همسریابی در سطح شهر؛ با چاشنی سنت یا تخریب؟ / چند درصد از دوستیهای اینترنتی به ازدواج منتج میشود؟
گروه جامعه خبرگزاری آنا- احسان یعقوبی؛ «سیب داریم، انار داریم، عروس باوقار داریم». امروز اگر در گذر از خیابانها و بزرگراهها به بیلبوردها و بنرهای تبلیغاتی شهر توجه کنیم، با این جمله مواجه میشویم. جملهای که متعلق به سایت همسریابی همدم است. این سایت ذیل مؤسسه تبیان فعالیت میکند و از جمله سایتهای همسریابی محسوب میشود که بهتازگی فعالیت خود را دوچندان کرده است. انتخاب همسر از طریق مراجعه به سایتهای همسریابی مزایا و معایبی دارد اما اینکه این سایتها به هر قیمتی به دنبال کشاندن مردم به سمت خود باشند و در این راه هیچ ارزشی برای مقام والای زن قائل نشوند، دور از انصاف و حتی شرع است. در اسلام به مقام زن و رعایت کرامتش تأکید بسیاری شده است و اینکه سایت همدم با جمله «سیب داریم، انار داریم، عروس باوقار داریم» به دنبال جذب جوانان در شُرُف ازدواج باشد، کمی به دور از ادب و در راستای تخریب شخصیت زنان است. زنان هم مانند مردان در جامعه صاحب شخصیت و جایگاه هستند و اینکه این مقام والا را در کنار سیب و انار بیاوریم به دور از شأن و شخصیت آنهاست.
متأسفانه نه در مورد سایت همسریابی همدم بلکه امروزه اگر به هر نوع کسب و کاری نگاه کنیم بعضاً با مواردی در امر تبلیغات مواجه میشویم که واقعاً جای تأسف دارد. امروزه برخی برای کسب درآمد و کشاندن مردم به سمت کسب و کارشان از روشهای غیرمرسوم استفاده میکنند؛ درست مانند اقدامی که سایت همسریابی همدم در تبلیغات شهریاش انجام داده است.
کجسلیقگی سایت همسریابی همدم تنها در امر تبلیغات نبود بلکه وقتی با شماره تلفن گویای این سایت هم تماس گرفتیم با شنیدن اولین جملات با مکثهای کوتاه و فراز و فرود در صدا و لحن کلام شاهد نوعی عشوهگری در صدای گوینده بودیم که درواقع این هم نوعی رفتار غیراخلاقی به حساب میآید. همین امر موجب شد به بررسی پیدا کردن همسر توسط سایتهای همسریابی بپردازیم. موضوعی که هم موافقان جدی دارد و هم مخالفان سرسختی اما اینطور که مشخص است، رجوع به سایتهای همسریابی عمدتاً با هدف دوستیابی صورت می گیرد و نه ازدواج؛ دوستیابی که بیشتر با هدف برقراری روابط نامشروع آغاز می شود.
در ابتدا با صادق وفایی دبیر سایت تبیان و سپس با یک روانشناس خانواده گفتوگو کردیم که در ادامه میخوانید:
صادق وفایی با بیان اینکه همدم یک کمپین رسانهای را کلید زد که محوریت اصلی این کمپین رسانهای بیلبوردهای شهری در تهران بود میگوید: «مخاطب بیلبوردها محدود است و صرفا شهروندان تهرانی امکان دیدن این بیلبوردها را داشتند. از سمت دیگر به دلیل گران بودن این مدل تبلیغاتی امکان نصب بیلبوردهای همدم در سطح کشور وجود نداشت. لذا ناچار بودیم به شکلی از بیلبوردهای همدم استفاده کنیم که دامنه اثرگذاری آن در سطح ملی و در فضای مجازی گسترده شود.»
