدل استارت‌آپی فعالیت را آغاز کردم. یک تیم فنی را در بازوی سمت راست خودمان داشتیم که دو استارت‌آپ را با هدف، مکانیسم دیجیتالی و ورود تکنولوژی به ورزش شروع کردیم. یکی از استارت‌آپ ما در حوزه چمن مصنوعی بود،طبق آسیب‌شناسی که من انجام دادم متوجه شدم با توجه به موضوع کم‌آبی، کشور در سرفصلی به نام چمن مصنوعی سرمایه‌گذاری کلانی کرده اما این سرمایه‌گذاری باید با هزینه‌ای انجام شده و همچنین تأمین و نگهداری‌اش متناسب باشد ولی چنین چیزی اتفاق نیفتاده بود.

وی ادامه داد: با توجه به تحریم‌ها، ارتباطات با فیفا در راستای چمن مصنوعی به اندازه استاندارد جهانی نیست. همین موضوع باعث شد تا ما نرم‌افزاری جهت تأمین و نگهداری زمین چمن مصنوعی تولید کنیم. این نرم‌افزار الان یک پلتفرم کاملاً آنلاین است و همه کسانی که زمین چمن مصنوعی دارند می‌توانند به‌راحتی از این پلتفرم استفاده کنند. البته با توجه به اینکه من تقریباً یک سال و نیم هزینه تجهیزات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری تیم فنی‌اش را برنامه‌ریزی و پرداخت کردم و فعالیت این نرم‌افزار با پاندمی کرونا همزمان شد، و با توجه به تعطیلی باشگاه‌های فوتبال نتوانستیم این سرویس را به کسانی که بهره‌بردار زمین چمن مصنوعی در سطح کشور هستند ارائه دهیم.

کتلبل به عنوان یک ورزش به همه معرفی شده است

امیرسمساری عنوان کرد: متأسفانه کرونا باعث شد استارت‌آپ ما به‌نوعی نابود شود. الان هم با توجه به اینکه دوباره باید سرمایه‌گذاری و مارکتینگ کنیم، یک رقم خیلی زیادی باید هزینه کنیم. ما امروز تمایل به این داریم با یک بخش وارد مشارکت شویم و این پلتفرم را به صورت مشارکتی از ما بخرند و حتی حاضر هستیم اکثر سهم آن را واگذار کنیم ولی این سامانه کار کند. علاوه بر این نرم‌افزار، در بحث تولید محتوا هم متمرکز شدیم و هدفمان این بود ورزش‌هایی که تقریباً نگاه حمایتی از سوی کشور را ندارند در قالب فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی در موضوع تولید محتوا حمایت‌ کنیم. برای اولین بار هم توانستیم کِتِلبِل را که امروز به عنوان یک ورزش شناخته می‌شود، معرفی کنیم. در زمانی که شبکه جهانی ورزش فعالیت‌اش را آغاز کرده بود حتی وزارت ورزش هم کتلبل را به عنوان یک ورزش نمی‌شناخت و از آن به عنوان یک ابزار نام می‌برد، ولی ما با فضای محتوایی توانستیم این ورزش را معرفی کنیم و بگوییم در سبد جهانی، این ورزش فدراسیون‌های بین‌المللی و مسابقات جهانی دارد و خیلی از افراد در داخل کشور به عنوان یک ورزش به آن می‌پردازند. در واقع این ورزش مثل دوومیدانی است و برای اکثر ورزش‌ها یک ورزش مکمل محسوب می‌شود، این وسیله هم به همین شکل بود. در نهایت جای امیدواری دارد که ما توانستیم این فضا را به سمتی ببریم که کتلبل را به عنوان یک ورزش به همه معرفی کنیم.

وی ادامه داد: در دو، سه سال گذشته بعد از ورود مولایی به فدراسیون ورزش‌های همگانی فضای انقباضی وجود ندارد، در حالی که قبلا این فضا وجود داشت و خیلی از ورزش‌ها امروز کمیته و هیئت‌ دارند. با این ورزش‌ها به نوعی مباحث ورزش‌های همگانی را جلو می‌برند، خیلی از ورزش‌هایی که الان کمیته و انجمن دارند، اصلاً قبول‌اش نداشتند و افراد به صورت خودجوش و جهادی در این حوزه‌ها فعالیت می‌کردند. ولی الان خیلی‌ از این ورزش‌ها مثل همین کتلبل در فدراسیون ورزش‌های همگانی قرار گرفته است. البته بعد از پاندمی کرونا روی خیلی از این ورزش‌ها متمرکز نشده‌ایم، ولی با یک جستجوی ساده می‌توان به خیلی از ورزش‌ها مخصوصاً ورزش‌هایی که در مباحث کودک است، اشاره کنیم. در حال حاضر در کشورمان انرژی خیلی زیادی روی ورزش‌های قهرمانی گذاشته می‌شود که تعداد آن هم محدود است، در صورتی که از ورزش همگانی به ورزش قهرمانی می‌رسیم. ورزش همگانی از سنین کم در مدارس، خانه و جمع خانواده و از کودکان شروع می‌شود.

