استفاده حداکثری از استعداد و توان دانشجویان شاهد و ایثارگر

گروه استان‌های خبرگزاری آنا؛ شیدا بیرانوند دانشجوی ترم آخر دکتری بیوتکنولوژی میکروبی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد است. وی فرزند آزاده و جانباز نادر بیرانوند(که سال 82 او را ترک کرده و به یاران شهیدش پیوسته است) و متولد سال ۱۳۷۰ است.(بیشتر بخوانید)

دانشجوی دکتری بیوتکنولوژی میکروبی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد درباره مسائل مختلف ازجمله جانبازی و ایثارگری و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی و موفقیت‌ها و اختراعات خود با خبرنگار خبرگزاری آنا گفت‌وگو کرده است که مشروح آن را می‌خوانیم.

آنا: با وجود نبود پدر در کنار شما، تصور و احساس‌تان را در مورد پدر و فداکاری او بگویید؟

بیرانوند: به سن ۱۲سالگی که رسیدم، پدرم فوت شد و من جای خالی او را با کتاب و خوب درس خواندن برای خودم پرمی‌کردم و امید داشتم که پدرم از فرزندش راضی باشد. زمانی که خیلی به من سخت می‌گذشت با نگاه به زندگی امام حسین(ع) و فداکاری و ایثار پدرم دوباره تلاش می‌کردم و به زندگی ادامه می‌دادم و سعی می‌کردم سختی زندگی ناامیدم نکند.

آنا: نقش و جایگاه پدرتان در زندگی شما چیست؟

بیرانوند: یاد او و حس اینکه پدرم از من راضی باشد، محرکم برای امید به زندگی است و در لحظات مختلف زندگی و فشار سختی‌ها، ایثار، ازخودگذشتگی و ایستادگی را از پدرم آموختم. دوست دارم افتخاری برای پدرم، خانواده و کشور عزیزمان ایران باشم.

با توجه به اینکه خیلی از افراد ایثارگر هستند که از سهمیه استفاده نکرده و بدون سهمیه هم نمره قبولی را کسب کرده‌اند، هرکسی با توجه به هدفش در زندگی، استعداد، علاقه و میزان تلاش خود به موفقیت می‌رسد.آنا: چگونه به رشته بیوتکنولوژی علاقه‌مند شدید؟

بیرانوند: از کودکی دوست داشتم مخترع و کاشف باشم، به همین دلیل، بزرگ‌تر که شدم زندگینامه دانشمندان و افراد موفق را مطالعه می‌کردم، زمانی که منتظر نتیجه کنکور بودم، یک مجله مربوط به معرفی رشته‌ها دستم رسید که با معرفی رشته بیوتکنولوژی و اینکه رتبه برتر می‌خواست، علاقه و رؤیای کودکی‌ام را پیدا کردم.

آنا: درباره سوابق تحصیلی‌تان بیشتر بگویید.

بیرانوند: مقطع کارشناسی را در دانشگاه الزهرا(س) تهران در رشته بیوتکنولوژی و کارشناسی ارشد را در دانشگاه تهران شمال در رشته بیوتکنولوژی میکروبی گذراندم و اکنون دانشجوی ترم آخر دکتری بیوتکنولوژی میکروبی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد هستم.

کشف و ثبت دو ژنوم در پایگاه اطلاعاتی بیوتکنولوژی آمریکا NCBI که دارای شماره دسترسی است، داور علمی مجلات داخلی و ISI، همکار در طرح‌های تولیدی (هفت طرح)، مالک طرح تولیدی، چاپ ۱۱ مقاله در یک سال، تألیف سه کتاب و چاپ کتاب ایمونولوژی از دیدگاه سلولی مولکولی (به‌عنوان پژوهشگر برگزیده)، مالک سوش بومی و دارای تأییدیه صنعتی از سازمان پژوهش‌های علمی صنعتی ایران، عضو باشگاه نخبگان جوان، چاپ مقالات مربوط به رساله دکتری در معتبرترین و بزرگ‌ترین مجله علمی جهان (Elsevier)، فعالیت و عضویت در باشگاه داوران مرکز رشد چهارمحال و بختیاری، عضویت در انجمن بیوتکنولوژی ایران و انجمن سلول‌های بنیادی و پزشکی بازساختی دانشگاه تربیت مدرس و دیگر انجمن‌ها، دبیر انجمن علمی دانشجویی بیوتکنولوژی دانشگاه آزاد شهرکرد، ثبت اختراع در مرحله داوری، همکاری با نشریه و چاپ فصلنامه، گواهی کارگاه‌های دوزبانه، گواهینامه نانو، گواهینامه کنگره‌های بین‌المللی و ملی، استعداد درخشان، نمره پایان‌نامه ارشد ۲۰ تمام، انتخاب به‌عنوان سخنران برتر نشست صمیمانه زیست‌فناوری دانشگاه آزاد شهرکرد، چاپ فصلنامه شماره ۵ا انجمن علمی دانشجویی بیوتکنولوژی دانشگاه شهاب دانش به‌عنوان اعضای هیئت تحریریه، پذیرش برای پسادکتری، حکم قهرمانی ورزشی (ووشو) و ... برخی از سوابق و موفقیت‌های تحصیلی‌ام هستند.