یک کمپین رسانهای با یک بیلبورد تفسیر نمیشود
وی با تاکید بر اینکه اولین ضرورت این مدل تبلیغات رفتن به سمت جذابیت است عنوان میکند: «در حوزه تبلیغات تجاری شما میتوانید برای رسیدن به جذابیت با بسیاری از موضوعات شوخی کنید و محدودیت چندانی ندارید اما همدم نه یک سرویس سودمحور است و نه مفهوم ازدواج قابلیت شوخیهای نامحدود را دارد. لذا ما ناچار بودیم با علم به این محدودیتها کمپینی را طراحی کنیم که جذابیت داشته باشد و همه در موردش صحبت کنند. مسئله دوم توجه به مخاطب همدم است. هدف اصلی ما جلب اعتماد خانوادههاست. درحال حاضر استقبال جوانان از همدم قابل قبول است و جوانان میل به استفاده از تکنولوژی های جدید دارند اما خانوادهها باید نسبت به این پلتفرم اطمینان پیدا کنند لذا باید در همدم رد پای سنت و فرهنگ ایرانی را ببیند.
این دو نکته سبب شد تا به سمت استفاده از اشعاری برویم که ریشه در فرهنگ عامه دارد و سالهاست در اقوام مختلف در مناسبتهای مربوط به ازدواج استفاده میشود. مثلا اگر مهمانان یک عروسی یکی از اشعار همدم را بخوانند آیا کسی معترض میشود که این شعر مضامین جنسیتی دارد؟ همه درک میکنند که این شعر یک مضمون شاد دارد و سالهاست خانواده های ایرانی در عروسیها این جملات را شنیدهاند. توجه به فرهنگ فولکلور نقطه ضعف یک کمپین نیست بلکه نقطه قوت ماست.»
وفایی ضمن عنوان اینکه هیچ وقت یک کمپین رسانهای با یک بیلبورد تفسیر نمیشود ادامه میدهد: «در فضای مجازی تعدادی از اشعار ما وایرال شد و این اشعار در کنار هم مفهوم و رویکرد این کمیپن را نشان میدهد و صرفا با یک شعر و یکی از بیلبوردها نمی توانیم قضاوت کنیم که این اشعار نامناسب است در مجموع ما از بازخورد این کمپین تبلیغاتی راضی هستیم و آمارهای نصب همدم نشان می دهد که این پروژه موفقیت آمیز بوده است. همین که مردم در فضای مجازی به دیده شدن تبلیغات همدم کمک میکنند و انتقادها محدود به اشعاری است که در فرهنگ عامه مردم ایران استفاده می شود، برای ما رضایت بخش است.»
وی همچنین در خصوص صحت سنجی بخشی از اطلاعات که برای عضویت در سایت بارگذاری میشود میگوید: «هویت کاربرانی که در همدم ثبت نام میکنند با اتصال به سامانه های استعلام هویت انجام می شود و برخی دیگر با استفاده از تطبیق مدارک ارسالی با اظهارات متقاضی انجام می شود.»
کمتر از ۳ درصد دوستی های فضای مجازی به ازدواج منتج میشود/ سایت همسریابی چه معایب و مزایایی دارد؟
در همین راستا اکبر جلالی روانشناس خانواده نیز درخصوص معایب و مزایای سایت های همسریابی و اینکه آیا این شیوه در کشور ما جوابگو خواهد بود یا خیر به خبرنگار آنا میگوید: «سایت های همسریابی هم مزایا دارد و هم معایب اما معایب آن به مراتب بیشتر از مزایای آن است، به طوری که کمتر از ۳ درصد از آشناییهایی که به واسطه رجوع به سایت همسریابی شکل گرفته به ازدواج منتج می شود. این امر نشان از این دارد که هدف افراد برای رجوع کردن به سایت همسریابی اهدافی به غیر از ازدواج است که یکی از آنها آشنایی با جنس مخالف برای برقراری روابط نامشروع است. درحال حاضر ۶۰ درصد از دوستی های اینترنتی به ارتباط نامشروع کشیده می شود لذا قبل از اینکه به فکر راه اندازی سایت های اینچنینی باشیم باید فرهنگ استفاده از آن را به مردم و جوانان آموزش دهیم. جوانان باید بدانند که هدف سایت های همسریابی البته سایتهایی که مجوز دارند، فقط و فقط پیدا کردن همسر برای افراد است.»
