دارالترجمه رسمی و خدمات مربوط به آپوستیل و نوترایز کردن

به گزارش گروه بازار خبرگزاری آنا اگر به خدمات ترجمه رسمی در دارالترجمه ها نیاز داشته اید، احتمالاً واژه آپوستیل به گوشتان خورده است. بعضی از مراجع خارجی از دانشجویان و مسافران ایرانی میخواهند که بر روی مدارک ترجمه شده خود مهر آپوستیل الصاق کنند. نوترایز (Notarize) کردن مدارک یکی دیگر از مسائلی است که باعث سردرگم شدن متقاضیان ترجمه رسمی و جر و بحث آنها با دارالترجمه ها می شود. در زیر به بررسی این دو مورد و امکان انجام آنها توسط دارالترجمه رسمی می پردازیم.

گواهی آپوستیل

آپوستیل یک گواهی رسمی است که توسط مراجع دولتی صادر میشود (نه یک دارالترجمه رسمی). این گواهی به اسناد الصاق می شود تا زمانی که این مدارک در کشور دیگری ارائه میشود، مراجع کشور مقصد آنها را به رسمیت بشناسند. در واقع، آپوستیل برای کاهش کاغذبازی بین المللی به وجود آمده است.

به صورت معمول، گواهی آپوستیل توسط دولتی صادر می شود که صادر کننده سند نیز است. اما در برخی موارد، کشور دیگری هم می تواند این گواهی را صادر کند. گواهی آپوستیل صحت امضاها و مهرهای روی سند را تأیید می کند، و پس از الصاق این گواهی، سند مورد نظر می تواند به هر کشوری که آپوستیل را به رسمیت می شناسد ارائه شود. مراجع دریافت کننده سند باید مهرها یا امضاها را بدون نیاز به شواهد و مدارک تکمیلی به عنوان یک سند معتبر بپذیرند.

گواهی های آپوستیل صادر شده ممکن است در کشورهایی عضو این پیمان نیستند نیز مورد پذیرش قرار گیرند. البته، ممکن است نیاز باشد، تایید یک سری مراجع دولتی (مانند وزارت خارجه) نیاز باشد تا سند معتبر شناخته شود. در حال حاضر، ایران عضو معاهده آپوستیل نیست و طبیعتاً گواهی آپوستیل هم توسط ایران صادر نمی شود. در سال های اخیر تلاشهایی برای پیوستن به این معاهده صورت گرفته است که برخی مسائل قانونی و احتمال کاهش درامدهای کنسولی وزارت خارجه مانع تحقق این مسئله شده است.

گواهی آپوستیل کند دارای ساختار خاصی است که شامل موارد زیر است:

1. کشور صادر کننده


2. نام مرجع امضا کننده


3. سمت مرجع امضا کننده


4. جزئیات تمامی مهرها در سند


5. محل صدور


6. تاریخ صدور


7. مرجع صادر کننده


8. شماره گواهی آپوستیل


9. مهر مرجع صادرکننده


10. امضای نماینده مرجع صادرکننده

تصویر زیر یک نمونه از گواهی آپوستیل را نمایش می دهد:

نوترایز کردن

نوترایز کردن در واقع همان تایید دفتر اسناد رسمی است. هر سندی که به تایید دفاتر اسناد رسمی برسد، نوترایز شده تلقی میشود. بنابراین، تمامی گواهی های محضری که در دفترخانه ها تنظیم و مهر میشوند، نوترایز شده هستند.

اما دفاتر اسناد رسمی مجاز به مهر کردن اسناد غیر فارسی نیستند. پس مسئولیت نوترایز کردن مدارک ترجمه شده در ایران به عهده کدام مرجع است. پاسخ این است که در ایران مرجعی برای این کار در نظر گرفته نشده است. در واقع، این یک خلا قانونی است و دارالترجمه های رسمی نیز مجاز به این کار نیستند.

اگر دفترخانه ای با اصرار شما یا به واسطه ارتباطات شخصی ترجمه شما را نوترایز کند، مرتکب تخلف شده است و این تخلف در صورت گزارش قابل پیگیری قانونی است.

روند ترجمه رسمی در ایران از دارالترجمه رسمی شروع میشود. پس از چاپ ترجمه بر روی سربرگ دادگستری و مهر و امضای آن توسط مترجم رسمی، امکان اخذ تاییدات دادگستری و وزارت خارجه فراهم میشود. در صورت درخواست متقاضی، اکثر دارالترجمه ها خدمات اخذ تاییدات دادگستری و وزارت خارجه را نیز در قبال دریافت مبلغ مشخصی انجام میدهند و نیاز به معرفی دارالترجمه خوب در تهران یا سایر شهرهای کشور برای انجام این خدمات نیست.

در مرحله بعدی، امکان تایید ترجمه توسط سفارت های خارجی وجود دارد. توجه داشته باشید که ترکیه و آلمان جزو کشورهایی هستند که تقریباً همیشه از متقاضیان ویزا و اقامت یا شهروندی درخواست میکنند ترجمه های خود را به تایید سفارت یا نمایندگی خود در ایران نیز برسانند.

اما در هیچ یک از این مراحل امکان نوترایز کردن مدارک وجود ندارد. در برخی از موارد کشورهای مقصد از این موضوع اطلاع دارند. برخی دیگر از کشورها نیز باید توسط خود متقاضی توجیه شوند و عدم امکان نوترایز کردن مدارک به آنها توضیح داده شود. در هر صورت، امکان نوترایز کردن به هیچ عنوان در حیطه مسئولیت های یک دارالترجمه نیست و اصرار بر این موضوع مشکلی را حل نخواهد کرد.

موضوع مهمی که باید در نظر داشته باشید این است که برخی از افراد و موسسات مهرهایی را درست کرده اند که بتوانند مدارک ترجمه شده را نوترایز کنند. این افراد و موسسات جاعل هستند و مهر و امضای آنها وجهه قانونی ندارد. در صورت اطلاع مراجع خارجی از این موضوع، جعل مهر روی ترجمه می تواند برای شما بسیار دردسر ساز باشد (حتی ممکن است سالهای بعد و در بررسی مجدد مدارک شما، به جعلی بودن مهر پی ببرند و مراحل تجارت، تحصیل یا اخذ شهروندی با مشکلات جدی مواجه شود). بهترین راه این است که عدم امکان نوترایز کردن ترجمه رسمی را به آنها توضیح دهید. در اکثر موارد، مراجع خارجی در خصوص قوانین کشورهای دیگر منعطف هستند و همکاری لازم را با شما خواهند کرد.

انتهای پیام/ ر