میزان علاقه و تلاش برای موفقیت مهم است

آنا: از نظر شما ارتباط ایثارگری با پیشرفت تحصیلی چیست و برای ارتقای سطح علمی دانشجویان شاهد و ایثارگر پیشنهادی دارید؟

بیرانوند: با توجه به اینکه خیلی از افراد ایثارگر هستند که از سهمیه استفاده نکردند و بدون سهمیه هم نمره قبولی را کسب کرده‌اند، هرکسی با توجه به هدفش در زندگی، استعداد، علاقه و میزان تلاش خود به موفقیت می‌رسد.

درباره بخش دوم سؤال، باید بستری مهیا کرد تا دانشجویان شاهد و ایثارگر بتوانند از حداکثر استعداد، توان و تلاش خود استفاده کنند و فرصتی فراهم شود که حتی در زمینه تولید، کارآفرینی و فعالیت‌های دانش‌بنیان در خودکفایی کشور نقش ایفا کنند.

آنا: از اینکه فرزند جانباز و آزاده هستید چه احساسی دارید؟

بیرانوند: احساس سربلندی و افتخار می‌کنم، جانبازان و آزادگان مظهر شجاعت و غرور ملت هستند.

درست نیست همه فعالیت‌های شخص را پای سهمیه بگذارند

آنا: در جامعه امروزی، رفتار مردم با یک دختر جانباز و آزاده چگونه است؟

بیرانوند: وقتی کسی علمی به دست می‌آورد با راحتی و تن‌پروری آن را به دست نمی‌آورد، سختی راه چشیده است. با توجه به اینکه خودم از سهمیه استفاده نکردم، درست نیست همه فعالیت‌های شخص را پای سهمیه بگذارند، همه که از سهمیه استفاده نمی‌کنند و همه این فعالیت‌ها که سهمیه ندارند، همان افرادی که موضوع سهمیه را بیان می‌کنند و سعی در تخریب روحیه فرزندان جانباز و ایثارگر دارند، اگر سهمیه به آنان داده شود، هیچ پیشرفتی نمی‌کنند؛ چراکه فقط می‌خواهند کم‌کاری و تلاش نکردن خودشان را با بیان این حرف‌ها توجیه کنند و حتی یک لحظه هم نمی‌توانند شرایط سختی که ما متحمل شدیم را تحمل کنند.

در زمان جنگ تحمیلی که کشور در معرض تلخ‌ترین تهاجم‌ها بود، عده‌ای از خاک و ناموس و آبروی ملت با فداکردن جوانی و سلامتی خود دفاع کردند و عده‌ای در این امر ناموفق بودند. همین شرایط در جامعه امروزی دیده می‌شود که هنوز هم افرادی هستند که ارزش‌ها و کشورشان برای‌شان مهم است و افرادی هم هستند که فقط به‌دنبال سودجویی خودشان هستند و فرزندان جانباز و آزاده (اعصاب و روان) در شرایط سخت و تنش‌زا و مشکلات عاطفی، توانایی و استعدادهای خودشان را اثبات کرده‌اند که این هنر و افتخار است.

آنا: چه پیامی برای فرزندان شاهد و ایثارگر دارید؟

بیرانوند: روزی پدران ما با شجاعت و فداکاری از کشورمان دفاع و افتخارآفرینی کردند، ما هم باید راه و روش پدران‌مان را ادامه دهیم و با علم‌آموزی و تلاش و مفیدبودن برای جامعه (نه صرفاً مدرک‌اندوزی)، افتخارآفرینی کنیم. ناامید نشوید و با تلاش و کوشش در عمل به اثبات توانایی‌های خودتان بپردازید و بدانید که هیچ تلاشی بی‌پاسخ نمی‌ماند.

انتهای پیام/۴۱۰۳/۴۰۶۲/