بعد از کرونا مفهوم باشگاه آنلاین ورزشی مملوس شد

امیرسمساری با اشاره به فعالیت استارت‌آپ خود اظهار کرد: ما در GLSPN که استارت‌آپ تولید محتواست آسیب‌شناسی کردیم، در دو سال گذشته محتوای ورزشی ما بیشتر محتوای خبری بود؛ مبنی بر اینکه این مسابقه برگزار شد، نتیجه‌اش هم این شد؛ در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی مفهوم آموزش یک ورزش را به مفهوم واقعی نداشتیم، مفهوم باشگاه آنلاین را نداشتیم. این موارد بعد از پاندومی کرونا خیلی ملموس و قابل درک شد؛ ولی مثلاً در سه یا چهار سال قبل، صحبت از باشگاه آنلاین می‌شد همه به آن می‌خندیدند. می‌گفتند ما تا افراد ثبت‌نام نکنند و دمبل زدن آن فرد را نبینیم نمی‌توانیم بگوییم فرد ورزش می‌کند. ما روی این موضوع متمرکز شدیم. دو سرفصل را در بحث تولید محتوا داشتیم. یکی بحث آموزشی و دیگری روی بحث پرسنال برندینگ جامعه هدف ورزشی بود. چرا نباید مربیان، عزیزانی که باشگاه دارند، یک پلتفرمی داشته باشند که هم خودشان و هم ورزشی که انجام می‌دهند را گسترش دهند. ما باشگاه‌های آنلاین را راه‌اندازی کردیم و قرار بود محتوای آنلاین زنده داشته باشیم. امروز شاهد هستیم از بستر پلتفرم اینستاگرام برای این امر استفاده می‌شود، حالا این سوال وجود دارد چرا نباید از یک بستر داخلی برای این کار استفاده کنیم؟البته ما پلتفرم آن را نوشته‌ایم ولی متأسفانه باز هم فضای حمایتی از سود هیچ نهادی اتفاق نیفتاد.

در ورزش هنوز درک صحیحی از استارت‌آپ نداریم

وی در مورد چالش‌های که یک موسس یا ایده‌پرداز در رابطه با استارت‌آپ‌ها دارد، عنوان کرد:یکی از مسائلی که با آن درگیر هستیم قرار گرفتن در یک فضای کلیشه‌ای است. مقام معظم رهبری برای هر سال نام‌گذاری می‌کند تا چراغ راه همگان شود؛ اما در عمل بیشتر به خود نام و نام‌گذاری توجه می‌شود و اقدامی در جهت آن نام‌گذاری کمتر صورت می‌گیرد. این اتفاق خوبی نیست. در واقع منظورم این است به جای اینکه به فعلی که باید پرداخته شود، به خود جمله پرداخته می‌شود و این یک کار کلیشه‌ای است. امروز مضاف بر اینکه خود موضوع ورزش یک فضای بسیار پر از چالش و ملتهب دارد موضوع استارت‌آپ‌ها و حمایت از آنها هم به این فضا دامن زده است. چون در ورزش هنوز درک صحیحی از استارت‌آپ نداریم. موقعی که این درک را نداشته باشیم پرداختن به آن هم یک عامل مضاعف برای تشدید به بدتر شدن است. یعنی امروز به جای اینکه روی استارت‌آپ‌های ورزشی کار کنند، به مفهوم استارت‌آپ نگاه می‌کنند که به صورت قارچی هم در حال رشد هستند. بعضی اوقات هم چون هیچ درک صحیحی از استارت‌آپ ندارند، اصلاً در دسته‌بندی استارت‌آپ هم قرار نمی‌گیرند ولی روی این موج سوارند و از همه بدتر به خیلی از شتاب‌دهنده‌ها و به اصطلاح وی‌سی‌ها بودجه‌ای هم اختصاص داده می‌شود. باید برای این بودجه مسیری تعیین شود که هدر رفت اموال دولتی و انرژی نداشته باشد. به اعتقاد من به جای اینکه ما به تعداد استارت‌آپ‌ها در حوزه ورزش نگاه کنیم به معنا و عمق هر کدام از این استارت‌آپ‌ها توجه کنیم.