وی ادامه میدهد: «این شیوه در کشور ما به دلیل نوع نگاه مذهبی و تعصبات اجتماعی که داریم جوابگو نخواهد بود. این شیوه از ازدواج دقیقاً در مقابل با شیوه های سنتی است که معمولاً از طریق خانواده پیش می رود. برخی از دوستان بر این باورند که در این شیوه افراد به راحتی می توانند همسر موردنظر را به دلیل تعداد بالای کاربران پیدا کنند، اما این عزیزان باید از پیامدهای منفی این آشنایی که اگر به ازدواج منتج نشود نیز آگاهی کسب کنند. در جامعه ما که مبتنی بر ازدواج سنتی است اگر هم قرار بر این است که به این سمت برویم باید قبل از آن آموزش های لازم هم به جوانان و هم به خانوادهها داده شود تا با مشکلات امروزی ناشی از دوستی های اینترنتی مواجه نشویم. البته که سایت های همسریابی مزایا نیز دارند که از جمله آن می توان به صرفه جویی در زمان، دسترسی به افراد مختلف، حذف کردن افرادی که موردنظر شما نیستند، انتخاب بدون دخالت خانوادهها و انتخاب بدون محدودیت های جغرافیایی اشاره کرد. اما عمده افرادی که در سایت های همسریابی حضور دارند بیشتر با هدف پیدا کردن دوست فعالیت می کنند و این افراد هرگز اطلاعات هویتی اصلی خود را اعلام نمی کنند، لذا دروغ در فضای چنین سایتهایی موج می زند و کشف حقیقت در چنین فضایی بسیار دشوار است. معمولاً ۳۰ درصد از کل کاربران این سایتها اقدام به بارگذاری اطلاعات واقعی می کنند. از معایب دیگر این سایتها می توان به انتشار تصاویر غیرواقعی، عدم آموزش افراد و نظارت ضعیف اشاره کرد.»
این روانشناس خانواده می گوید: «از طرفی برخی از این سایتها هم کاملاً در راستای کسب درآمد راه اندازی می شوند و جالب است که درآمد روزانه برخی از این سایتها از خرید و فروش اطلاعات کاربران چیزی حدود ۱۳ میلیون تومان است. ازدواج یکی از مهمترین اتفاقات زندگی هر فردی محسوب می شود لذا توصیه این است که جوانان تا جایی که امکان دارد از مراجعه به سایت های همسریابی خودداری کنند. از طرفی برخی از این سایتها برای جلب توجه جوانان اقدام به تبلیغات نامناسب در شهر می کنند. سایت همدم یکی از آن سایتهایی است که در تبلیغات شهری خود نوعی کجسلیقگی به خرج داده است و اینکه بخواهیم به هر قیمتی مردم را به سمت این سایتها بکشانیم، دور از انصاف است.»
تجربه نشان داده که انتخاب همسرانی که به کمک خانواده صورت می گیرد موفق تر از انتخابهایی بوده که توسط خود فرد و معمولاً در فضای مجازی صورت گرفته است. به قول قدیمیها اگرچه ازدواج هندوانه در بسته است اما با روشهایی و تحت نظارت خانوادهها میتوان از بسیاری احتمالات و مشکلات پیشگیری کرد.
و ختم کلام قضاوت اینکه سایت همدم با این نوع تبلیغات از شعارهای خاص بیلبوردی گرفته تا انتخاب لحنی خاص برای پاسخدهی تلفن گویا تا چه اندازه میتواند جامعه هدفش یعنی خانوادههای سنتی را مجاب به درستی و سلامت چنین آشناییها و رابطههای کند بماند به عهده خواننده و مخاطب این گزارش!
انتهای پیام/پ
انتهای پیام/