نام‌گذاری‌ هر سال تنها روی سربرگ نهادهای دولتی قرار نگیرد

امیرسمساری اظهار کرد: همیشه می‌گویند یک گودال عمیق بهتر از یک اقیانوس یک سانتی است. الان با توجه به نام‌گذاری که مقام معظم رهبری برای امسال داشته‌اند و اتفاقا خود ایشان هم یک بار گفتند شعاری که من مطرح می‌کنم، پرداختن به آن خیلی مهم‌تر از شعار است. عین جمله ایشان این بود که این نام‌گذاری‌ها تنها روی سربرگ نهادهای دولتی نرود و یک بودجه‌ای به آن اختصاص داده شود. بنابراین باید کارشناسانه به آن پرداخته شود. بهترین کارها هم این است که از متخصصان حوزه مشاوره بگیرند و اتاق فکر هم ایجاد کنند. فضای شنیدن کمی انقباضی شده و بیشتر ابلاغی است.نباید نهاد دولتی فقط ابلاغ‌کننده باشند آن‌ها به‌عنوان متولی باید شنونده باشند، و از متخصصان هر حوزه کمک بگیرند. اولین کار هم به نظرم این است که به جای اینکه مستقیماً به این حوزه بپردازند برای آن اتاق فکر ایجاد کنند. بعد به صورت مشترک با خیلی از ارگان‌ها هماهنگ شوند. مسائل مربوط به ورزش باید واقعاً آسیب‌شناسی شود. اصلاً معیارهای استارت‌آپ ورزشی و الگوهای آن را بنویسند، بعد با همان الگو تشخیص دهند که اگر امروز ادعایی مبنی بر ۵ هزار نرم‌افزار است، چندتا از آن‌ها واقعاً طبق الگوی بین‌المللی ۲۰۲۲ عمل می‌کند؟

موضوع چاقی و فشار خون در یک وضعیت بحرانی قرار دارد

وی گفت: من اعتقاد دارم با توجه به اینکه در حال رسیدن به جمعیت نزدیک به ۹۰ میلیونی هستیم و طبق یک تحقیق خیلی ساده تقریباً به اندازه ۱۰ کشور اروپایی جمعیت داریم، بنابراین هر کسب و کاری که در داخل کشور در حجم ابعاد میلیونی ایجاد شود باید متناسب با این تقاضا باشد تا به یک فعالیت تجاری مثبت و موفقی تبدیل شود. اما چالش‌هایی که امروز مجموعه‌ها با آن دارند؛ این نیست که تقاضا وجود ندارد، بلکه تقاضا هست اما امروز ورزش در سبد هزینه خانواده‌ها در حالت عادی در اولویت آخر قرار گرفته است، پس یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های من به عنوان فردی که در این حوزه فعالیت می‌کنم همین است که متقاضی و تقاضایی وجود دارد، ولی باید برای آن‌ها انگیزه ایجاد شود تا به موضوع ورزش بپردازند. در حال حاضر در کشور ما موضوع چاقی و فشار خون در یک وضعیت بحرانی قرار دارد و ورزش برای کشور ما دیگر جنبه قهرمانی ندارد، بلکه جنبه سلامتی دارد. یعنی سلامت جامعه ما به خطر افتاده نه اینکه می‌افتد. پس ورزش از طرف یک نهاد حاکمیتی با تعلق گرفتن سوبسید به آن باید به یک نیاز در خانواده تبدیل شود. ما به جای اینکه روی مسائل مختلفی سوبسید دهیم و کمک‌ها و بسته‌های حمایتی ایجاد کنیم، باید بتوانیم خانواده‌ها را تشویق کنیم که به ورزش روی بیاورند؛ تا در این جمعیت ۹۰-۸۰ میلیونی انگیزه شکل بگیرد. این موضوع در حال حاضر یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های من است.

فضای ورزش در رسانه ملی نباید در قالب برنامه‌های تفریحی باشد

امیرسمساری خاطرنشان کرد: نگاه بعدی‌ موضوعات مارکتینگی است. ما خیلی تحقیق کردیم. امروز بهترین بستری که به من فعال در حوزه ورزش کمک می‌کند تا بتوانیم در سریع‌ترین زمان از بازاریابی انبوه استفاده کنیم استفاده از شبکه رسانه ملی است؛ ولی تبلیغات در رسانه ملی آنقدر هزینه‌های عجیب و غریبی دارد که فقط و فقط شرکت‌هایی که در حوزه FMCG فعالیت دارند، می‌توانند از عهده این هزینه‌ها بربیایند و کارهای برندینگی خودشان را جلو ببرند. یکی از تقاضاهای من این است که در حوزه ورزش، دولت در همکاری با رسانه ملی یک فضای تبلیغاتی خیلی خوبی را برای شبکه‌های ورزشی، شبکه‌های فعالان تجاری ورزشی، در تولید البسه ورزشی، در باشگاه‌های ورزشی ایجاد کند. برنامه‌های ورزشی باید با نگاه بهتر تولید شود نه اینکه فضای ورزش را در قالب برنامه‌های تفریحی ببرند که بیشتر فضای تفریحی دارد. واقعا الان در ورزش پیاده‌روی دچار این مشکل هستیم و یک بستر ساده و حمایتی در حوزه رسانه ملی نداریم. در قالب برنامه‌ یک حجم خیلی اندک به ورزش پیاده‌روی اختصاص داده شده؛ آن هم در یک ساعاتی که اصلاً مخاطب ندارد.

نهادهای مسئول باید فضای تعامل با استارت‌آپ‌ها ایجاد کنند

این طراح استارت‌آپ ورزشی در مورد عدم استقبال از پلتفرم‌های داخلی گفت: همین الان استارت‌آپ‌ها زیادی در حوزه ورزش وجود دارد، اما شما چرا استفاده نمی‌کنید؟ به خاطر اینکه اولین استارت‌آپی که بخواهید از آن استفاده کنید باید یک حساب شارژ ماهیانه سنگین پرداخت کنید. امروز اگر فضای ایجاد شود که نهادهای مسئول تعاملی با این استارت‌آپ ایجاد کنند؛ شما به عنوان یک فرد به جای اینکه باید ماهیانه ۳۰۰ یا ۴۰۰ هزار تومان برای یک آموزش آنلاین بدهید، با یک عدد خیلی پایینی این کار را انجام دهید و در عوض‌اش کشور و حاکمیت از قِبَل سلامتی شما، از قِبَل بیمار نشدن شما و موارد مختلف دیگر هزینه‌های خیلی خیلی پنهانی را صرفه‌جویی می‌کند.در حال حاضر چنین فضایی وجود ندارد؛ در حالی که بسترش وجود دارد اما امکان اینکه شما هزینه‌ای کمتری پرداخت کنید فعلا وجود ندارد. همین الان در برنامه بازار یا در گوگل‌پلی چندین نرم‌افزار ورزشی وجود دارد ولی زمان استفاده از آن من خودم به شخصه وقتی که باید ماهیانه ۲۰۰ یا ۳۰۰ هزار تومان پرداخت کنم، این کار را انجام نمی‌دهم. ولی اگر بتوانم با پرداختن هزینه اندک، از استارت‌آپی استفاده کنم که اولا نمره ورزش بچه‌ام از این طریق داده می‌شود، قطعا از آن استقبال می‌کنم. واقعاً چنین کار سخت است؟ چرا چنین فضایی اتفاق نمی‌افتد؟

وی با اشاره به هزینه‌ بالایی هر یک از استارت‌آپ‌ها عنوان کرد: هزینه نگهداری سرور هر دو استارت‌آپ‌ها ماهیانه ۱۰ میلیون تومان و دو نفر پرسنل است، قبلاً این دو نفر ماهی ۷ میلیون تومان به‌عنوان حقوق دریافت می‌کردند اما الان زیر ۱۵ تا ۲۰ میلیون تومان کار نمی‌کند. با این شرایط من باید ماهیانه ۵۰ میلیون تومان برای دو کارمند و سرورم هزینه کنم و در سال ۶۰۰ میلیون هزینه است! البته که این دو استارت‌آپ در سال می‌تواند برای من ۶۰ میلیارد درآمد ایجاد کند؛ ولی ۶۰۰ میلیون فقط نگهداری‌اش است که در کنارش باید ۶ میلیارد هم تبلیغات انجام دهم. تا همین الان یک میلیارد و خرده‌ای پول تیم فنی دادم و از این به بعد از پس هزینه‌های آن‌ برنمیایم. الان هم این دو پلتفرم به صورت آفلاین هستند چون اگر بخواهم از فردا راه‌اندازی‌اش کنم، هزینه‌های زیادی دارد اما اگر امروز مجموعه‌ای دوست داشته باشد بیاید در این حوزه با ما مشارکت کند ما آماده همکاری به هر نوعی هستیم.

انتهای پیام/۴۰۵۷/